ธรรมดาภาษากับศิลปะ เป็นวิชาคนละแขนง แต่ในฐานะที่ผมเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ ผมได้เล็งเห็นความผสมผสานระหว่าง 2 วิชา ว่าสามารถนำมาประยุกต์เข้าด้วยกันได้ไม่มากก็น้อย ผมได้ลองให้นักเรียนผมทำแผนที่จากบ้านนักเรียนมายังโรงเรียน โดยให้นักเรียนหาคำศัพท์เกี่ยวกับสถานที่สำคัญ ๆ ที่นักเรียนต้องผ่านทุกวัน ผลก็คือนักเรียนได้คำศัพท์เกี่ยวกับสถานที่ ไม่ว่าจะเป็น วัด(temple) ตลาด(market) Heath Centre (สถานีอนามัย) เป็นต้น นอกจากนี้นักเรียนแต่ละคนก็จะวาดแผนที่ตามจินตนาการของตนเอง บางคนวาดเป็นสถานที่ต่าง ๆ บางคนใช้สัญลักษณ์ และก็มีการระบายสีตามความต้องการของตนเอง ซึ่งผลงานโดยรวมบอกมาดูดี จริง ๆ แล้ว ผมไม่ต้องการความสวยงาม แต่ผมอยากให้นักเรียนมีความสุขในการทำงานของผมมากกว่า และทุก ๆ คน สามารถใช้ความคิดของตนเองส่งผ่านมายังงานของตนได้อย่างอิสระ ผมว่านักเรียนไทยยังขาดเรื่องคิดสร้างสรรค์ เราควรจะส่งเสริมนักเรียนในเรื่องเหล่านี้ให้มาก ๆ ไม่แน่ว่าสักวันนักเรียนของเราอาจจะสร้างชื่อเพราะความคิดของเขาที่เราเคยฝึกก็เป็นได้