พระอภัยเป่าปี่ครั้งที่ 2
...พระอภัยเป่าปี่ครั้งที่สอง คราวนี้ต้องสกัดยักษ์เมียรักหวง
ด้วยพระองค์ลงพลอยเรือลอยล่วง แค้นในทรวงนางยักษ์ผัวลักจร
นางยักษ์เสกมนต์ร้ายให้เรือแตก จนเรือแยกคนลอยนํ้าสลอน
พระอภัยหนีขึ้นเขาเกือบม้วยมร อารมย์ร้อนยักษ์ร้ายปีนป่ายตาม
....พระอภัยตัดสินใจเป่าปี่แก้ว เสียงเจื้อยแจ้วทำนองเหมือนร้องถาม
พี่เป็นมนุษย์น้องเป็นยักษ์ไยจักตาม ไม่ฟังห้ามน้องรักจักเสียใจ
ยยักษ์ไม่ฟังยังพยายามจะตามติด พระทรงฤทธิ์เปิดนิ้วเอกวิเวกไหว
พวกโยธีผีสางนางมารร้าย เสียวซ่านให้วาบวับซับซาบทรวง
เกิดง่วงงับหลับไหลไปตามกัน นางมารันเหมือนถูกกรีดมีดหมอหลวง
ใจหวีดหวิวพริ้วซบตบตํ้าทรวง ร่างมารร่วงทรุดสลายวายชีวา
.................*****************************************...
(
(สุนทรภู่สำนวนเดิม) .........แล้วทรงเป๋าปี่แก้วให้แจ้วเสียง
สอดสำเนียงนิ้วเอกวิเวกหวาน
พวกโยธีผีสางทั้งนางมาร
ให้เสียวซ่านซับซาบวาบหัวใจ
แต่เพลินฟังนั่งโยกจนโงกหงุบ
ลงหมอบซุบซวนซบสลบไสล
พอเสียงปี่ที่แหบหายลงไป
ก็ขาดใจยักษ์ร้ายวายชีวา
******************************************************
ความเห็น (9)
ในเรื่องพระอภัยมณี ซึ่งเป็นบทประพันธ์ของสุนทรภู่ เรื่องยาวมาก ตลอดเรื่องจะมีการเป๋าป๊่หลายครั้ง แต่ละครั้งจะมีเหตุผลด้วยความจำเป็นที่ต้องเป๋าปี่ เพราะปี่พระอภัยใช้เป็นอารุธในเวลาเข้าที่คับขันเสมอ นอกจากเป่าครั้งที่ 1 เป่าเพื่ออวดเพื่อนพราหมณ์ที่มาเจอกันใหม่ๆเพื่อแสดงวิชาเพลงปี่อันวิเศษว่าจะใช้ได้ผลอย่างไร
........จึงมีคำถามอยากให้ท่านลองตอบดูว่า"ตลอดเรื่องพระอภัยมณีเป่าปี่กี่ครั้ง"
ขขอบคุณ คุณวอญ่า ที่ให้ดอกไม้คนแรก
หวัดดีจ้ะคุณพ่อเขียน ถ้ายุคสมัยนี้มีปี่วิเศษเหมือนปี่พระอภัยก็ดีนะจ๊ะ และจะดีมาก ๆ ด้วย เมืองไทยคงน่าอยู่ น่าอาศัยกว่านี้มากมายมหาศาลนักนะจ๊ะ
ขอบคุณคุณมะเดื่อครับ
สมัยนี้ก็เปลี่ยนไปเป็นนกหวีดวิเศษ วิเศษจริงๆ
ขอบคุณครับ คุณบุษยมาศ
ขอบคุณครับ คุณตุ๊กน่ารัก
ขอบพระคุณค่ะ จินตนาการของสุนทรภู่ช่างล้ำลึกนะคะ
ชอบใจครับพ่อ
อ่านแล้วได้ความรู้และจินตนาการ
พ่อสบายดีนะครับ
ขอบคุณครับ คุณธรรมทิพย์
คุณขจิต
ขอบคุณ คุณขจิตที่เป็นห่วง สบายดีครับ