ช่างไม้จำเป็น
เมื่อผมริจะเป็นช่างไม้
เพราะลูกยุจากลูกสาวแท้ๆ ที่ทำให้ผมต้องกลายเป็นช่างไม้จำเป็นขึ้นมา
เรื่องมันมีอยู่ว่า ราวๆ เดือนสิงหาปีที่แล้ว ลูกสาวโทรมาหาบอกว่า
" พ่อ..หนูจะคลอดกลางเดือนธันวานี่แล้วนะ "
ลูกสาวแต่งงานเมื่อต้นปี 2455 ความพยายามที่จะมีเจ้าตัวเล็กมีค่อนข้างสูง ไปทำเด็กหลอดแก้วหลายหน จนในที่สุดหมอยืนยันว่าตัวอ่อนฝังตัวที่ผนังมดลูกแล้ว ด้วยว่าลูกสาวเคยผ่าเอาช็อกโกเลตซีสออกเมื่อหลายปีก่อนแต่งงาน เป็นเหตุให้มีลูกยาก เพราะหมอตัดรังไข่ออกทั้งสองข้าง ๆ ละครึ่ง หลังจากนั้นมาอีกไม่กี่ปี เจ้าช็อกโกเลตซีสก็กลับมาใหม่ ใหญ่เท่าเดิมคือข้างหนึ่งเจ็ดเซ็นต์ ส่วนอีกข้างสี่เซ็นต์ คราวนี้หมอแนะนำว่า ไว้เอาออกหลังแต่งงานมีลูกแล้ว
" พ่อ...หนูจะคลอดราววันที่ 18 ธันวานะพ่อนะ "
ลูกสาวแจ้งกำหนดคลอดที่แน่นอน
" อือ....อือ "
" พ่อดูไลน์พ่อแล้วยัง "
" ยัง มีไรเหรอ "
" หนูส่งรูปเตียงเด็กไปให้พ่อดู หนูว่าพ่อต้องทำได้แน่ๆ "
เอาละซี เจอไม้นี้เข้า คนบ้ายออย่างผมรู้สึกหัวใจพองขึ้นมานิด ๆ
" ซื้อเอาไม่ดีกว่าเหรอ จะได้ของดี ๆ สวย ๆ " ผมพยายามเลี่ยง
" มันแพงมากเลยนะพ่อ ตัวที่ถูกสุดหมื่นสอง "
" เฮ้ย ทำไมแพงอย่างนั้น "
" พ่อคิดว่าถ้าพ่อทำจะใช้งบเท่าไหร่ "
ผมพินิจพิจารณาแล้ว ถ้าใช้ไม้ล้วน ๆ และไม่ใช่ไม้สักก็ไม่น่าจะเกินห้าพัน
" อย่างต่ำสามพัน ไม่เกินห้าพัน " ผมหลวมตัวบอกไป
" งั้นหนูโอนตังค์ให้พ่อเลยนะ " ลูกสาวรวบรัดทันที
" เฮ้ย..อย่าเพิ่ง อย่าเพิ่ง " ผมร้องเสียงหลง
ตั้งแต่วันนั้นมา ไลน์ของผมก็จะมีรูปเตียงเด็กเข้ามาเรื่อยๆ พร้อมคำถาม
" พ่อ เริ่มแล้วยัง "
" พ่อไปถึงไหนแล้ว "
" พ่ออย่ามัวใจเย็นนะ เดี๋ยวไม่ทัน "
ผมก็อือออถ่วงเวลาไปเรื่อย
จนในที่สุดล่วงเลยจนกระทั่งเดือน ตุลาคม คิดว่างานนี้ผมจะหลบจะเลี่ยงไปไหนไม่รอดแน่ จึงได้คิดทบทวนและลองวาดแบบคร่าวๆ ว่าจะเกาะเกี่ยวยึดโยงกันอย่างไรแล้ว ใช้ไม้แบบไหน กี่ตัว ต้องมีวัสดุอุปกรณ์อะไรบ้าง จากนั้นผมก็เริ่มไปซื้อไม้และอุปกรณ์ประกอบต่าง ๆ มาเตรียมไว้ มีเวลาเมื่อไหร่ก็ทำการตัด ขัด ไส เจาะ ตามแบบที่วางไว้
งานเป็นไปอย่างราบรื่นเป็นขั้นเป็นตอนตามแผน ทำไปเรื่อยๆ มันก็ไม่ยากนักหรอก จนกระทั่งกลางเดือนพฤศจิกายน 2557 ทุกอย่างก็เรียบร้อย ลองประกอบและทดลองขึ้นนั่งแล้ว สามารถรับน้ำหนัก 80 กิโลกรัมได้สบาย จากนั้นก็ถอดแยกชิ้นส่วน ห่อด้วยกระดาษลูกฟูกมิดชิดแน่นหนา พวกอุปกรณ์ประกอบ เช่น ล้อ กลอน น็อตต่างๆ ใส่กล่อง รวมแล้วได้ 7 ชิ้น
17 พฤศจิกายน 2557 เช้า นำทั้ง 7 ชิ้นส่วน ฝากส่งที่บริษัทนิ่มซี่เส็ง
18 พฤศจิกายน 2557 ช่วงบ่าย ลูกสาวโทรมาบอกว่าได้รับของแล้ว
23 พฤศจิกายน 2557 ลูกสาวโทรมาบอกว่าประกอบเรียบร้อยแล้ว ลองขึ้นนั่งแล้ว ไม่มีปัญหาเอาที่นอนวางแล้ว โป๊ะเชะ
27 พฤศจิกายน 2557 เช้าตรู่ ลูกสาวโทรมาบอกหนูกำลังจะไปโรงพยาบาล น้ำเดินแล้ว
และตอนสายวันเดียวกัน ลูกสาวโทรมาว่า
" สวัสดีค่า คุณตา "
อืมมม...ได้เป็นตาแล้วเหรอเนี่ย..
" เออ หนูยังไม่ได้โอนตังค์ให้พ่อเลย ทั้งหมดเท่าไหร่นะพ่อ "
" เดี๋ยวนะคิดก่อน เพราะซื้อหลายอย่าง เอ่อ...รวมเบ็ดเสร็จนะ ห้าหมื่น "
" จ๊ากกก ไหนว่าไม่เกินห้าพัน "
" ล้อเล่น พ่อไม่เอาหรอก พ่อให้เป็นของรับขวัญหลาน "
" ขอบคุณค่า คุณตา "
ผมอุตริริจะเป็นช่างไม้ทั้งที่ไม่มีประสบการณ์เรื่องงานไม้มาก่อนเลย แต่ไม่รู้นะความมั่นใจสูงมากว่าจะต้องทำได้
สุดท้ายรู้สึกภูมิใจฝุดๆ ที่ผลงานชิ้นแรกได้รับคำชม
ลูกสาวและลูกเขยบอกว่า
" ทำขายได้เลยนะเนี่ย "
รู้สึกหัวใจพองโตคับอก มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก...///
--------------------------------------------
ความเห็น (2)
สุดยอดมากเลยครับ
หายไปนาน
สบายดีไหมครับ
1.สบายดีครับ
2. ลูกแซวว่ารูปเหมือนพวกหมอผีจัง
3. ลูกโทรมาบอกว่า เตียงนอนของคุณตา เพื่อนได้ขอยืมไป และมีทีว่าจะอยู่กับเพื่อนยาว
เพราะ ตอนนี้เพื่อนเริ่มท้องที่สองแล้ว