การเป็นครู (บ้านนอก ) ยังได้รับการเคารพเชื่อถือ และศรัทธาจากคนในชุมชน
หมือนครูสมัยก่อน ครู ( บ้านนอก ) ยังต้องทำหน้าที่ที่นอกเหนือจากงานสอนอีก
หลาย ๆ งาน เนื่องมาจากความนับถือ ศรัทธาในความเป็นครู...เชื่อว่า ครูทำได้
และ...ครู...ยังทำให้เกิดศิริมงคลแก่ทุก ๆ คนโดยเฉพาะ " เจ้าภาพ " อีกด้วย
ด้วยเหตุนี้ ครูที่สอนศิษย์มา สามทศวรรษกว่า ๆ จึงได้รับเกียรติจากพ่อ แม่ พี่ น้อง
ผู้ปกครอง และชาวบ้านในชุมชน ให้ได้รับหน้าที่ในงานต่าง ๆ โดยเฉพาะ
" งานแต่ง " ที่ต้องทำหน้าที่เป็น " ผู้ใหญ่ " ในการจัดขันหมากและพิธีการ
บางงาน ก็เพียงแค่ เป็นผู้ใหญ่ถือพานฤกษ์ฝ่ายเจ้าสาว หรือเจ้าบ่าว และ
ทำพิธีเปิดขันหมาก บางงานก้เป็นเพียงพิธีกรบนเวที แต่บางงานก็
เริ่มตั้งแต่ต้น จนจขครบขั้นตอน
อย่างงานนี้ เมื่อวันเสาร์ที่ 23 สิงหา 57 ที่ผ่านมานี้
ต้องรับหน้าที่ทุกอย่าง .... พ่อบ้านบอกล่วงหน้าคร่าว ๆ ว่าวันเสาร์ต้องไปขันหมาก
แต่ไม่ได้บอกรายละเอียดว่า ทำอะไรบ้าง บอกแต่ว่า เย็นวันศุกร์ต้องไปเตรียมงานก่อน
.... พอไปถึงงาน ... โห...! เริ่มตั้งแต่จัดหาสิ่งของในการจัดพานขันหมาก ไปจนจบ
พิธีโน่นเลย...! เพราะ ทั้งฝ่ายเจ้าบ่าว ซึ่งเป็นชาว กทม. และเจ้าสาว ไม่มีใครรู้เรื่อง
พิธีการเลย และทั้งสองฝ่าย ไม่มีพ่อ มีแต่แม่เหมือนกัน
งานนี้คุณมะเดื่อกับพ่อบ้าน จึงต้องทำหน้าที่ทั้งผู้ใหญ่ และพิธีกรไปพร้อม ๆ กัน
มาดูภาพละกัน แต่ละภาพไม่มีคุณมะเดื่อนะ เพราะเป็นช่างถ่ายรูปเอง บางภาพ
มือหนึ่งถือพาน อีกมือก็กดชัตเตอร์ (กล้องจากมือถือจ้ะ)
คุณแม่ของเจ้าบ่าว ทำหน้าที่ " ผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าบ่าว " เอง
เพื่อน ๆ กั้นประตูเงิน ประตูทอง ....
คุณมะเดื่อก็เกือบจะถอดสร้อยมากั้นประตูด้วยอยู่แล้ว
คู่บ่าว - สาว ( ชื่ออะไร...คุณมะเดื่อก็ลืมถามอ่ะนะ อิ อิ )
พิธีโรยถั่ว งา ข้าวตอกดอกไม้ อวยพรบ่าว - สาว ของญาติผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย
แม่เจ้าสาว แบก " สำเภาทอง " สินสอด ทองหมั้นเพื่อนำไปเก็บไว้
เป็นเวลา 3 ;วัน จึงจะเปิดได้
การรับไหว้ญาติผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายของคู่บ่าว - สาว
งานนี้ ผ่านไปได้ด้วยดี ตามประเพณีไทย แม้จะรวบรัดไปบ้าง
แต่ก็ไม่ได้ขาดตกบกพร่องในขั้นตอนสำคัญ แต่ประการใด
นี่แหละ อีกหนึ่งงานที่เป็นงาน " นอกรั้วโรงเรียน "
ของคุณมะเดื่อ " ครูบ้านนอก " ที่มักจะได้ทำงานนี้อยู่เนิอง ๆ
มิตรรักแฟนเพลงคนไหน จะวิวาห์ (รอบแรก หรือรอบรอง...ก็ตาม)
เรียกใช้บริการของคุณมะเดื่อได้นะจ๊ะ....คิดค่าบริการแค่....
ข้าวกลางวันหนึ่งจาน น้ำหนึ่งแก้ว ก็พอแล้วจ้าาา 5555
แถมด้วยภาพสวย ๆ ของ " กล้วยบัว " สองสี ที่หน้าบ้านของเจ้าสาว ให้มิตรรักแฟนเพลง
ของคุณมะเดื่อทุก ๆ คนจ้ะ
ขอบคุณ เพลงวิมานสีชมพู ประกอบบันทึกนี้จาก YouTube
เรียบง่าย ครบถ้วนตามประเพณี ไม่ฟุ่มเฟือยเหมือนเมืองกรุงที่ต้องจ่ายเงินให้โรงแรมตั้งแต่ ๕ แสนไปถึงล้าน (โรงแรมรวย)
น่าภูมิใจนะครูที่ได้ทำงานสำคัญ ความสุขของครูบ้านนอกนะคะ
ครูของเด็ก ครูของคน ครูของชุมชน และครูทุกเวลา ครูมะเดื่อ
หวัดดีจ้ะพี่นุ้ย งานแต่งที่ยึดประเพณีแบบชาวบ้านแบบนี้ นอกจากประหยัดแล้ว ยังได้เห็นความร่วมมือ ร่วมใจ ช่วยเหลืองานกันของชาวบ้าน ตามค่านิยมของไทย ๆ แบบดั้งเดิมที่ยังหลงเหลืออยู่อีกด้วยจ้ะพี่นุ้ย ขอบคุณในคำชมจ้ะ
หวัดดีจ้ะลุงวอ คำว่า " ครู" มันกินความหมายทั้งชีวิตแหละจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะลุงวอ
นับเป็นสิริมงคลของคู่สมรสที่มีครูดีๆมาเป็นแม่งานค่ะ...
สวัสดีจ้ะพี่ใหญ่ คงต้องถือว่าเป็นหน้าที่อย่างหนึ่งของครูชนบทน่ะแหละจ้ะพี่ใหญ่ ความเป็นสิริมงคงไม่ได้อยู่ที่แม่งาน แต่อยู่ที่การกระทำของบ่าว สาว มากกว่านะจ๊ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
ครูในดวงใจ ของคนในชุมชนนะคะ
สวัสดีจ้ะคุณพ่อเขียน ขอบคุณสำหรับคำนิยมชมชื่นจ้ะ ความเป็นครู อยู่ที่จิตวิญญาณน่ะแหละจ้ะ จึงจะเป็นครูได้เต็มตัว ขอบคุณอีกครั้งจ้ะ
สวัสดีจ้ะพี่หมอเปิ้น ครูชนบทต้องเป็นให้ได้มากกว่าครู เพราะชุมชนให้ความคาดหวังเราไว้สูงกว่าที่เราเป็น บางครั้ง บางเรื่องเราไม่รู้ ทำไม่เป็นก็ต้องพยายามทำให้ได้ ซึ่งมันก็ค่อนข้างลำบากอยู่จ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
ตั้งใจมาหาจริงๆ นะคะ
เพื่อจะบอกว่า " คิดถึง "
คุณงามความดีมิใช่เรื่องลี้ลับ ทำแล้วจึงปรากฏ " คุณครูมะเดื่อ ขวัญใจปวงชน "
ความเป็นครู-คือปูชนียบุคคลของคนในชุมชน ครับ
นั่นคือภาพลักษณ์ที่ติตาผมมาจวบจนบัดนี้