107) ตื่นลืมตา มองจ้อง นอกหน้าต่าง
วิวสล้าง ทางรถ หมดทางขวาง
เมืองก็สวย ฟ้าเด่น มองเห็นทาง
ฟ้าสว่าง แดดจ้า เมฆางาม
อาบน้ำเสร็จ จัดกระเป๋า เข้าเร็วรี่
มื้อเช้านี้ มาม่าไว้ ไม่ต้องถาม
ลูกแพร์นม ขนมปัง พยายาม
เลือกกินตาม ใจสั่ง ไม่รั้งรอ
108) เช้านี้เรา นั่งบัส จัดไปที่
ปอมเปอี ลาวากวาด อนาจหนอ
เมืองโบราณ ผลุบหาย ไม่เหลือตอ
ลาวาก่อ โศกเศร้า เข้าถมเมือง
หลายชีวิต ติดตาย คล้ายถูกฝัง
ในภวังค์ คืนโหด พิโรธเหลือง
วิสุเวียส เกียจใคร ให้แค้นเคือง
ความรุ่งเรือง หายวับ ลับลาไกล
ไม่มีความเห็น