ไทม์ไลน์ชีวิต
ไทม์ไลน์ชีวิตแต่ละคนไม่เหมือนกัน มุมมองก็ไม่เหมือนกัน หากจะย้อนเวลาเพื่อนึกถึงอะไรบางอย่าง ภาพถ่ายคงเป็นตัวช่วยหนึ่งที่จะทำให้ร่องรอยเหล่านั้นหวนกลับมา...
เริ่มใหม่
ทุกๆเช้าที่ได้ยินเสียงสัญญาณนกหวีดเสียงที่ไม่อยากได้ยินเลย....เป็นสัญญาณที่บอกว่าต้องตื่นมาทำเวรทั้งๆที่ไม่อยากตื่นเลย แต่มีแรงจูงใจอย่างหนึ่งที่ทำให้อยากตื่นคือต้องมองออกไปนอกกหน้าต่างจะพบบกับความสดใสของท้องฟ้า เป็นสัญญาณบอกว่าวันใหม่เริ่มต้นละนะ...
มุ่งหน้าต่อไป
ทุกๆเช้ารถประจำตำแหน่งคันนี้จะมารับไปเรียน....
ด้านสว่าง
ลองเปิดใจให้กับทุกอย่างรอบตัว...
ท้องฟ้าอันสดใสจากโรงเรียนบ้านริมใต้
สัญลักษณืของความสุข
อาชีพที่ทำแล้วได้กำไรเป็นรอยยิ้ม....ครู
นักเรียนห้องแรกในชีวิตป.4/3โรงเรียนบ้านริมใต้
อบอุ่น
ความรัก=กาารดูแลเอาใจใส่
เหมียวสามพี่น้อง
ร่องรอย
ล้านนายังคงความงดงามไว้ให้ชม
โคมล้านนาปประเพณียี่เป็งเชียงใหม่....สะพานนวรัฐ
บริสุทธิ์
ผู้ฝึกตนได้เป็นผู้ประเสริฐสุดในหมู่มนุษย์
ห้องจริยธรรมโรงเรียนวัดพญาชมภู
ความพยายาม
ไม่มีอะไรทีเกินความสามารถของมนุษย์
ตึกปีโตรนาสที่มาเลเซีย
สุขุม
สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับ เวลา และคำพูดก็เช่นกัน...
กลางแม่น้ำโขงมุ่งหน้าไปหลวงพระบาง ประเทศลาว
เปิดทาง
ขณะที่กำลังอยู่ท่ามกลางความมืดอาจจะกำลังมีคนเดินมาเปิดประตูก็ได้
บ้านปางควาย อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม๋
แล้วเราพบกันใหม่
ทำใจให้ได้มีเริ่มต้นต้องมีสิ้นสุด...
หอพักบ้านปลายฟ้าอิงดอย
ขณะที่กำลังออกแบบเหตุการณ์ข้างหน้าก็อย่าลืมบันทึกเหตุการณ์ปัจจุบัน
ความเห็น (4)
ขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องราวดี ๆ ค่ะ
เป็นภาพที่ใช้ "จังหวะ" และ "โอกาส" ได้ดีมาก ;)...