"สิ่งที่เทคโนโลยีถ่ายทอดไม่ได้ คือ ความรู้สึกที่อยู่ภายในใจ" ... (กิจกรรม "จดหมายจากมหาวิทยาลัยถึงคนไกลที่อยู่ทางบ้าน")
ตัวอย่างที่สี่ของผลสะท้อนกิจกรรม "จดหมายจากมหาวิทยาลัยถึงคนไกลที่อยู่ทางบ้าน"
ที่นำมาเสนอในบันทึกนี้ครับ ;)...
...........................................................................................................................................................
1. "สิ่งที่เกิดขึ้น" หลังจาก "จดหมาย" ถูกส่งไปถึง "คนไกลที่อยู่ทางบ้าน" เป็นอย่างไร
ก่อนอื่นหนูต้องบอกค่ะ ว่าอันที่จริงแล้ว หนูเป็นคนที่ปกติแล้วจะบอกรักพ่อกับแม่อยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นตอนอยู่ด้วยกันที่บ้าน หรือตอนคุยโทรศัพท์กันทุกครั้งก่อนวางสาย หนูจะบอกรักพ่อ แม่ หรือว่าพี่ทุกครั้ง หนูจะเป็นคนที่ไม่มีเรื่องปิดบังครอบครัว ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นมากน้อยแค่ไหน ครอบครัวจะเป็นคนแรกที่รู้ก่อนเสมอ ...
แต่ ... มันอยู่เรื่องนึงหนูไม่เคยกล้าพูดกับครอบครัวเลย แต่ "จดหมายจากมหาวิทยาลัยถึงคนไกลที่อยู่ทางบ้าน" เป็นช่องทางให้หนูได้บอกได้ถามสิ่ง ๆ นั้นออกไป เพราะหนูรู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระของพี่ เป็นภาระของแม่ เป็นภาระของครอบครัว หนูเป็นผู้รับแต่เพียงฝ่ายเดียว หนูสงสารพี่กับแม่ แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่าง จนมันทำให้หนูรู้สึกว่า หนูเป็นคนที่ทำให้ครอบครัวลำบาก "แม่ แม่เหนื่อยมั้ย แม่คงเหนื่อยกับหนูมากเหลือเกินใช่หรือเปล่า หนูขอโทษน่ะแม่ขอโทษที่ทำให้แม่ต้องเหนื่อย ขอโทษที่ทำให้แม่ต้องลำบาก ขอโทษที่หนูเป็นภาระของแม่ ขอโทษที่หนูช่วยอะไรแม่ไม่ได้เลย แต่หนูขอให้แม่เชื่อหนูเถอะนะ ว่าเมื่อไรที่หนูเรียนจบ หนูจะไม่ทำให้แม่ต้องลำบากอีกต่อไป หนูจะทำความฝันของเราให้เป็นจริง" ประโยคข้างต้น คือ ส่วนหนึ่งของจดหมายที่แม่และครอบครัวของหนูให้อ่าน
ใครจะไปเชื่อล่ะคะ ว่าจดหมายฉบับนี้มันจะทำให้บ้านของหนู รักและเข้าใจกันมากขึ้น ทุก ๆ วัน แม่จะต้องโทรมาหาหนู ถามว่าวันนี้เหนื่อยมั้ยเป็นอย่างไร และสิ่งสำคัญที่แม่จะพูดทุกครั้งที่คุยกันและหนูก็ไม่เพื่อที่จะฟัง ก็คือ "แม่รักสาวน่ะ บ้านเราไม่เคยคิดว่า หนูเป็นภาระนะลูก" "แม่ดีใจที่มีสาวเป็นลูกนะ" หลังจากที่จดหมายฉบับนั้นถูกเปิดอ่าน หนูได้ยินคำเหล่านี้แทบทุกวัน ทั้งจากแม่ และจากพี่ มันเป็นสิ่งที่ทำให้หนูรู้สึกผิดน้อยลง และในขณะเดียวกัน มันเป็นแรงผลักดัน และกำลังใจให้หนูเดินไปหาปลายทางให้ได้ เพราะปลายทางของหนูนั้น คือ ครอบครับ
2. นักศึกษาเคยเชื่อเรื่อง "พลังของจดหมาย" หรือไม่ เพราะเหตุใด
ถ้าถามคำนี้ก่อนกิจกรรมจดหมายจากมหาวิทยาลัยถึงคนไกลที่อยู่ทางบ้าน หนูคงตอบว่า ไม่ เพราะอะไรเหรอค่ะ ก็เพราะว่า หนูไม่เคยเขียนจดหมาย ไม่รู้ว่า ความรู้สึกของการเขียนตัวอักษรที่แฝงไปด้วยความรู้สึกของผู้เขียนเป็นอย่างไร ความรู้สึกของคนอ่าน ผู้รับที่อยู่ทางบ้านจะเป็นเช่นไร เทคโนโลยีสมัยนี้ทำอะไรได้หลายอย่าง คุยกับครอบครัวทางโทรศัพท์ หรือโปรแกรมคุยกันแบบเห็นหน้าที่ทำได้ แต่สิ่งหนึ่งที่โปรแกรมหรือเทคโนโลยีพวกนี้ไม่สามารถถ่ายทอดได้เหมือนตัวหนังสือก็คือ "ความรู้สึก หรือ สิ่ิงที่อยู่ในใจ" ...
แต่หลังจากกิจกรรมผ่านไป ก็คงต้องตอบคำถามข้อนี้ใหม่อีกรอบ และหนูก็ขอตอบว่า "หนูเชื่อค่ะ หนูเชื่อพลังของจดหมาย เพราะมันสามารถถ่ายทอดและส่งต่อความรู้สึกให้คนที่บ้านได้อย่าง ... มีคุณค่าจริง ๆ"
..............................................................................................................................................................
"จดหมาย" เทคโนโลยีทางไกลแบบเก่ากึ๊ก
ที่แสดงความรู้สึกภายในใจได้ดีกว่าเทคโนโลยีอื่น ๆ
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
........................................................................................................................................................
ต้นแบบของกิจกรรมนี้ มาจาก คุณแผ่นดิน กองกิจการนิสิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยครับ ;)...
.........................................................................................................................................................
ความเห็น (4)
เหนือเทคโนโลยีใด ๆ คือจิตใจของมนุษย์....ใช่ไหม ?
ถูกต้องคร้าบ คุณมะเดื่อ 555
เก่าแต่ classic มากครับ
ไม่ได้เขียนจดหมายนาน
ปกติเขียน post card แทนครับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าจากนักศึกษาดีๆ
ภาคเรียนนี้ดีมาก ๆ ครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...
อยากให้อาจารย์ได้อ่าน ;)...