ความหวัง... การรอคอย

ฉันเปลี่ยนกระถาง เปลี่ยนดิน รดน้ำพรวนดิน ทะนุบำรุงมันเป็นอย่างดี เพื่อให้ลำต้นมันอวบอุดมสมบูรณ์ หวังว่ามันจะผลิกใบและออกดอกให้ชื่นใจบ้าง เปล่าเลย....มันคงสภาพเดิมอยู่อย่างนั้น

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เรามีความหวัง

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เรามีความสุข

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เราเหนื่อย

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เราเป็นทุกข์

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เรา...เศร้า

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เรา...เหงา

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เรา...โดดเดี่ยว

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เรา...เดียวดาย

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เรา...อ้างว้าง

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เรา...เหน็บหนาว

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เรา...เบื่อ “ก่าย”

บางครั้ง..... การรอคอยก็ทำให้เรา...รำคาญ “หงุดหงิด”

           ไร่เรียงไปแล้ว การรอคอยมีแต่สิ่งที่ไม่ค่อยน่ารื่นรมย์เท่าไหร่นัก ไอ้ที่รอแล้วทำให้หัวใจแช่มชื่นทำไม่มีน้อยจังแฮะ!!

สรุปว่า... การรอคอยมันดี หรือไม่ดี????

จะว่าไปมันก็ขึ้นอยู่กับมุมมอง และทัศนคติของคนที่อยู่ในสภาวะแห่งการรอคอย... หรือไม่ก็ อยู่ที่ว่า..

"เรารอคอยอะไร?”

“สิ่งที่เรารอคอยมีความเป็นไปได้หรือไม่?”

“รอคอยแล้วได้อะไร?”

"ถ้าทำใจให้สุขก็คงสุข ทำใจให้ทุกข์มันก็ทุกข์ จริงมั้ย? ทุกอย่างล้วนอยู่ที่ใจเรา... ใจเราเป็นผู้กำหนด“

            ฉันเฝ้ารอคอยให้ลีลาวดีสีชมพูออกดอก รอคอยด้วยความอดทน... มีความหวัง 4 ปีที่ซื้อกิ่งพันธุ์ลีลาวดีสีชมพู ลูกชายบอกว่า... “แม่ครับน้องนนท์ว่าสภาพอากาศบ้านเราคงไม่เหมาะกับลีลาวดีพันธุ์นี้ มันคงชอมดินที่อยู่แถบชายทะเล มันคงปรับตัวให้เข้ากับอากาศและดินบ้านเราไม่ได้....” ใจก็อยากคล้อยตามคำพูดของลูก เพราะตั้งแต่ซื้อมา ตลอดระยะเวลา 4 ปี มันไม่เคยแม้แต่จะผลิใบใหม่แทนใบเก่าที่ร่วงหล่นไป ไม่แตกกิ่งก้านสาขา เหมือนลีลาวดีต้นอื่นๆ มันเป็นเหมือนกิ่งไม้โล้น 3 แฉกเท่านั้นเอง

            ฉันเปลี่ยนกระถาง เปลี่ยนดิน รถน้ำพรวนดิน ทะนุบำรุงมันเป็นอย่างดี เพื่อให้ลำต้นมันอวบอุดมสมบูรณ์ หวังว่ามันจะผลิกใบและออกดอกให้ชื่นใจบ้าง เปล่าเลย....มันคงสภาพเดิมอยู่อย่างนั้น

            ฉันเหมือนคนบ้า เวลารดน้ำต้นลีลาวดี ฉันจะคุยกับเขา “ลีลาลดีจ๋า...ได้โปรดผลิใบ ออกดอกเถอะนะ ฉันอยากเห็นเธอเหลือเกิน....” ฉันพูดอยู่อย่างนี้ ตลอดเวลา 4 ปี.... มีใครเป็นอย่างฉันบ้างมั้ยเนี่ย!!!

            ครบรอบ 4 ปีที่มันมาอยู่กับฉัน สัปดาห์ที่แล้ว ฉันเห็นใบอ่อนโผล่ขึ้นที่ปลายกิ่งทั้ง 3 กิ่ง มันค่อยๆ มีขนาดใหญ่ขึ้น ชื่นใจเหลือเกิน ลีลาวดีของฉันมีใบแล้ว...ไชโยๆๆๆๆ

            สัปดาห์ที่ผ่านมา..ฉันรดน้ำลีลาวดีเหมือนทุกครั้ง อุ๊ต๊ะ!...ฉันเห็นว่าลีลาวดีของฉันกำลังออกดอก มีช่อดอกโผล่มาเป็นตุ่มๆ 2 กิ่ง ฉันอยากร้องกรี๊ดดังๆ ก็กลัวข้างบ้านตกใจ ลีลาวดีของฉันกำลังจะออกดอกให้ฉันได้ชื่นชมความงดงามของมัน ฉันทั้งตื่นเต้น ดีใจเหลือเกิด ฉันจ้องมองมันอยู่นาน ยิ้มแก้มปริอย่างมีความสุข เดือนกันยายน 2557จะครบ 4 ปีเต็ม เวลาแห่งการรอคอยของฉัน... ความหวังของฉัน ความอดทนของฉัน มันสัมฤทธิผลเสียที โอ๊ย! น้ำตาจิไหล ไม่ใช่ซิมันไหลแล้วแหละ น้ำตาแห่งความปิติ โห... ขนลุกซู่เลย ฉันคิดเหมาเอาเองว่า... ต่อไปนี้ฉันจะพบแต่เรื่องดีๆ แล้วมั้ง ฉันจะมีความสุขกับเขาเสียที 

ฉันอยากจะบอกข่าวดีนี้กับคนที่พาฉันไปพบเจ้าลีลาวดีต้นนี้จัง แต่อย่าพึ่งเลย อุบไว้ก่อนดีกว่า.....

            นับจากวันนี้ ฉันจะรอดูเจ้า...เบ่งบาน รอดูว่าสีของเจ้าจะสวยงามเหมือนกับที่ฉันเคยเห็นพ่อแม่ของเจ้าหรือเปล่า... ฉันรอเธออยู่

           และแล้ว เจ้าก็เบ่งบาน.... สีชมพูสดใส งดงามเหลือเกิน ถูกใจฉันเสียจริง 4 ปี มันคุ้มค่ากับการรอคอย การรอยคอยที่นานแสนนาน รอคอยด้วยความอดทน และมีความหวัง

     

             สรุปว่า การรอคอยของฉันครั้งนี้ จัดอยู่ในประเด็น “รอคอยอย่างมีความหวัง” และฉันก็สมหวัง แม้ว่ามันจะใช้เวลาถึง 4 ปีเต็มก็ตาม .... ความอดทนของฉันมันคุ้มค่า ฉันมีความสุข กับผลลัพธ์จากการรอคอย....

[ขจิต ฝอยทอง]

ดอกลีลาวดีสวยดี

ผมชอบชื่อเดิมเขามากกว่า

ดอกลั่นทม 

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

มาเป็นกำลังใจให้กับการรอคอยที่มีความสุขค่ะ..ภาพดอกไม้สดใสสดชื่นมากๆ...

[ครูใจดี]

ขอบคุณมากๆ ค่ะอาจารย์ขจิต ฝอยทอง ชื่อเก่ากับชื่อใหม่ก็เพราะทั้งคู่ค่ะ แต่ความสวยของมันน่าซิ ชื่นใจเสียจริงๆ

ตอนนี้ดอกยิ่งสวยมากเลยค่ะ

[ครูใจดี]

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่ นงนาท สนธิสุวรรณ

ขอบคุณที่มาให้กำลังใจครูใจดีค่ะ

ไม่รู้เป็นอะไร ครูใจดีถึงชอบดอกลีลาวดีมากๆ ชอบทุกสีด้วยค่ะ

[แสงแห่งความดี...]

ด้วยความระลึกถึงครับ