Fah Ladda
นางสาว ลัดดาวัลย์ จันตะคุต

อนุสรณ์ความทรงจำ 1


ขอบคุณภาพถ่ายทุกใบ.....ที่ย้ำเตือนความทรงจำให้ชัดเจนมากขึ้น ขอบคุณทุกเรื่องราวในภาพ......ที่เข้ามาเป็นบททดสอบให้ชีวิตงดงามและทรงคุณค่า


ภาพที่ 1 ชื่อภาพ "ทางเดินสู่ผัน"

ชีวิตเด็กมัธยมปลายเชื่อว่าเราทุกคนต้องคิดหนัก.....
คิดทุกครั้งถ้ามีคนถามว่า....จบ ม. 6 จะจบที่ไหน
อนาคตอยากเป็นอะไร....
คิดตลอดเวลา...ที่เห็นเพื่อนได้ที่เรียน....
คิดไม่ออก...ว่าตกลงแล้วเราต้องการเรียนต่อที่ไหน....
คิดเสียดาย...ติดคณะที่ชอบแต่มหาวิทยาลัยยังไม่ใช่....ติดมหาวิทยาลัยที่ชอบแต่คณะยังไม่ใช่
คิดเสมอ...ว่าเราคือความหวังของพ่อกับแม่
ณ ตอนนี้ฉันศึกษาอยู่ที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ คณะครุศาสตร์ เอกการประถมศึกษา
จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม....ฉันก็จะทำหน้าที่ของนักศึกษาครูให้ดีที่สุด

ภาพที่ 2 ชื่อภาพ "ชีวิต...เด็กหอ"
ที่แห่งนี้...พวกเราได้ตั้งชื่อว่า "บ้านปลายฟ้า อิงดอย"
ชีวิตเด็กมหาวิทยาลัย...ใครจะไปคิดว่าจะได้มาใช้ชีวิตเด็กหอ
ไม่ใช่หอธรรมดานะ....หอที่ตั้งในป่าใหญ่....
ธรรมชาติได้สร้างสรรค์ให้พวกเรามาอยู่ที่นี่.....
นี่อาจจะเป็นบททดสอบหนึ่งของชีวิต
และแน่นอนเราไม่สามารถกำหนดมันได้...
แต่ฉันเชื่อว่าเราสามารถลิขิตมันได้.... "อยู่ที่จะเรียนรู้"

ภาพที่ 3 ชื่อภาพ "สามสิบหกชีวิต..."
เตียง 2 ชั้น...กับชีวิตเด็กหอคงเป็นของคู่กัน....
สวัสดี ปี 3 ....กับการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่
การได้มานอนรวมกัน...ในห้องหนึ่งห้อง
Lifestyle ของเราแต่ละคนต่างกัน....
นี่ก็ใกล้จะจบปี 3 ยังไม่เคยทันเข้านอนก่อนเพื่อนจะปิดไฟ...
ทุกคืนต้องมีแสงสว่างจากหน้าจอโทรศัพท์...คอยนำทางขึ้นเตียงนอน
แต่ฉันก็สุขใจกับเหตุการณ์แบบนี้ทุกครั้งนะ...
มันทำให้รู้ว่า... "ไกลบ้านแต่ไม่ไกลเพื่อน"

ภาพที่ 4 ชื่อภาพ "แต่งแต้มชีวิตเด็กหอ"
ณ สูงสุดแดนสยาม ดอยอินทนนท์
ฉันเป็นคนชอบถ่ายรูป....
รูปทุกใบสำหรับฉันมันทรงคุณค่า.... "ค่าของความทรงจำ"
ทุกที่ที่ไป...ขอให้มีรูปหมู่...เพราะทุกครั้งที่เปิดดู... "ฉันเห็นความสุขของผู้ร่วมอุดมการณ์ในวันนั้น"
โอกาสมีสำหรับเราทุกคน...อยู่ที่จะไขว่คว้าให้ได้มา.....
ถึงแม้ครั้งต่อไป....ต้องการไปเที่ยวที่ไหน...แล้วต้องทำบันทึกข้อความ...ฉันก็จะทำ
เพราะฉันมีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่


ภาพที่ 5 ชื่อภาพ “แม่ครัวจำเป็น…."
หน้าที่…..มาพร้อมกับภาระอันยิ่งใหญ่เสมอ…
ภาระ……มาพร้อมกับปัญหาอันหนักหน่วงเสมอ
และฉันก็เชื่อว่า ปัญหา….ก็มาพร้อมกับประสบการณ์อันยิ่งใหญ่เสมอ
ฉันเป็นคนที่ไม่ชอบทำอาหาร…นับครั้งได้กับการเข้าครัว…
ปรุงอาหารไม่เป็น….เมนูง่าย ๆ ยังถือว่ายากสำหรับฉัน…
ให้เจียวไข่เป็นแผ่นสวย ๆ … คิดหนักเป็นชั่วโมง
แต่ทุกครั้งที่ต้องตื่นตี 5 มาทำหน้าที่"แม่ครัวจำเป็น"
ฉันก็พยายามที่จะเต็มเติมให้กับกลุ่ม…ในสิ่งที่ฉันมี
พยายามเรียนรู้….ในสิ่งที่ฉันขาด…เพราะฉันยังอยากที่จะเติบโตไปอย่างงดงาม
“อาหารอาจจะไม่ถูกปากคนทานทุกคนแต่ถูกคัดสรรมาอย่างดีจากคนทำทุกคน"

ภาพที่ 6 ชื่อภาพ “เติมเต็ม"
เรามีอายุห่างกัน 15 ปี ………
เราใช้นามสกุลเดียวกัน….
เราอยู่บ้านหลังเดียวกัน….
เรามีพ่อกับแม่เป็นคนเดียวกัน
…..นี่เป็นภาพของน้องชายฉัน….ในวันที่เขาจบชั้นอนุบาล…แม่ขอฉันไปถ่ายรูปให้….
ด้วยความเป็นพี่และบวกกับอะไรหลาย ๆ อย่าง… ฉันตัดสินใจไปงานนี้
ฉันเป็นเด็กที่ไม่ค่อยมีรูปภาพความทรงจำ....ตอนที่อยู่ในช่วงวัยเด็ก
ไม่มีอัลบั้มรูปภาพให้ดูย้อนความทรงจำ….
สิ่งที่ฉันขาด…ฉันก็อยากจะเติมเต็มให้กับน้อง…
อยากให้เขาได้มีในสิ่งที่ฉันไม่เคยมี…..และอยากให้เป็นคนดีให้มากกว่าที่ฉันเป็นอยู่ ณ ตอนนี้

ภาพที่ 7 ชื่อภาพ “จดหมายถึงครู"
ครูดีในดวงใจ….คุณครูณัฐชยา ผ่องแผ้ว
ขอส่งผ่านความรู้สึกด้วยภาพถ่ายและข้อความในจดหมายนี้…
ขอบคุณ…ที่ให้หนูเป็นคนสำคัญของชีวิต
ขอบคุณ…ที่ทำให้หนูจบมัธยมปลายอย่างภาคภูมิใจ
ขอบคุณ…ทุกโอกาสที่ครูมอบให้กับหนู
ขอบคุณ…ที่ครูทำให้หนูรักและศรัทธาในอาชีพครู

ภาพที่ 8 ชื่อภาพ “ครอบครัวต้นกล้า"
เข้าสู่ปีที่ 7 กับการทำงานบนเส้นทางเด็กกิจกรรม
เราไม่ใช่ชมรม….แต่เราเป็นครอบครัวเดียวกัน
พี่น้องต่างบิดามารดา…แต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงผูกพันกับพวกเขาได้มากขนาดนี้
มีไม่บ่อยครั้ง…ที่หลังจัดค่ายเสร็จ ครูจะพาพวกเราไปเที่ยว…
ครั้งนี้พิเศษกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา….ครูพาไปเที่ยวปางช้าง
ภาพนี้หาดูยากมาก….จัดค่ายผ่านมาก็หลายปี….แต่มันไม่เคยเกิดขึ้นเลยหลังจัดค่ายเสร็จ
กับการรวมตัวครั้งยิ่งใหญ่
แล้วเราจะกลับมาพบกันใหม่ เจอกันปิดเทอมนี้ ค่ายทักษะ 2


ภาพที่ 9 ชื่อภาพ “บทบาทหน้ากระดานดำ"
ในทุกวันศุกร์….พวกเราครูเป็นเลิศต้องทำภารกิจบริการวิชาการชุมชน
โชคชะตานำพาให้ฉันจับสลากได้โรงเรียนบ้านริมใต้ กับเพื่อนร่วมอุดมการณ์อีก 11 คน
ก้าวแรก….ก้าวที่กำลังทดสอบความสามารถของเรา
การจะสอนเด็กคนหนึ่งให้เข้าใจในสิ่งที่เราสอน…ถือว่ายากมาก
การจะอธิบายเนื้อหาสักเรื่องให้นักเรียนเข้าใจตรงกัน…มันไม่ง่ายเลย
ทุกอย่างอยู่ที่การฝึกฝน…ขอบคุณโอกาสดี ๆ ที่เข้ามาในชีวิต

ภาพที่ 10 ชื่อภาพ “มิตรภาพ"
ขอบคุณทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น…
ขอบคุณทุกเรื่องราว ความทรงจำดี ๆ จากภาพถ่ายด้วยฝีมือฉัน

Fah Ladda
02.38 น. 4-4-58

หมายเลขบันทึก: 588437เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2015 02:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 เมษายน 2015 22:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ทุกภาพมีความหมายดีๆและเรื่องราวดีๆค่ะขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ

ภาพถ่าย ... มีความหมายและความทรงจำทุกภาพ ;)...

ภาพเด็กนักเรียนน่ารักดี

คุรครูฟ้าต้องใจดีแน่ๆเลยครับ

มาชื่นชมการถ่ายภาพครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท