WRITER : 31 : เสนีย์ เสาวพงศ์
WRITER ฉบับที่31 หน้าปกเป็นรูปนักเขียนอาวุโสนาม เสนีย์ เสาวพงศ์ ผู้เขียนตัดสินใจซื้อในเวลาที่เร็วที่สุดในการเลือกหนังสือในรอบหลายๆปี ส่วนหนึ่งคงเพราะเป็นการรอระหว่างแม่ลูกเข้าห้องน้ำ อีกส่วนหนึ่งมาจากความชื่นชมในตัวนักเขียน "ปีศาจ" ผู้ล่วงลับอย่างไม่มีวันกลับ แต่ฝากผลงานอันยิ่งใหญ่ไว้ให้ศึกษาในโลกวรรณกรรม
ผู้บันทึกเองไม่เคยได้อ่านนวนิยายอันเลื่องลือชื่อ "ปีศาจ" นี้หรอก แต่จากการได้อ่านบทวิพากษ์จากนักวรรณกรรมหลายๆท่านหลายสำนักก็พอจะทำให้ "ปีศาจ" เป็นหนังสือที่น่าอ่านและนักอ่านไม่ว่าจะเป็น หนอนพันธ์แท้หรือสมัครเล่นไม่ควรพลาดอย่างเด็ดขาด
"ระหว่างโลกของท่านกับโลกของผมมันก็่ห่างกันมากมายออกไปทุกที ผมเป็นปีศาจที่กาลเวลาได้สร้างขึ้นมาหลอกหลอนคนที่อยู่ในโลกเก่า ความคิดเก่า ทำให้เกิดความละเมอหวาดกลัว และไม่มีอะไรที่จะเป็นเครื่องปลอบใจท่านเหล่านี้ได้ เท่ากับไม่มีอะไรหยุดยั้งความรุดหน้าของกาลเวลาที่จะสร้างปีศาจเหล่านี้ให้มากขึ้นทุกที ท่านคิดจะทำลายปีศาจตัวนี้ในคืนวันนี้ต่อหน้าสมาคมชั้นสูงเช่นนี้ แต่ไม่มีทางจะเป็นไปได้ เพราะเขาอยู่ยงคงกระพันยิ่งกว่าอาคิลลิสหรือซิกฟริด เพราะเขาอยู่ในเกราะกำบังแห่งกาลเวลา ท่านอาจจะเหนี่ยวรั้งอะไรไว้ได้บางสิ่งบางอย่างชั่วครั้งชั่วคราว แต่ท่านไม่สามารถจะรักษาทุกสิ่งทุกอย่างไว้ได้ตลอดไป"
กรอบคำพูด คำประกาศของ สาย สีมา พระเอกลูกชาวนาที่ลุกขึ้นประกาศท่ามกลางผู้ดีทั้งหลาย มักจะถูกนำมาเขียน มาวิพากษ์เป็นบทสรุปของ"ปีศาจ" กับความมุ่งหมายของนวนิยายอันยิ่งใหญ่เล่มนี้
ผู้บันทึกเองเป็นหนึ่งคนที่อ่านซ้ำหลายๆรอบด้วยความรู้สึกใคร่รู้และใคร่อยากจะอ่านเล่มเต็มสักครั้งหนึ่งในชีวิต....
.................
ในความทรงจำ...ของอาจินต์ ปัญจพรรค์ เล่าถึงการได้อ่านงานเขียนเมื่อเริ่มแรกวัยหนุ่ม
"เสียงควายสลัดเขาถูกไม้คอกเมื่อถูกยุง ละม้ายคล้ายเสียงกระดูกสันหลังของชาวนาลั่นเวลาแบกข้าวกล้า"
และ
"เสียงปลาฮุบเหยื่อในบ่อ...เหมือนกับเสียงวัตถุที่ตกจากมืออันสั่นเทาของนักย่องเบาที่เพิ่งจะเริ่มจะริ"
2 ประโยคอันวิจิตรนี้อยู่ในเรื่อง"นักดนตรีแห่งทาการาสุกะ"
ผมอยู่ในวัย 17-18 อ่านจากนิกรรายสัปดาห์ 2 ประโยคนี้ทำให้ผมอยากเป็นนักเขียนขึ้นสมองเลยครับ...
..................
ช่วงเวลานี้ผู้บันทึกกำลังดื่มด่ำกับพ็อกเกตบุ้คเล่มเล็กๆรายเดือนเล่มนี้ จนวางไม่ลงเลยทีเดียว
...................
6 มีนาคม 2558
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (3)
ชอบทั้งงานเขียนของเสนีย์และอาจินต์
อ่านติดงอมแงมครับ
สบายดีไหมครับ
น้องป ปิดเทอมเมื่อไรครับ
ชอบผลงานของท่านเช่นกันค่ะ