เช็คตนเองกับโอกาส
วันศุกร์ ที่ 31 ตุลาคม 2557
วันนี้วันงานบุญที่วัด คนเยอะแต่สิ่งที่คอยเช็คกับตนเองคือ ข้างใน เพราะเดี๋ยว หนัก เหม่อ หมอง เอ๋อ มาทุกดอก
ตระหนักกับข้อวัตรมากขึ้น
ครูให้โอกาสได้ทำน้ำคลอโรฟิล์ ปรากฏว่า ทำไม่เป็นและไม่ถาม จนครูต้องเข้ามาสอน จัดแจงให้ ได้แม่รีเข้ามาช่วย
ยังไม่ทันเสร็จก็ต้องไปรับแม่ จังหวะชีวิตวันนี้เนอยู่แบบนี้
ทำไมเพราะอะไร เหมือนข้างในมันสติไม่เต็ม แก้ไขยังไง ใจตอนทำข้อวัตรยังเป็นใจเค้น ๆ สติมาไม่เต็มแบบเหมือนอดเอา
ได้เรียนรู้อะไร เราไม่ต้องรู้ทุกเรื่อง อะไรที่ไม่เก็ท ก็ถามแล้วทำไปก่อน ในความไม่รู้ผิดได้ทั้งนั้นแหละ พอแม่มาครูเมตตาใจนี้แบบรู้สึกซึ้งมากได้แต่ระลึกว่า “ช่วยแม่หนูด้วยเจ้าค่ะ”
ไม่ได้เอ่ยออกมาเพราะสำนึกว่า ครูช่วยสุดแรง แล้วมันก็ย้อนมาถามตนเอง กุญแจอยู่ที่หนูเองกับวิธีไข คือ ข้อวัตร
กับโอกาสที่ครูมอบให้ วันนี้แม่มีความสุขกับการได้ทำน้ำคลอโรฟิลล์ และได้ทำโรงทานมาก ๆ
ใจหนูเผลอปุ๊บ ส่งความรู้รู้สึกเค้นบังคับ จนต้องท่องคาถาครูให้ไว้ แล้วใจค่อยคลายได้
กูบ่เซื่อมึงดอกอีกิเลส ......กูซิเบิ่งมึง มึงซิเก่งซำได๋ กูซิขังมึงไว้อยู่ในกาย
กับ “กูซิเฮ็ดหยั๋งผิดอีกบ่น้อ”
สลับไปมา
พอท่องแล้วใจรู้สึกคลาย เปลี่ยน จากอาการเกร็ง ๆ เอ๋อ ก็ รู้สึกผ่อนคลายและทำอะไรได้คล่องขึ้น
พยายามรักษาโอกาสและรักษาข้อวัตรกับตนเอง แม้จะช้าแต่ว่าก็ ทำรักษาโอกาสตามกำลัง
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น