อภิณหปัจจเวกขณะ (เรื่องที่ควรจะต้องพิจารณาอยู่ทุกขณะ หรือ ทุกวัน)
เรื่องที่ควรพิจารณาทุกขณะ
(หันทะมะยัง อภิณหะปัจจะเวกขณะปาฐังภะณามาเส)
ชะราธัมโมมหิ ชะรัง อะนะตีโต
-เรามีความแก่เป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้
พยาธิธัมโมมหิ พยาธิง อะนะตีโต
-เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปไม่ได้
มะระณะธัมโมมหิ มะระณัง อะนะตีโต
-เรามีความตายเป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้<?xml:namespace prefix = o />
สัพเพหิ เม ปิเยหิ มะนาเปหิ นานาภาโว วินาภาโว
-เราจะละเว้นเป็นต่างๆ คือว่า เราจะต้องพลัดพรากจากของรัก ของชอบทั้งหลายทั้งปวง
กัมมัสสะโกมหิ กัมมะทายาโท กัมมะโยนิ กัมมะพันธุ กัมมะปฎิสะระโณ
-เรามีกรรมเป็นของๆ ตน มีกรรมเป็นผู้ให้ผล มีกรรมเป็นแดนเกิด มีกรรมเป็นผู้ติดตาม มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
ยังกัมมัง กะริสสามิ กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา ตัสสะ ทายาโท ภะวิสสามิ ติ
-เราทำกรรมอันใดไว้เป็นบุญหรือเป็นบาปเราเป็นทายาท คือว่าเราจะต้องได้รับผลของกรรมนั้นๆ สืบไป
เอวังอัมเหหิ อะภิณหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
-เราทั้งหลายควรพิจารณาอย่างนี้ทุกวันๆ เถิด
*หญิงว่า อะนะตีตา
สรุป : เรื่องที่ควรจะต้องพิจารณาอยู่ทุกขณะ(ทุกวัน) ๕ ประการ
๑. เรามีความแก่เป็นธรรมดา เราไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้
๒. เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา เราไม่ล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปได้
๓. เรามีความชราเป็นธรรมดา เราไม่ล่วงพ้นความชราไปได้
๔. เราจะต้องพลัดพรากจากของรัก ของชอบ ทั้งสิ้นทั้งปวง
๕. เรามีกรรมเป็นของตน เราทำดีจักได้ดี เราทำชั่วจักได้ชั่ว เป็นแน่นอน
------------------------------------
