แบบที่๑ ดีที่ชาติตระกูล
แบบที่๒ ดีที่ทรัพย์สมบัติ
แบบที่๓ ดีที่ความรู้ความสามารถ
แบบที่๔ ดีที่มีศีลธรรม
(ภุชงคประยาตฉันฑ์)
.............ลิขิตกลอน สกิดมิตร............สุภาษิต คติธรรม์
.............พระคุณเจ้า พระจรัญ............พระคุณท่าน รจนา
..............ดนุมา รจเรข.......................พิเศษเพื่อ ดนยา(ดะนะยา)
..............และลูกหลาน เสนอพา.........ขยายมา ประดับกรรณ
..............วลีเรียง พิศเพียงคู่................เสนาะหู กวินกานต์
...............ประเสริฐสาร ประสงค์สื่อ.......ประสพสุข สนุกฉันฑ์
(กลอนสุภาพ)
......อันความดี ๔แบบ ฟังแยบคาย
หลวงพ่อท่าน กล่าวไว้ เตือนใจฉัน
แบบที่๑ ชาติตระกูล นั้นสำคัญ
สายเลือดนั้น สืบทอด ตลอดมา
......ลูกผู้ดี มีสกุล หนุนเป็นสาย
ย่อมจะไม่ เป็นทุกข์ มีสุขหนา
แม้นตกอับ จะกลับรุ่ง ฟุ้งขึ้นมา
โบราณว่า ชาติตระกูล ไม่สูญพันธุ์
......แบบที่๒ ความดี เพราะมีทรัพย์
คนจะนับ หน้าตา มาสังสรรค์
เป็นตัวเสริม เพิ่มทวี ที่สำคัญ
ทรัพย์ประกัน สถานะ จะมั่นคง
......แบบที่๓ ความรู้ ความสามารถ
เป็นความดี ที่ประศาสน์ จุดประสงค์
มีความรู้ คู่กาย ให้ดำรงค์
ความมั่นคง เพราะสามารถ ฉลาดดี
......แบบที่๔ ดีที่ มีศีลธรรม
รู้บุญกรรม ความถูกต้อง ครองสุขศรี
ประพฤติธรรม กรํ้ากราย อยู่ฝ่ายดี
รู้หลีกลี้ หนีอบาย หน่ายพาลชน
......สรุปตาม ความดี สี่แบบบท
ข้อกำหนด ลูกผู้ดี ทวีผล
มีทรัพย์สิน มีความรู้ คู่กายตน
คิดคำนึงถึงความดี 4 แบบของหลวงพ่อจรัญ
คนดีต้องมีความดีแบบที่ 4 ถ้าขาดไปคงไม่ใช่คนดีนะคะ
คนดีควรใฝ่หาความดีแบบที่ 3 เป็นสมบัติ
คนดีน่าจะส่งผ่านสายเลือดดี (ความดีแบบที่ 4 ไม่จำเป็นต้องเป็นความดีแบบที่ 1) ไปสู่ลูกหลาน แต่คนที่มีความดีแบบที่ 1 หลายคนไม่ใช่คนดี
คนที่มีความดีแบบที่1 2 และ 3 หลายคนน่าสงสารที่ขาดความดี แบบที่ 4 โดยสิ้นเชิง
คนที่มีความดีทั้ง 4 แบบคงมีแน่นอน แต่คนที่เราคิดว่าเป็นเช่นนั้นอาจจะไม่ใช่ก็ได้
สำหรับคนดีแล้ว ทำความดีง่ายกว่าทำความชั่วมากนัก ขอบคุณบทร้อยกรองดี ๆ จ้ะคุณพ่อเขียน