สานเสวนารักการอ่าน ผ่านดนตรี บทกวี และนิทาน ที่ สสส.


   วันนี้ผู้้เขียนได้มีโอกาสอันดีที่ได้ไปร่วมเสวนาที่ สสส. ในหัวข้อ "สานเสวนารักการอ่าน ผ่านดนตรี บทกวี และนิทาน" มีผู้เข้าร่วมเสวนาประมาณ 20 คน มีอาจารย์เกศินี อาจารย์พีรพัฒน์ หรือครูพีร์ ได้เชิญวิทยากรรับเชิญ 2 ท่าน คือ ครูชีวัน และ คุณกุดจี่ นักเขียนนักเล่านิทาน ได้มาเล่าประสบการณ์งานเขียนนิทานสำหรับเด็กๆได้อย่างน่าสนใจ

   

                                                                    ครูชีวันกับหนังสือเด็ก ต่อทางรถไฟ....

    ครูชีวันได้บอกว่าสิ่งที่สำคัญในการเล่านิทานหรือเขียนเรื่องเล่าสำหรับเด็กๆคือทำยังไงจะให้เด็กๆรักการอ่าน รักหนังสือ  นั่นเท่ากับเด็กๆจะซึมซับนิสัยการอ่านอย่างค่อยเป็นค่อยไป

    การเขียนนิทานภาพสำหรับเด็กๆของครูชีวันจึงเน้นภาพเล่าเรื่องมากกว่าการเขียนภาษาบรรยายภาพ ทำให้เด็กๆมีจินตนาการไปกับเรื่องราวนั้นๆได้ แม้จะอ่านหนังสือไม่ได้ก็ตาม

    ส่วนคุณกุดจี่นั้นก็จะมีบทกวีและบทเพลงสำหรับเด็กๆ ที่เรียกว่าเหมาะสำหรับเด็ก ให้ได้ร่วมร้องง่ายๆ  ใช้ภาษาที่ให้เด็กๆร่วมจินตนาการไปกับบทเพลง บทกวี เช่น บทเพลง ลูกโป่งสวรรค์ ที่มีหลากหลายสี ลอยไปลอยมา ให้เห็นภาพเลยทีเดียว

   

                                                   คุณกุดจี่ขณะเล่นกีตาร์ร้องเพลงสำหรับเด็กๆ...

    คุณกุดจี่ได้ให้ข้อคิดเห็นอย่างน่าฟัง กรณีความไม่เหมาะสมที่ได้เห็นเด็กๆถูกครู ถูกผู้ใหญ่ให้ร้องเพลง เต้นรำกับเพลงที่อยู่ในกระแสสังคมของผู้ใหญ่ซึ่งไม่เหมาะกับเด็กเล็ก อย่างเพลงลูกทุ่งหลายๆเพลง

    และหลายท่านในวงาสวนาก็ได้ให้ความเห็นเกี่ยวกับบทเพลงสำหรับเด็กที่ในยุคปัจจุบัน ที่รู้สึกจะหดหายไป อันเนื่องมาจากระบบธุรกิจในปัจจุบันไม่เอื้อต่อเพลงที่ไม่มีผลต่อกำไรในทางการตลาดเท่าไหร่

   

                                                                        คณะผู้จัดเสวนา กำลังจัดมุมกล้อง....

 

                           มุมกล้องมืดที่มีอาจารย์เกศินีอยู่ในแสงเงาอันสวยงามนั้นด้วย(ต้องขออภัยด้วยถ่ายจากสมาทร์โฟนย้อนแสง).....

                                                 ที่รองแก้วน้ำเท่ๆเก๋ๆ...

  หลังรับประทานอาหารร่วมกันเสร็จผู้เขียนก็ต้องขอขอบคุณอาจารย์เกศนี อาจารย์พีรพัฒน์ ที่ได้อาศัยนั่งรถตู้ออกมาที่ปากซอยด้วย แต่พอมาถึงปากซอยก็ต้องงง เพราะป้ายซอยหายไป ทั้งๆที่ตอนเช้ายังเห็นตั้งอยู่ดีๆ

   

                                                      ป้ายซอยเหลือแต่เสา...

   

                                                    ป้ายอันสวยงามวางอยู่ตรงนี้...

....................

17 มิถุนายน 2557

พ.แจ่มจำรัส

                                     

   

หมายเลขบันทึก: 570610เขียนเมื่อ 17 มิถุนายน 2014 22:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน 2014 22:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

กิจกรรมเป็นกันเองดีนะคะ ขอบคุณที่ส่งภาพมาให้ดูกันค่ะ

อยากไปแต่ติดงาน

เสียดายมากๆๆ

ขอบคุณมากๆครับ

เป็นกิจกรรมที่ดีมาก  อยากให้ไปถึงพ่อแม่ลูกเล็กๆ กันมากๆ

สมัยลูกเล็กก็จะไปฟังเรื่องพวกนี้แหละค่ะ  เป็นความรู้ที่ดีสำหรับพ่อแม่นะคะ

.... กิจกรรมดีมากๆๆ ค่ะ ....  รักการอ่านผ่านการเล่านิทาน นะคะ


ขอบคุณค่ะ

-สวัสดีครับท่าน พ.

-ตามมาชมภาพกิจกรรม

-น่าสนุกนะครับท่าน

-ได้ไอเดียดี ๆ กลับมาเพียบใช่ไหมครับ?

-ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ

มาเยี่ยมบันทึกที่งดงาม และมาขอบคุณค่ะ ที่ไปเยี่ยมกันเสมอๆ

ชื่นชอบทั้งสองท่านค่ะ ดีใจที่ได้รู้จักทั้งสองท่านด้วย 

โดยเฉพาะคุณชีวันเป็นคนนครปฐม ลูกชายหมอเล็กเป็นเพื่อนกับลูกสาวของคุณชีวัน คุณชีวันและภรรยามีวิธีเลี้ยงลูกที่น่ารักมาก ๆ ค่ะ 

  • สวัสดีครับ
  • เห็นจะไม่พลาดเลยสักกิจกรรมนะครับ ฮาๆ 
  • เสาปากซอยหักโค่นลงมาเสียได้อย่างไรหนอครับ? 

แวะมาเยี่ยมครับพี่ พ.แจ่มจำรัส ผ่านพ้น..อาทิตย์อันแสนลำบาก(ด้วยงาน)นี้ไปจะเข้ามาพบปะพูดคุยบ่อยๆ นะครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท