ดูเด็กเล่นกัน
ในกลุ่มเด็กแถวบ้าน...จะมีสองแก๊งส์ที่แยกกันเล่นเด็ดขาด.กลุ่มเด็กโต ป.6 ไล่ลงมาคือ ป.5 ป.4 จะเล่นโลดโพนโลดโผนขับจักรยานเที่ยว..แอบหนีไปเล่นน้ำให้ห้วยท้ายหมู่บ้าน....อีกกลุ่มคือเด็กเล้กพ่อแม่ไม่ให้ไปไกลเล่นข้างบ้านหน้าบ้านพวกนี้จะเล็กหน่อย ป.1 อนุบาล มีลูกสาวดิฉันโตสุดคือ ป.2 ในความโตสุดเธอมักใช้อำนาจรวบรัดให้น้องๆ เล่นตามสิ่งที่เธอคิด......ไม่เช่นนั้นเธอจะมางอแงกับดิฉันโดยขอตามพี่โตๆไปเล่นโลดโพน(เธอชอบ)หากจะไปทำเช่นนั้นหมายความว่าดิฉันต้องไปด้วย.....นานๆดิฉันก็สงสารจึงไปกับเธอสักทีคุมเด็กไปเป็นสิบ เช้านี้หลังจากที่มาขอออดอ้อนขอไปตกปลากับพี่ๆ จะไปที่บ้านทุ่งหงาย....แกบอกชื่อหมู่บ้านที่ไกลออกไปประมาณ 3 กิโลเมตร.....วันนี้แม่มีงานไปกับลูกไม่ได้.....หลังปฏิเสธกันไปรอบนึงแต่เช้า
แม่ไม่มีใครเล่นกับลูกเลยเพื่อนๆ รุมกันว่าลูก.."ว่าอะไรคะ"ว่าลูกไม่เล่นตามเค้าเอาแต่ใจตัวเอง "ลูกก็เล่นตามเค้าซิคะไม่เห็นต้องมาฟ้องแม่เลย" ใครก็อยากตามใจตัวเองทั้งนั้นแหล่ะแม่เล่นตามเค้าทุกครั้งจะสนุกได้ไง "ถ้าลูกอยากตามใจตัวเอง...หนูก็ต้องเล่นคนเดียว"..เล่นคนเดียวไม่สนุก.."ก็นั่นซิคะหนูต้องรู้จักผ่อนปรนตามเขาบ้างตามเราบ้างเป็นการอยู่ร่วมกัน" "ผ่อนปรนแปลว่าอะไร" เธอถาม "แปลว่าอย่าเอาตัวเองเป็นใหญ่ตามคนอีกบ้างสลับกันไปอย่ายึดแต่ตนเอง เธอนิ่งฟัง..แม่...ถ้าลูกชวนเพื่อนมาเล่นบ้านเรา...เขาต้องเล่นตามเรามั๊ยเพราะเป็นบ้านเรา..."ก็ลองดูซิคะ".ลูกน่าจะมีวิธีหว่านล้อมให้เพื่อนเล่นตามที่ลูกอยากเล่น.." หว่านล้อมแปลว่าอะไร...(ช่างถามซะจริงแม่คนนี้ดิฉันคิดในใจ...)หว่านล้อมแปลว่าชักจูง...ให้ทำตามที่เราต้องการค่ะ แล้วเธอก็หายไปในหมู่เพื่อนในซอยสักพักได้ยินแว่วๆเสียงคุยกัน....ให้โอกาสอีกครั้งนะ...ไม่งั๊นพวกเราจะไม่เล่นกับพี่ปลาแล้ว..คงตกลงกันไม่ได้(มีการให้โอกาสกันด้วย) ดิฉันแอบเงี่ยหูฟังว่าลูกสาวดิฉันจะทำยังไงหลังจากมาฟ้องแม่ก็แล้ว....ชวนเพื่อนมาเล่นที่บ้านก็แล้ว..ไม่สำเร็จเธออยากเล่นขายของ..ก็ได้..เราจะเล่นตามใจคนเกิดวันนี้...วันอาทิตย์.โล่งอก....ดิฉันคิดว่าแกจะไม่ยอมใครซะแล้ว......เด็กๆ เขาตัดสินใจกันน่ารักดี
หลังจากนั้นได้ยินเสียงไล่เรียงกันใครเกิดวันไหน...วันจันทร์..
วันพุธ .วันพุธ...วันเปิด(เจ้าตัวเล็กสุด แปม แปม ตอบ)..ไม่มีแปมมั่ว...แม่..แปมเกิดวันอะไร ...วันพฤหัส...ไม่มีใครเกิดวันอาทิตย์เลย..เจ้าปลาได้ที.....ดี ดี ต้องตามใจคนเกิดวันเสาร์วันหยุดเหมือนกัน
..เรามาเล่นขายของกัน...เย้ได้เล่นขายของแล้ว" แม่.ลูกเกิดวันหยุด.."
ดิฉันนั่งฟังพลาง...นึกขำและชมในใจฉลาดสรุปเข้าข้างตัว แล้วแกก็ได้เล่นขายของดังใจอยากในวันนี้...
หลายๆ ครั้งของการมองดูเด็กเล่นกันย้อนมาสอนดิฉันให้คิด
หลักของการอยู่ร่วมกัน:ต้องรู้จักผ่อนปรนตามเขาบ้างตามเราบ้างอย่าเอาตัวเองเป็นใหญ่ตามคนอื่นบ้างสลับกันไปเราควรมีวิธีหว่านล้อมให้เพื่อนทำตามสิ่งที่เราอยากให้เป็นโดยชักจูง...ให้ทำตามที่เราต้องการ "การเจรจาต่อรองมีในทุกช่วงวัย"
ความเห็น (10)
- แอบหนีไปเล่นน้ำให้ห้วยท้ายหมู่บ้าน
- ยังมีห้วยอยู่อีกหรือครับ
- ผมชอบดูเด็กๆเล่น สังเกตพฤติกรรม จะทำให้เข้ากับเด็กๆได้ง่ายครับผม
- ดีจังพรุ่งนี้วันจันทร์แห่งชาติ หยุดหนึ่งวัน ยิ้ม ยิ้ม
สวัสดีอีกครั้งคะคุณเมตตา
- น่ารักนะคะบันทึกที่เกี่ยวกับเรื่องเด็กๆ มองเธอทีไรเคยนึกไหมคะ ไม่อยากให้เธอโตขึ้น เพราะปัญหามีอีกมากมาย ไม่ใช่การเล่นขายของเสียแล้ว
- การแก้ปัญหาในชีวิต เด็กๆต้องฝึกการแก้ปัญหานั้นด้วยตัวเอง เพราะต่อไปในอนาคต เธอต้องพบ และแก้ปัญหา แบบไม่มีแม่หรือใครช่วยได้
อย่างไร คุณเมตตาก็สรุปปมได้ดีมากค่ะ
ครูอ้อยกับช้างไชโย.....เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เป็นธรรมดา...ว่าวสุดสายมักจะขาด...ควรปล่อยสายว่าว...ผ่อนไปตามแรงของลมบ้าง...
จากบันทึกนี้ผมได้ข้อคิดบางอย่าง
ขอบคุณครับ...
คุณโอ๋คะ เยี่ยมเหรอคะ....ขอบคุณค่ะ คงไม่เยี่ยมไปกว่าแม่น้องฟุงแน่ๆ ค่ะ
อาจารย์ umi ได้แง่คิดอะไรบอกกันบ้างซิคะ..บางทีคนเขียนอาจคิดไปไม่ถึงแง่คิดของอาจารย์ก็ได้...ขอบคุณค่ะที่แวะเวียนมาบ่อยขึ้น
สวัสดีครับ...แง่คิดที่ได้เช่น...
ศิลปะการให้คำปรึกษาแก่ลูก...
การเป็นเพื่อนของลูกในบางโอกาส...
เรื่องของเด็ก ๆบางครั้งพวกเขาแก้ปัญหาเองได้...ครับฯลฯ..
ขอบคุณครับ...
- แวะมาทักทาย
- บันทึกสวยจังเลย
- ใครเห็นคุณบวรบ้างหายไปกับความหนาว
ขอบคุณค่ะ คุณumi ที่กลับมาเติมเต็มอีกรอบ
คุณขจิต ไม่มีใครเห็นเพื่อนคุณเลยค่ะคิดถึงอยู่เหมือนกัน หายไปก่อนหนาวอีกค่ะ
- miss you and still alive ka