ชีวิตกับโอกาส

เมื่อวานนี้ (25 ต.ค.) น้องที่ได้รับทุนอุดมศึกษาคนหนึ่งโทร.มาแจ้งว่ารายงานตัวช้าเนื่องจากกลับบ้านไม่มีอินเตอร์เน็ตใช้  สุทินรายงานเรื่องราวในชีวิตมหาวิทยาลัยและรายรับรายจ่ายเข้ามาอย่างสม่ำเสมอ

ปลายปี 45 อาจารย์ฝรั่งคนหนึ่งขอให้มูลนิธิช่วยดูแลสุทินให้ได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัย เพราะสุทินเรียนดี ขยัน และอดทน

สุทินส่งเอกสารทั้งหมดเข้ามาที่มูลนิธิ และได้รับอนุมัติทุนเมื่อเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้

แต่รอแล้วรอเล่า สุทินก็ไม่ติดต่อมาอีก ใจหนึ่งก็คิดว่าคงเข้าเรียนที่ไหนสักแห่งได้แล้ว อีกใจหนึ่งก็คิดเป็นห่วง

หลังมหาวิทยาลัยเปิดการเรียนการสอนได้ไม่นาน สุทินโทรศัพท์มาหา ขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อ เนื่องจากคิดหนักเรื่องเรียนมหาวิทยาลัย แม้จะมีค่าใช้จ่ายในการเรียนจากมูลนิธิแล้ว แต่ก็ไม่มีใครทำงานช่วยเหลือทางบ้าน จึงตัดสินใจไม่เข้าเรียน คณะวิทยาศาสตร์ ม.มหาสารคาม ที่เอ็นท์ติดแล้ว แต่เลือกไปทำงานโรงงานบริษัทเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ศรีราชาแทน

ใจหนึ่งก็เสียดายแทน แต่อีกใจหนึ่งก็ดีใจนะที่ได้เปิดอีกโอกาสหนึ่งให้สุทินได้เลือก แม้เขาจะตัดสินใจเลือกทางอื่นก็เถอะ

สุทินถามว่า ยกทุนนี้ให้เพื่อนอีกคนหนึ่งได้ไหม แน่นอนเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ เพราะข้อมูลทุกอย่างที่ใช้พิจารณาทุนเป็นของสุทิน  ท่าทางสุทินก็เสียดายอยู่เหมือนกัน

เดือนกรกฎาคม สุทินโทรศัพท์เข้ามาอีกครั้ง ถามว่า ถ้าผมเปลี่ยนใจไปเอ็นท์ใหม่ ผมจะยังได้ทุนนี้อีกหรือเปล่า เราในฐานะเจ้าหน้าที่อมยิ้มกับโทรศัพท์ แล้วบอกว่า ได้แน่นอน

สุทินยังคงไม่ทิ้งความฝันที่จะเป็นนักรังสีเทคนิคให้ได้ จึงตั้งใจอ่านหนังสือในเวลาที่ไม่ทำงาน แม้ว่างานจะหนักและเหนื่อยขนาดไหน เวลาเป็นสิ่งที่หาได้ เพื่อโอกาสใหม่ให้กับตัวเอง

เอ็นท์ครั้งที่ 2 สุทินติดคณะสหเวชศาสตร์ตามที่หวัง ที่ ม.นเรศวร แม้จะไกลบ้าน แต่ก็เป็นโอกาสในการใช้ชีวิตในสังคมแปลกใหม่ ในขณะที่เล่าเรียนวิชาที่ตนเองชอบ พร้อมกับทุนให้พออุ่นใจ

ฉายามือเลื่อยอันดับหนึ่งของสหเวช เป็นสิ่งที่เพิ่งได้รับมาจากการเรียน Anatomy ในชั้นปีที่ 2 จากการช่วยเพื่อนหลายๆกลุ่มเลื่อยเปิดกระโหลกอาจารย์ใหญ่ แม้ว่าในบางครั้งแทบไม่ได้หลับได้นอน แต่สุทินก็ใช้ชีวิตมหาวิทยาลัยอยู่อย่างเต็มที่  ทั้งการเรียนและกิจกรรม

โอกาสนี้จะเปิดไปสู่โอกาสไหนได้อีก คงต้องติดตามกันต่อไป กับชีวิตและโอกาสของสุทิน

[สุวัฒนา]

ขอชื่นชมอีกครั้งค่ะสำหรับเรื่องเล็กๆ แต่สำคัญ และเป็นรากฐานของเรื่องใหญ่ๆในอนาคต ที่สำคัญคือเรื่องของน้องสุทิน แต่ที่สำคัญเพิ่มเติมคือคุณเลขาที่ได้กรุณานำมาเผยแพร่ เรื่องนี้เห็นได้ว่า การทำอะไรๆโดยยึดเหตุยึดผลเป็นสำคัญ และไม่ทิ้งกฏระเบียบ มีผลดีที่น่าชื่นชม

วันก่อนชื่นชมเรื่องของผู้ที่เกษียณอายุแล้วได้ทำสรุปงานของตนไว้สำหรับผู้ที่มารับหน้าที่แทน เป็นตัวอย่างที่ดีมาก

เรื่องอย่างนี้ชื่นชมผู้นำมาเล่า นำมาถ่ายทอดเช่นคุณเลขา แสดงว่าเป็นผู้มองอะไรๆอย่างมีความหมาย