กติกาของทีมนำฯ คิดมาได้ไง

     ความเดิมจากเรื่อง ผู้ก่อการดี "ยุทธศาสตร์พัฒนาสุขภาพอำเภอเขาชัยสน" ซึ่งวันนี้ (25 ต.ค. 2548) ผมได้มาที่อำเภอป่าพะยอม เป็นวิทยากรเรื่อง "เอื้ออาทรคนพิการเข้าถึงสิทธิ"ตามที่บันทึกไว้ที่ ภาพเล่าเรื่องของชาวป่าพะยอม (คปสอ.ป่าพะยอม) กับงานคนพิการ ก็มีทีมงานฯ ในเครือข่ายไตรภาคีฯ เข้ามาถามผมเรื่อง “กติกาของทีมนำฯ คิดมาได้ไง” ซึ่งผมจะขอยกมาอีกครั้งหนึ่ง ว่ากติกา มีอะไรบ้างนะครับ

          กติกาข้อที่ 1 ให้ทักทายเมื่อมีการไป-มาหาสู่กัน (กรณีข้ามหน่วยงาน) ด้วยคำว่า "มีธุระอะไรกับผม (ฉัน) มั้ย" โดยให้ทักทายกันทันทีเมื่อเห็นกัน และในแต่ละครั้งที่มีการประชุมเกิดขึ้นของทีมนำ จะมีการนำเสนอและสรุปประเด็นนี้ โดยใช้เวลาประมาณ 15 นาที ว่าใครทำหรือไม่ทำต่อกันอย่างไรบ้าง เรียกว่ามาทวงกันในที่ประชุมครับ

          กติกาข้อที่ 2 ให้ทุกท่านที่เป็นทีมนำพร้อมใจกันมาประชุม (รวมถึงการประชุมย่อยด้วย) หากไม่มาและไม่ได้แจ้งสาเหตุที่ชัดเจนให้ที่ประชุมรอคนนั้น โดยจะไม่เริ่มประชุมเด็ดขาด เรียกว่าจะทนให้เพื่อนคอยอยู่ได้ไง ไม่ได้มาเพราะสำคัญจริง ๆ ก็ต้องแจ้งล่วงหน้า

         กติกาข้อที่ 3 ในหมู่ทีมนำอาจจะมีการพาดพิงถึงกันบ้าง ก็ต้องไม่โกรธกัน (หากโกรธก็ได้แต่ต้องไม่ให้นาน) ใครโกรธก็แก้โดยให้บุคคลในทีมนำคนอื่นที่เป็นบุคคลที่ 3 คอยเตือนด้วยคำว่า "โกรธนานไปแล้วนะ เราสัญญากันไว้แล้วนี่" แล้วรีบเดินผ่านไปให้เร็ว ๆ เพื่อปล่อยให้เขานึกให้ได้เอง

     กติกาทั้งสามข้อ คิดกันขึ้นมาในที่ประชุม ทุกคนรับทราบ รับรู้ และพร้อมปฏิบัติ วันนั้นตอนเที่ยง พี่สวาทฯ สาธารณสุขอำเภอเขาชัยสน ก็ได้ทำให้เห็นเป็นตัวอย่างในทันทีที่เห็นเจ้าหน้าที่จากสถานีอนามัยขึ้นมาที่สำนักงาน หลายคนก็ได้ร่วมหัวเราะ และเห็นท่าทีเอาจริงของผู้บริหารไปแล้ว งานนี้คาดว่าเดินหน้าฉลุยครับ

     ส่วนที่มาที่ไป ผมว่าวันนั้นก็ได้มีการพูดถึงสิ่งที่ดี ๆ ที่เราเห็นร่วมกันว่าเขาปฏิบัติแล้วได้ผล แล้วนำมาตลึกร่วมกันในห้องประชุม จึงได้เกิดขึ้น วันหลังมีอะไรดี ๆ ก็จะนำมาเล่าไว้อีกเพื่อ ลปรร.กันนะครับ