เริ่มต้นที่แรลลี่..กับสิ่งที่รอ..และราบรื่น


เหมางานสร้างให้จบรวดเดียว อาจจะจบแบบเจ็บๆ คือ ช่างจะคิดราคาสูงมาก มากกว่าสามแสนห้าด้วยซ้ำ..แล้วถ้าเงินหมดจะเอาที่ไหนอย่างไร...ไฟฟ้า...โต๊ะ เก้าอี้ล่ะ เอาที่ไหน จะขอใครอีกคงลำบาก เงินหายาก ต้องคิด และ พอเพียง

งานสร้างห้องสมุด..จุดประกายให้อดทน..และสู้งาน ผมจะถอยและท้อไม่ได้..ถ้าโรงเรียนยังไม่มีห้องสมุดเป็นเอกเทศ และคู่ควรเหมาะสมและเพียงพอ..สำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก

ไม่ต้องใหญ๋โต..แต่จัดให้มีบรรยากาศ..จูงใจให้รักการอ่าน สดใส สวยงามแบบมีชีวิต คิดฝัน ตั้งแต่วันนั้น ถึงปีนี้...๘ ปีเต็ม ...ยังไม่มีห้องสมุด

พบเพื่อนเก่า..โดยบังเอิญ ในเฟสบุ๊ค.. ไม่เจอกัน ๓๐ ปี ย่อมมีดราม่าและระบายความต้องการจำเป็น เกี่ยวกับการศึกษา พัฒนาเด็กด้อยโอกาส เพื่อนขอเวลา ๑ เดือน จากนั้นเพื่อนจึงรวมเพื่อนมัธยม จัดแรลลี่การกุศล กรุงเทพ - สุพรรณ-กาญจนบุรี ปลายทางที่หนองผือ

หักค่าใช้จ่ายในรายการ ที่เหลือยกให้โรงเรียน..ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา คือจุดเริ่มต้นของงานสร้างห้องสมุด ที่เป็นแหล่งเรียนรู้ที่ทรงคุณค่าที่สุดในโรงเรียนหลังเล็ก และ เริ่มต้นที่จำนวนเงิน..๓๕,๐๐๐ บาท ดูเหมือนจะไม่มากมาย..แต่ยิ่งใหญ่ในหัวใจครูและนักเรียนทุกคน

ตั้งเสาและขึ้นโครงเหล็ก..จากเงินแรลลี่ของเพื่อน จะไปอย่างไรต่อ..ไม่รู้ เฝ้า.มองดูอย่างประทับใจ ชาวบ้านผู้ปกครองในชุมชนมาเห็น ปากต่อปากร่ำลือ ว่าโรงเรียนไม่มีทั้งเงินและห้องสมุดที่สมบูรณ์ จับมือกันทำผ้าป่าสามัคคีเพื่องานการศึกษา สมทบด้วยเงินจากภาคเอกชนที่สนใจจะให้โอกาสการเรียนรู้แก่เยาวชน ช่วยเงินมาอีกก้อนใหญ่ รวมกับเงินทำบุญของเพื่อนเก่าชาวมัธยมกลุ่มเดิมที่เคยประเดิมเริ่มแรก...อีกหลายหมื่นบาท ...

ครับ..๓๕๐,๐๐๐ บาท กับงานสร้างห้องสมุดโครงการ ๒ ต่อเนื่องจากงานโครงสร้างพื้นฐาน สานต่อมาได้ ๒ เดิอนเศษแล้ว ทุกอย่างยิ่งกว่าราบรื่น สะดวกง่ายดาย แต่ก็ใช้จ่ายอย่างประหยัด ดำเนินการเป็นขั้นเป็นตอน ไม่มีการสร้างเหมาแบบสุรุ่ยสุร่าย คือ จะคุยกับช่างไปทีละช่วง ค่อยๆทำไปทีละเรื่อง และจ่ายเงินเมื่องานเสร็จไปเป็นอย่างๆ จนช่างสงสัยว่าทำไมจึงไม่เหมากันให้จบ..ไปเลย

เหมางานสร้างให้จบรวดเดียว อาจจะจบแบบเจ็บๆ คือ ช่างจะคิดราคาสูงมาก มากกว่าสามแสนห้าด้วยซ้ำ..แล้วถ้าเงินหมดจะเอาที่ไหนอย่างไร...ไฟฟ้า...โต๊ะ เก้าอี้ล่ะ เอาที่ไหน จะขอใครอีกคงลำบาก เงินหายาก ต้องคิด และ พอเพียง

เอาอย่างนี้ดีกว่า ไม่เคยมีใครทำ แต่เราทำ ตกลงราคากัน ทำได้ทำเลย..เทพื้น ฉาบฝาผนัง คิดเท่าไหร่ เสร็จแล้วจ่าย จากนั้นช่างประมาณการทำฝ้าเพดาน ครูรับได้ไม่แพง ช่างลงมือทำ ทำเสร็จจ่ายเงิน จากนั้นก็คุยเรื่องทาสี เลือกสีดูราคา ทาเสร็จสวยดีก็จ่ายเงินกันไป

วันนี้...ที่เริ่มต้นจากแรลลี่ของเพื่อนรัก ใช้เงินก่อสร้างไปแล้วสองแสนเศษ ยังเหลือเนื้องานหน้าต่างประตูเหล็กดัด และปูกระเบื้อง...รับรองได้ว่าไม่เกินสามแสนแน่นอน เงินมี(น้อย) งานเดินหน้าอย่างชัดเจนยิ่งนัก เห็นความสำเร็จอยู่รำไร..ใช้เงินเพื่อน เงินผู้ปกครอง ชุมชนและภาคเอกชน แบบไม่ฟุ่มเฟือยเช่นนี้ ถือว่า..ประกันคุณภาพ..ได้ไหมครับ

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๒๐ มีนาคม ๒๕๕๘

</span></span></span></strong></span>

หมายเลขบันทึก: 587715เขียนเมื่อ 20 มีนาคม 2015 20:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม 2015 20:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ยินดีด้วยค่ะที่ได้ห้องสมุดเอกเทศ ชื่นชมในความตั้งใจ มุ่งมั่นของท่าน ผอ. คณะครู และผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกท่าน

ชอบใจกับความเรียบง่ายและเป็นเอกเทศ

ทึ่งมากถ้าเหมาจ่ายทำไมราคาแพงมาก

ผอ.วางแผนดี ห้องสมุดไปไวมาก

มีหนังสือสารานุกรมพี่เปิ้นอยู่ที่ผม กำลังว่าจะหาโอกาสเอาหนังสือไปให้ห้องสมุดครับ

สวัสดีค่ะท่านผอ.

ผู้นำเยี่ยมมากค่ะ นักเรียนก็น่ารัก

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท