ความงามยามเย็นที่ มวล.
เย็นนี้ดิฉันออกไปเดินเล่นใกล้ๆ บ้านพักในมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ (มวล.) อากาศเย็นและมีลมพัดสบายมากๆ ฟังเสียงนกเอี้ยงส่งเสียงเจี้ยวจ๊าวตามต้นไม้ วันนี้ไม่ค่อยเห็นนกแขกเต้าไม่มากินลูกตะแบกในบริเวณหมู่บ้าน อาจเป็นเพราะลูกตะแบกแก่ขึ้นและมีคนมาตัดต้นตะแบกจนเหลือแต่ตอเสียหลายต้น
มีเสียงนกแปลกๆ ที่โผบินมาเกาะและไต่ต้นประดู่ มองไม่เห็นตัว ใช้กล้องถ่ายรูปซูมดูก็ยังไม่เห็น
ทิวทัศน์ยามเย็นดูสงบ แสงอาทิตย์ที่ใกล้ลับฟ้ากระทบใบไม้ดูงดงาม
พื้นที่สาธารณะกลางหมู่บ้านพัก 4 กลุ่ม
บริเวณวงเวียนก่อนเข้าสู่หมู่บ้านพัก
เมื่อเดินกลับบ้านก็ได้เวลาที่ดอกกรรณิการ์กำลังจะบาน ตอนนี้ถ่ายรูปดอกกรรณิการ์ได้ยากขึ้นเพราะกิ่งเตี้ยๆ ไม่มีแล้ว ต้องแหงนจนคอตั้งกว่าจะจับภาพได้แต่ละครั้ง เพราะดอกกรรณิการ์มีขนาดเล็กและลมพัดทำให้กิ่งไม้ไหวไม่อยู่นิ่ง
ดอกกรรณิการ์เริ่มคลี่บาน เมื่อใกล้ค่ำ
พอค่ำก็ได้กลิ่นดอกสัตบรรณหรือตีนเป็ดโชยมา ยังดีที่ต้นอยู่ห่างจากบ้านพักไม่อย่างนั้นคงจะหอมมากจนฉุน ช่วงเวลาสั้นๆ จากเย็นถึงค่ำได้สัมผัสความงามทั้งเสียง (นก) แสง (อาทิตย์ยามเย็น) สี (ใบไม้ ดอกไม้) และกลิ่น (หอม)
วัลลา ตันตโยทัย
บันทึกเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2558
ความเห็น (3)
ดอกกรรณิการ์ สวยจริงๆๆ ค่ะ
ผมหลงไหลดอกกรรณิการ์ จนหามาปลูกที่บ้านไว้ 2 กอครับ ช่วงนี้เขากำลังโรย รอจังหวะตัดแต่งกิ่งและใส่ปุ๋ยครับ
เรียนคุณ nobita ได้ชำกิ่งแล้วเอาไปปลูกที่บ้านแม่ที่จังหวัดนครนายก ต้นเล็กๆ ก็ออกดอกแล้วค่ะ อ่านที่นี่