ร้อนมาท่ามะนาว
นั่งรับลมร้อนหน้าแล้ง
ใบไม้กรอบแห้งเหี่ยวเห็น
แว่วครวญเสียงคำลำเค็ญ
บีบเค้นคุกคามใครใคร
เหลืองเหลืองรายรอบราวป่า
ห่อเหี่ยวโหยหาร่ำไห้
กิ่งก้านกลั่นแกล้งแกว่งไกว
ลมไล่รุกร้อนทุรน
หลุดร่วงร่อนลงบนลาน
อาลัยหลายล้านร่วงหล่น
ยังปกผืนป่าปะปน
รอท่าทุกข์ท้นทนทาน
ลมแล้งระริกผลิกใบ
กรอบเกรียมแกว่งไกวกิ้งก้าน
ร่องรอยเรื่องราวร้าวราน
เล่ห์กลฤดูกาลกัปปกัลป์
ลมแล้งยังร้อนโหดร้าย
มิคลายคล้ายกับคับขัน
เหงื่อย้อยหยดหยาดยืนยัน
ร่มพฤษไพรพันธุ์ผ่อนพัก
รับเรื่องรักษ์โลกลดร้อน
เริ่มก่อนกับการตระหนัก
พากเพียรเรียนรู้อนุรักษ์
เป็นหลักรักโลกคลายร้อน
ต้น พฤษภาคม 2558
บันทึกหน้าร้อนที่ท่ามะนาว
ความเห็น (3)
ไพเราะมากครับ อาจารย์
"ลมแล้งยังร้อนโหดร้าย
มิคลายคล้ายกับคับขัน
เหงื่อย้อยหยดหยาดยืนยัน
ร่มพฤษไพรพันธุ์ผ่อนพัก"
ชอบทุกบทโดยเฉพาะบทนี้ครับ
ที่บ้านคุณมะเดื่อ วันนี้ก็ร้อนสุด ๆ เหมือนกัน