ความเครียดจากจากการเขียน Dissertation ทำให้ผู้เขียนตัดสินใจหยุดพัก และวางมันลงบนโต๊ะที่เต็มไปด้วยตำราวิชาเกินทั้งหลาย และนั่งคิดอะไรเรื่อยไป ไม่หาสาระแก่นสารอันใดจากการพักผ่อน ทำตัวทำใจทำกายให้สบาย ผ่อนคลายให้มากที่สุด
ไม่รู้ว่าทำไมในห้วงของความคิดจึงผุดคำๆ นี้ขึ้นมา เหมือนข้าพเจ้าเคยได้ยินมาจากที่ไหนสักที่ ในภายหลังผู้เขียนจึงนึกได้ว่า คำๆ นี้มันออกจากปากของผู้เป็นพ่อนั่นเอง ท่านเคยพูดเอาไว้เมื่อหลายปีที่ผ่านมา
๒ คำที่ยิ่งใหญ่นี้คือ " ถูกต้อง" และ "ถูกใจ" แน่นอนที่สุดหากถามว่าอะไรสำคัญที่สุด คำตอบของผู้คนคงหลั่งไหลไปที่ความถูกต้อง หาใช่ไปแน่นอยู่ที่ความถูกใจแน่นอน
หากเป็นเช่นนั้น " ถูกใจ" คงจะแอบน้อยใจและหนีไปผูกคอตายเอาง่ายๆ เพราะแม้แต่ผู้เขียนเองก็มองว่าความ "ถูกต้อง" คือสิ่งที่สำคัญและควรยึดมั่นเป็นแนวทางในการทำงาน แต่อยากที่จะปฏิเสธเช่นเดียวกันว่าการทำงานในองค์กรนั้นต้องอาศัยความ "ถูกใจ" ซึ่งก็เป็นสิ่งสำคัญที่ควรคำนึงถึงเช่นกัน
ที่กล่าวเช่นนี้เพราะว่า ความถูกต้องเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องยึดมั่นและให้ความสำคัญตลอดเวลา แต่เราก็ไม่ควรมองข้ามคำว่า " ถูกใจ(คนทั้งหมด)" แม้ดูมันจะเทียบค่า ราคาอะไรไม่ได้กับความ "ถูกต้อง" เลย แต่มันก็มีความสำคัญในอีกด้านอย่างที่ไม่ควรมองข้ามเช่นเดียวกัน
เมื่อเป็นเช่นนี้ เราจะให้อย่างไรในการทำงานเพื่อให้คำทั้งสองคำนั้นมาปรากฏร่วมกันให้ได้ เมื่อเราสามารถทำเช่นนั้นได้ แน่นอนว่าเมื่อนั้นจะเกิดพลังอำนาจอย่างแรงกล้าในองค์กร ผู้นำที่ดี ที่สามารถ สร้างความสมบูรณ์ในการบริหารงานที่เต็มไปด้วย "ความถูกต้อง" และ "ความถูกใจ" จึงเป็นผู้ที่จะสามารถนำองค์กรไปสู่ความสำเร็จ และสามารถขจัดความขัดแย้งออกไปได้
แม้ " ความถูกต้อง" จะสำคัญ แต่ถ้าเราสามารถสร้างความ "ถูกใจ" ไปพร้อมกับความถูกต้อง โดยไม่สูญเสียคุณค่าแห่ง "ความถูกต้อง" นั่นคือความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของการทำงานในฐานะผู้นำ
ขออภัยที่ความเห็นเป็นปัจเจกมากเกินไป
ไม่มีความเห็น