รถไฟจอดรับส่งผู้โดยสารที่ชานชาลารางที่ 1
ใครมีเงินจองตั๋วเดินเรื่อยๆ ขึ้นหาที่นั่ง
ใครไม่มีตังค์ไปหาที่นั่งชั้นสาม
ชั้นสามใครอืดอาดจะได้ยืน
แต่ตามพื้น พอมีที่ว่าง นอนคุดคู้ปูหนังสือพิมพ์
หรือจะไปนั่งยิ้มดมกลิ่นหื่นหน้าห้องสุขา
ใครตบะแรงกล้าไปนั่งหน้าประตูและข้อต่อ
ชั้นสามเบาะส่วนใหญ่นั่งสาม
ขนาดเล็กพองามนั่งได้สอง
สาวหนึ่งนั่งจับจองเพียงผู้เดียว
เราเข้าไปถาม "มาคนเดียวเหรอ"
เธอตอบว่า " เดี๋ยวมีเพื่อนมานั่ง เขาลุกไปเข้าห้องน้ำ"
ยืนจากบ้านโป่ง จนถึงสุราษฎร์ธานี ตีสอง
คนดีของน้องนางยังไม่มา
สงสัยคงยังไม่เสร็จสม
ป่านนี้คงนั่งเป็นลมตกส้วมตาย
ตัดสินใจ ขอเข้าไปขวางความฝัน
เราถาม "เพื่อนของน้องไปไหน"
สาวตอบว่า "ไปห้องน้ำเดี๋ยวมา"
"ถ้ามาวานน้องช่วยปลุก แล้วพี่ค่อยลุกไปยืนต่อ"
๘ มกราคม ๒๕๓๘
หนองปลาหมอ บ้านโป่ง ราชบุรี