ยิ่งคิดถึงมากเท่าไร
ก็ยิ่งวุ่นวายใจมากเท่านั้น
ไม่ดีเลยนาทีต้องอยู่ห่างไกลกัน
กลัวว่าเธอนั้นจะแอบมีใคร
ถึงบอกว่ามีแต่ฉัน
แต่ใครจะรู้ว่าที่พูดมานั้นน่ะจริงไหม
จะเอาใจใส่พิสูจน์ว่าเธอพูดจริงใจ
ดูยังไงแยกไม่ออกเลยสักที
ไม่ใช่ว่าไม่ไว้ใจเธอ
ก็ไม่อยากเชื่อเธอเสมออยู่อย่างนี้
ถ้าอยู่ใกล้กันเหมือนเดิมคงดี
จะได้ไม่ต้องคิดมากอย่างนี้แหละหลับฝันดีทุกๆคืน
“ลินจง” -แต่ง
ก็ยิ่งวุ่นวายใจมากเท่านั้น
ไม่ดีเลยนาทีต้องอยู่ห่างไกลกัน
กลัวว่าเธอนั้นจะแอบมีใคร
ถึงบอกว่ามีแต่ฉัน
แต่ใครจะรู้ว่าที่พูดมานั้นน่ะจริงไหม
จะเอาใจใส่พิสูจน์ว่าเธอพูดจริงใจ
ดูยังไงแยกไม่ออกเลยสักที
ไม่ใช่ว่าไม่ไว้ใจเธอ
ก็ไม่อยากเชื่อเธอเสมออยู่อย่างนี้
ถ้าอยู่ใกล้กันเหมือนเดิมคงดี
จะได้ไม่ต้องคิดมากอย่างนี้แหละหลับฝันดีทุกๆคืน
“ลินจง” -แต่ง
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย [email protected] ใน กรุกลอน...ร้อยกรองชีวิต
หมายเลขบันทึก: 57907, เขียน: 2006-11-08 11:33:36+07:00 +07 Asia/Bangkok, แก้ไข, 2012-06-09 21:40:16+07:00 +07 Asia/Bangkok, สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, ความเห็น: 2, อ่าน: คลิก
Parisara Narongrakdej
กลัวทำไมเมื่อไกลห่าง
ระยะทางแสนไกลใช่ปัญหา
กี่คืนวันผันผ่านกาลเวลา
ขอสัญญารัก คิดถึง และห่วงใย
เพราะหัวใจมีไว้เพื่อรัก
จึงแน่นหนักคงมั่นไม่หวั่นไหว
เพราะมีรักเต็มห้องของดวงใจ
ไม่เปลี่ยนไปตามกาลของวันคืน
เพราะรักนี้มีไว้มอบให้เธอ
จึงมั่นคงเสมอไม่เป็นอื่น
และดวงใจดวงนี้มีจุดยืน
ไม่ลังเลไหลลื่น...ขอยืนยัน
หวั่นทำไม เมื่อไกลตัว
กลัวทำไม เมื่อไกลฉัน
กังวลทำไม เมื่อไกลกัน
เมื่อมีรักให้ยึดมั่น...อย่าหวั่นเลย