มุ่งมั่น ทุ่มเท เพื่อห้องสมุด..สู่จุดหมาย

อันที่จริง..ผมเองก็ไม่เท่าไหร่ แม้จะเฝ้ากำกับติดตามการก่อสร้าง "ห้องสมุด"มาโดยตลอด ด้วยหน้าที่และความรับผิดชอบ ..แต่.. บางครั้งก็ต้องปล่อยบ้าง ไปทำธุระอื่นๆบ้าง ต่อเมื่อไม่ได้เดินทางไปไหน ผมก็จะอยู่ทำงานที่โรงเรียน เฝ้าดูการเจริญเติบโตของสิ่งก่อสร้าง ที่เป็นหัวใจสำคัญ..ของโรงเรียน ในด้านการเรียนการสอน..ที่เรียกว่า..ห้องสมุด

ช่างผู้รับเหมา..(ไปทีละงานสองงาน) มีหลายคนทักว่า มีฝีมือพอสมควร และที่สำคัญไปกว่านั้น ช่างชุดนี้ มีความมุ่งมั่น ทุ่มเท ให้กับการทำงานก่อสร้าง เสมือนว่า..กำลังปลูกบ้านของตนเอง หรือไม่ก็มีบุตรหลานเรียนอยู่ที่โรงเรียนนี้.. แท้จริงแล้ว ไม่มีอะไรดึงดูดใจพวกเขาเลย นอกจากความตั้งใจในงานอาชีพ เต็มใจทำ..พิถีพิถันในรายละเอียด เพื่อให้งานสร้างห้องสมุดออกมาดี

ลูกน้องนายช่าง มีความรับผิดชอบสูงมาก มาแต่เช้า กลับก็มืดค่ำ มาก่อนครูที่โรงเรียน และกลับภายหลังจากที่ครูกลับบ้านแล้ว..ส่วนปิดเทอม ..ครูน้อยลง ช่างก็ยังปฏิบัติเช่นนั้น และทำงานแบบไม่มีวันหยุดกันเลย

สิ่งหนึ่ง..ที่มองเห็๋นเป็นเรื่องน่าแปลก..ผมเห็นงานมีความคืบหน้าอย่างชัดเจนเช่นนี้ แต่เห็นลูกน้องนายช่าง ที่เป็นชางระดับฝีมือ มีเพียง ๒ คน แบ่งหน้าที่รับผิดชอบกันคนละส่วน อาจมีบางวันที่คนงานเพิ่ม ๑ - ๒ คน นั่นหมายความว่า วันนั้น..เป็นงานใหญ่ ต้องใช้คนงานเยอะ เช่น งานเทพื้น ก่อฉาบ ฝาผนังและติดตั้งฝ้าเพดาน แต่ละวันต้องใช้ช่างราว ๓ - ๔ คน ไม่เคยเกินนี้..

แต่ช่วง ๑ - ๒ สัปดาห์มานี้ ผมเห็นลูกน้องนายช่างที่เป็นเจ้าประจำ ที่ทำมาตั้งแต่ต้นจนใกล้จบ มีเพียง ๒ คนเท่านั้น ซึ่งเป็นงานที่ต้องใช้เวลา กล่าวคือ ตัดเหล็ก เชื่อมเหล็กตามลวดลาย ทั้งหน้าต่างและประตูในส่วนที่เป็นเหล็กดัด ทำกันมาหลายวันแล้ว

ถ้าเป็นนายช่างคนอื่น ก็อาจจะไม่รับงาน หรือเอางานเหล็กไปให้คนอื่นรับช่วงต่อ แต่ทีมงานนี้ ทำได้ทั้งงานปูน งานไม้และงานเหล็ก ตลอดจนงานทาสีทั้งหมดด้วย พวกเขาไม่สามารถอยู่เรื่องเดียว คือ งานติดตั้งกระจกหน้าต่าง

วันนี้..ได้เวลาจ่ายเงิน ในส่วนที่แล้วเสร็จอย่างเรียบร้อย คืองานกระจกหน้าต่างรอบด้าน ซึ่งมีอยู่ ๑๑ จุด และงานติดตั้งประตูหน้าต่างเหล็กดัด ที่คาดว่าจะแล้วเสร็จในวันพรุ่งนี้ จริงๆ ...แล้ว วันนี้เป็นคิวของงานเหล็ก แต่กระจกขอเข้าติดตั้งก่อน เหตุผลคือ ถ้าติดเหล็กดัดแล้ว กระจกจะติดยาก...ท้ายที่สุด ผมจ่ายเงินใน ๒ รายการนี้ ๔๑,๕๐๐ บาท

อดรนทนไม่ได้..จึงสอบถามนายช่างไปว่า..."ทำไม..ลูกน้องท่านน้อยจัง..."

ช่างอมยิ้มนิดนึง..ก่อนถามผม..." ผอ.รีบให้เสร็จหรือครับ..."

ใจก็อยากตอบว่ารีบ อีกใจหนึ่ง...ผมก็ไม่ได้หมายความเช่นนั้นทั้งหมด "เปล่าครับ...คือเห็นเกือบทุกวัน..ว่ามีกันอยู่สองคน..แต่สองคนนี้..ก็ขยันและมีฝีมือ...นะครับ"

"..ทำกันไม่ได้หยุดเลยนะ..ผอ...." นายช่างบอกผม คงจะพูดให้ผมเห็นใจ

"ทำไม..ไม่จ้างคนงานเพิ่มล่ะครับ...." ผมถามเพราะอยากรู้จริงๆ

"เอามาเยอะ..ก็ไม่ได้ช่วยทำอะไร เดินๆ นั่งๆ นอนๆ ไปวันๆ... เปลืองเงินผมด้วย" พูดถึงตรงนี้ ใบหน้าของนายช่างบ่งบอกว่า...หักค่าวัสดุแล้ว เขาเหลือเป็นค่าแรงไม่มากนัก

"....แต่ก็เร็วนะครับ ผอ.ทำมาได้เดือนกว่าๆ ได้ขนาดนี้ ผอ.ตั้งใจจะให้เสร็จเมื่อไหร่ครับ..."

"..ก่อนเปิดเทอม ครับ โรงเรียนจะเปิด ๑๔ พฤษภาคม ..."

"..เสร็จทันแน่นอนครับ ...ติดเหล็กดัดแล้ว กระเบื้องมาถึง ก็ปูเลย ๔ - ๕ วันก็เสร็จ จากนั้นผมก็เก็บสีอีกนิดหน่อยก็เรียบร้อย...ครับ"

..คงเป็นได้ทั้งหมด อย่างที่นายช่างผู้ควบคุมงานพูด เพระะเขาเองก็ดูมีความมุ่งมั่นทุ่มเท ให้กับงานก่อสร้างห้องสมุดเหมือนกัน เพราะถ้ายิ่งช้าไปมากเท่าไหร่...เขาเองก็ทุนหาย กำไรหด..แน่นอน

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๒ เมษายน ๒๕๕๘

</strong></span>

[อร วรรณดา]

ใกล้เสร็จแล้ว ดีใจด้วยค่ะ

เด็กๆคงตื่นเต้นมากนะคะ

[Sila Phu-Chaya]

ควบคุมดูแลเอง ทำเอง ภูมิใจวัดค่าไม่ได้ค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

ชื่นชมมาก

ฝีมือดีและเสร็จไวมากครับ