มากกว่าที่ควรจะเป็น

"มากกว่าที่ควรจะเป็น"

การอยู่ร่วมกันอย่างผาสุก สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งที่เราควรใส่ใจก็คือ "การมีน้ำใจต่อกัน" เพราะน้ำใจที่แต่ละฝ่ายมอบให้แก่กันและกัน เป็นเหมือนน้ำทิพย์ที่คอยหล่อเลี้ยงให้คนที่กำลังประสบเคราะห์ร้ายได้มีความหวังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

ครอบครัวหนึ่งมีอาชีพทำนาสำหรับเลี้ยงชีพ ทำให้บ้านของเขามีสิ่งต่าง ๆ เต็มไปหมด หนึ่งในนั้นก็มีหนูจำนวนมากมาอาศัยด้วย และมีแนวโน้มว่าจะมากขึ้นเรื่อย ๆ ทุกวัน เมื่อชาวนาเห็นว่าหนูจะทำให้บ้านมีปัญหา จึงได้คิดวิธีจัดการกับหนู สามีภรรยาได้ข้อสรุปว่าจะไปซื้อกับดักมาดักหนู เมื่อหนูตัวหนึ่งได้ยินจึงรีบไปบอกพวกพ้องของตนให้ระวังภัยที่จะเกิดขึ้น และรีบไปบอกให้ไก่รับรู้ในเรื่องนี้ พร้อมกับขอคำแนะนำและความช่วยเหลือ แต่ไก่กลับพูดอย่างไม่ไยดี หนูได้ฟังดังนั้นก็ไม่ท้อถ้อยกับคำที่ไก่พูดแต่อย่างใด มันยังคงวิ่งไปหาหมูที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังนั้นเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ถูกหมูพูดตัดกำลังใจเช่นกัน หนูก็ยังคงไม่ละความพยายาม และมุ่งหน้าไปหาวัวที่อยู่อีกที่หนึ่งในบริเวณบ้าน และวัวก็ตอบปฏิเสธที่จะช่วยเหลือเช่นกัน

ต่อมาในค่ำคืนหนึ่ง ก็มีบางสิ่งมาติดที่กับดักของชาวนา พวกไก่ หมู วัว รวมทั้งฝ่ายเจ้าของบ้าน ก็เข้าใจว่าหนูคงติดกับดักแล้วล่ะ ภรรยาของชาวนาได้ยินเสียงกับดักก็คิดว่าหนูคงติดอยู่ในนั้นแน่นอน จึงเดินเข้าไปเพื่อจะนำหนูไปทิ้งนอกบ้าน แต่สิ่งที่ติดอยู่กลับไม่ใช่หนู แต่มันคืองูชนิดหนึ่งที่มีพิษร้ายแรงมาก มันถูกกับดักหนีบเข้าที่หาง จึงไม่สามารถเลื้อยหนีไปได้ เมื่อภรรยาชาวนาเข้าไปยังที่เกิดเหตุโดยไม่ทันระวังตัว งูพิษจึงฉกภรรยาของชาวนา เป็นเหตุให้นางล้มลงทันที พอชาวนาได้ยินเสียงก็รีบวิ่งไปดูเหตุการณ์เขาจึงได้ฆ่างูพิษนั้นเสีย แล้วก็นำภรรยาส่งโรงพยาบาล โชคดีที่หมอสามารถช่วยชีวิตได้ทัน แต่ก็ยังไม่ปลอดภัยเท่าใดนักเพราะต้องรอดูอาการอีกทีหนึ่ง หมอได้แนะนำให้ชาวนาทำซุปไก่ให้ภรรยารับประทานเพื่อบำรุงให้เธอมีร่างกายที่แข็งแรง สิ่งที่ตามมาคือชาวนาได้นำไก่ที่มีอยู่ในบ้านมาทำเป็นอาหาร ในช่วงที่ภรรยารักษาตัวอยู่เพื่อนบ้านและญาติ ๆ ที่ทราบข่าวก็มาเยี่ยม ชาวนาไม่รู้จะเอาอะไรมาทำกับข้าวให้เพื่อน ๆ ได้รับประทาน จึงตัดสินใจฆ่าหมู จึงทำให้หมูตายตามไก่ไปอีกตัว ในขณะที่การรักษากำลังดำเนินไปด้วยดี จู่ ๆ ก็มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ภรรยาของชาวนามีไข้สูงมาก จนเป็นเหตุให้เธอถึงกับช็อก และถึงแก่ความตายในเวลาต่อมา เมื่อต้องจัดงานศพให้กับภรรยา สิ่งที่ต้องเตรียมอย่างหนึ่งก็คืออาหารสำหรับเลี้ยงแขก สุดท้ายชาวนาก็ตัดสินใจฆ่าวัวเพื่อใช้สำหรับจัดทำอาหาร

เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น บรรดาหนู ที่รอดพ้นจากความตาย ก็ได้แต่มองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความสลดใจพร้อมกับได้ข้อคิดว่า "หากเราสามัคคีกันไว้ รู้จักช่วยเหลือกัน แม้ปัญหาที่เกิดขึ้นอาจจะไม่ถูกแก้ไขให้หมดไปได้ แต่อย่างน้อยเพราะความสามัคคีที่เรามีอยู่ และที่เราได้ช่วยเหลือกัน ก็คงไม่ทำให้ปัญหาลุกลามไปมากถึงเพียงนี้"

ที่มา : ชุติปัญโญ. นิทานธรรมะ ตอนสอนใจให้เป็นสุข. ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : ผลิบาน, 2555

อาจารย์ปราณี รัตนชูศรี สาขาวิชาการตลาด