บทพิจารณาสังขาร
บทพิจารณาสังขาร<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
สัพเพสังขาราอะนิจจา
-สังขารคือร่างกายจิตใจ
แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้นมันไม่เที่ยง
เกิดขึ้นแล้วดับไปมีแล้วหายไป
สัพเพสังขารา
ทุกขา
-สังขารคือร่างกายจิตใจแลรูปธรรม
นามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้นมันเป็นทุกข์ทนยากเพราะเกิดขึ้นแล้วแก่เจ็บตายไป
สัมเพธัมมา
อะนัตตา
-สิ่งทั้งหลายทั้งปวงทั้งที่เป็นสังขารแลมิใช่สังขาร
ทั้งหมดทั้งสิ้นไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตนไม่ควรถือว่าเราว่าของเราว่าตัวว่าตนของเรา
อุธุวังชีวิตัง
-ชีวิตเป็นของไม่ยั่งยืน
ธุวังมะระณัง
-ความตายเป็นของยั่งยืน
อะวัสสังมะยา
มะริตัพพัง
-อันเราจะพึงตายเป็นแท้
มะระณะปะริโยสานังเม
ชีวิตัง
-ชีวิตของเรามีความตาย
เป็นที่สุดรอบ
ชีวิตังเมอะนิยะตัง
-ชีวิตของเราเป็นของไม่เที่ยง
มะระณังเม
นิยะตัง
-ความตายของเราเป็นของเที่ยง
วะตะ
-ควรที่จะสังเวช
อะยังกาโย
-ร่างกายนี้
อะจิรัง
-มิได้ตั้งอยู่นาน
อะเปตะวิญญาโณ
-ครั้นปราศจากวิญญาณ
ฉุฑโฑ
-อันเขาทิ้งเสียแล้ว
อะธิเสสะติ
-จักนอนทับ
ปะฐะวิง
-ซึ่งแผ่นดิน
กะลิงคะรังอิวะ
-ประดุจดังว่าท่อนไม้และท่อนฟืน
นิรัตถัง
-หาประโยชน์มิได้
อะนิจจาวะตะสังขารา
-สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ
อุปปาทะวะยะธัมมิโน
-มีความเกิดขึ้นแล้วมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา
อุปปัชชิตวานิรุชฌันติ
-ครั้นเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป
เตสังวูปะสะโมสุโข
-ความเข้าไปสงบระงับทั้งหลายเป็นสุขอย่างยิ่ง
ดังนี้
-------------------------------------------------
