11: ได้เรียนรู้อะไรบ้าง...หลังจากบันทึกเรื่องความปวดครั้งที่ 10

ใน G2K มีความรู้ให้ผู้สนใจได้แลกเปลี่ยนมากมาย โดยเฉพาะทักษะในการเขียน blog ให้น่าสนใจ แต่สิ่งหนึ่งที่มือใหม่ขัดเขียนอย่างผมได้รับ ก็คือทำให้เข้าใจความหมายของ CoP ได้ลึกซึ้งขึ้น

ในช่วงเดือนกว่าๆ ที่ผ่านมา หากมีเวลาว่างผมจะพยายามศึกษาทักษะการเขียนบันทึกใน G2K ทำให้ผมมีทักษะเพิ่มขึ้นหลายอย่าง จากที่ไม่รู้อะไรเลย หรือเรียกว่า ระดับ 0 ผมพัฒนาตัวเองมาได้อีก 2-3 ระดับ เช่น

ลงสีตัวอักษร
ละเลงสีพื้น
ลดขนาดรูป
ลงรูปลิงค์ไปยัง file อื่นๆ รวมทั้งสร้าง planets  และ
ลอก (Copy) animation (6ล)

แต่ก็ยังมีอีกหลายอย่างที่ยังต้องเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะในการเขียนต่อไป
เป็นที่ทราบดีว่า การสื่อสารผ่าน blog นั้น การเขียนมีความสำคัญมาก คนที่เคยชินกับการเขียนผลงานทางวิชาการ (เช่นผม) จึงค่อนข้างต้องปรับตัวอย่างมาก เพราะถ้าเขียนแล้วไม่มีใครอ่านจะเสียเวลาไปทำไม

สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากการเขียน 10 บันทึกเกี่ยวกับความปวดที่ผ่านมา คือ “เป้าหมายที่ยังเลือนลาง” (เพิ่มอีก 1ล) ใครคือกลุ่มเป้าหมายที่จะอ่านบันทึกที่ผมเขียน?  กลุ่มคนเหล่านั้นมีอยู่ในแวดวงของ G2K มากน้อยแค่ไหน?คำถามในใจเหล่านี้ ทำให้ผมเข้าใจชัดเจน ว่า CoP มีความสำคัญอย่างไร จำนวนคนใน CoP ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด การบรรลุตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้ต่างหากคือสิ่งที่ใช่ (ซึ่งเป็นข้อสุดท้ายในบันทึกของคุณชายขอบ)

และนั่นคือ เป้าหมายที่สำคัญ ที่ผมจะพยายามต่อไป

ต้องขอบคุณทุกท่านที่เก็บ บันทึกของผมไปไว้ใน Planet ของท่าน

[ขจิต ฝอยทอง]

• เยี่ยมเลยครับ
• อย่างน้อย ผมก็อ่านคนหนึ่งละ
• แวะมาให้กำลังใจครับผม(แอบมาจากการอบรมรอคุณครูนำเสนอผลงาน)

[สมบูรณ์]

• อ. ขจิต เป็นข้อยกเว้นครับ เพราะจะต้องถูกบังคับให้อ่านเป็นคนแรก เนื่องจากเป็นผู้จุดประกายให้ผมต้องลงมือเขียนบันทึก
• จะพยายามเขียนให้อ่านง่ายครับ

 

[kead]

 

• ดิฉันก้อ....ไม่ต่างจากอาจารย์...คือเริ่มต้นที่ 0แต่ที่ต่างคือ...ดิฉันไม่มียาสลบเป็นที่ตั้งค่ะ

 

•  แต่ก็พยายามและตั้งใจที่จะทำให้ได้....ก้อพอได้เหมือนกัน....มีเพื่อนอย่างคุณnutimคอยดูแลให้กำลังใจเป็นช่วงๆ

 

• การสื่อสารผ่าน blog นั้น การเขียนมีความสำคัญมาก จริงๆและขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์...แล้วก็ตัวเองด้วย.....ฮุๆๆๆๆๆ

 

[นพ. สมบูรณ์ เทียนทอง]

- คุณ Kead ครับ การมียาสลบเป็นที่ตั้ง ผมไม่แน่ใจว่าจะช่วยอะไรได้ มือใหม่ด้วยกันคงต้องเรียนรู้ไปด้วยกัน ขอบคุณที่แวะมาแลกเปลี่ยน

[นพ. สมบูรณ์ เทียนทอง]

ถึงคุณ Kead อีกครั้ง เมื่อวานผมโชคดี พอมีเวลาว่างเล็กน้อย ก็เลยมีโอกาสไปเข้าชั้นเรียน ฝึกการเขียนใน gotoknow เบื้องต้น จากทีมงานของ อ. JJ ทำให้มีความรู้ขั้นต้นในการเขียนได้ ส่วนที่เหลือต่อไปคือทักษะในการจับประเด็นมาเขียนให้ผู้อ่านได้สนใจและเข้ามาแลกเปลี่ยนด้วย ซึ่งเป็นอะไรที่ค่อยข้างยาก แต่ก็เริ่มเห็นได้ลางๆ โดยดูจากบันทึกครั้งที่20 ของผม ในเรื่องเบาๆ "เมื่อผมถูกวางยาสลบเอง" เริ่มมีคนมาแลกเปลี่ยนมากขึ้นทำให้มีกำลังใจที่จะเขียนบันทึกต่อไปครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• แวะมาทักทาย
• จะรีบตามไปอ่านครับผม

[นพ. สมบูรณ์ เทียนทอง]

• วันนี้ได้เรียนรู้วิธีการใส่ภาพในช่องความเห็น โดยความเอื้อเฟื้อจาก คุณ Nidnoi และ คุณเมตตา ขอบคุณมากครับ ทั้งสองท่าน
• อิจฉา อ. ขจิต ที่มีเวลาไปอ่านหลายๆ บันทึก

[นพ. สมบูรณ์ เทียนทอง]

• วันนี้ได้เรียนรู้วิธีการใช้ photoshop ในการตัดภาพ จากคุณ กล้วย หลังจากเมื่อวานลองผิดลองถูกด้วยตนเองแล้วไม่สำเร็จ

[สมบูรณ์ เทียนทอง]

• วันนี้ลองใช้คำสั่ง preview ก่อนที่จะ up load file ขึ้น ทำให้เห็นบันทึกของเราว่าหน้าตาเป็นอย่างไรก่อนที่บันทึกจริง จะได้ไม่ต้องแก้ไขใหม่ หลายๆ ครั้งเหมือนเมื่อก่อน
• เคยเห็นบันทของใคร จำไม่ได้แล้ว ว่าวิธีทำให้ข้อความในช่อง ข้อความสำคัญที่ต้องการจะเน้น ให้ใหญ่ขึ้น ลองไปค้นหาอีกทีแต่หาไม่เจอแล้ว

[สมบูรณ์ เทียนทอง]

• กด Ctrl + F5 ในกรณี icon ที่แสดงคำสั่งไม่ขึ้น ทดลองแล้วได้ผล  

[นพ. สมบูรณ์ เทียนทอง]

• ลองดูด้วย preview แล้ว ก็ดูดี แต่พอ load แล้วก็มีวรรค ตอน ผิดเพี้ยนไปบ้าง สุดท้ายก็ต้องใช้ แก้ไข อีกครั้ง เพื่อความถูกต้อง

[นพ. สมบูรณ์ เทียนทอง]

• ทดลองใช้คำสั่ง preformatted ก่อนบันทึก พบว่าช่วยทำให้ตัวหนังสือใหญ่และเล็กตามที่ทำไว้ใน word ไม่เปลี่ยนขนาดให้เท่ากันหมดเหมือนเมื่อก่อน

[นพ. สมบูรณ์ เทียนทอง]

• วันนี้พบว่าการบันทึกรูปใน file -gif กินเนื้อที่มากกว่า-jpg โดยรูปขนาด 60 x80 pixels อันแรกกินเนื้อที่ 5400 bytes ในขณะที่อันหลังกินที่ 2100 bytes เท่านั้น

[นพ. สมบูรณ์ เทียนทอง]

• ได้ทราบวิธีการบันทึกให้เร็ว และวิธีการลงภาพโดยใช้ โปรแกรม ACDsee