ท่องเที่ยวในวันเคอร์ฟิว


ไม่น่าเชื่อว่าแม้จะประกาศเคอร์ฟิว แต่การท่องเที่ยวของคนไทยก็ไม่หยุดหย่อน

   เมื่อวาน 25 พฤษภาคม 2557 เป็นวันครบรอบคล้ายวันเกิดคุณหนุ่ยแม่บ้าน คุณลูก น้องปอและคุณแม่ เลือกที่จะไปเที่ยว โดยผู้เขียนอาสาเป็นคนขับรถโดยให้

   ทีแรกคุณแม่บ้านต้องการจะไหว้พระแถวอยุธยา แต่พอตื่นเช้ามา ดุรายการทีวี(ซึ่งเพิ่งดูได้เป็นวันที่ 2)เกี่ยวกับอาหารการกินและท่องเที่ยวไปด้วย นำเสนอจังหวัดฉะเชิงเทราซึ่งอยู่ใกล้กว่า และที่สำคัญมีเมนูที่น้องปอเลือกไว้ว่าอยากจะได้ชิมลิ้มรส คือกุ้งพร่า

   ออกจากบ้านสายหน่อยเพราะไม่ไกลมากนัก แต่พอเลี่ยวเข้าถนนเส้นบางปะกง-ฉะเชิงเทรารถก็ติดแหงก ขยับได้ทีละนิดๆจนตะคริวแทบกินเท้าที่เหยียบครัทเหยียบเบรคบ่อยๆ

   สาเหตุอาจมาจากรถนักท่องเที่ยวที่เยอะมากและการซ่อมถนน ที่กำลังคละคลุ้งด้วยฝุ่นตลบอบอวล ท่ามกลางอากาศที่ร้อนอบอ้าวอย่างมาก พอเลี้ยวเข้าวัดหลวงพ่อโสธร ก็ต้องทำใจหาที่จอดรถกว่าจะได้แล้วต้องมาเบียดกับผู้คนมากมายเข้าไปไหว้หลวงพ่อ ท่ามกลางอากาศที่ร้อนของช่วงเวลาตอนเที่ยงวัน

   ไม่น่าเชื่อว่าแม้จะประกาศเคอร์ฟิว แต่การท่องเที่ยวของคนไทยก็ไม่หยุดหย่อน

  

                                                                                                  ภาพน้องปอกับคุณหนุ่ยที่วัดหลวงพ่อโสธร...

   หลังไหว้หลวงพ่อเสร็จก็เดินทางไปที่ร้านอาหารตามรายการทีวีที่ดูเมื่อตอนเช้า น้องปอเปิดดูแผนที่พร้อมบอกทาง พอไปถึงต้องตะลึงที่คนเยอะมาก ที่จอดรถล้นออกมาข้างนอก เห็นพนักงานต้อนรับวิ่งกันวุ่นวายไปหมด ชายคนหนึ่งท่าทางน่าจะเป็นเจ้าของร้านบอกให้รอก่อน มีคิวรออยุ่ 5 โต๊ะ ที่ยืนรออยู่

    ขณะที่คนได้นั่งโต๊ะแล้วก็ยังต้องรออาหารที่สั่งไป จนพนักงานต้องวิ่งกันวุ่นอยุ่ในขณะนั้น

   ผู้เขียนคำนวณดูเวลานาที กับความวุ่นวายของพนักงานต้อนรับ ทั้งลูกค้า ทั้งเวลาที่จะต้องรอ คงนานจนคาดเดาไม่ถูก มีหลายคนเดินออกมา ยกเลิก รวมทั้งผู้เขียนด้วยอีกครอบครัวหนึ่ง

   ผู้เขียนขับรถออกจากร้านอาหารแห่งนั้น มุ่งหน้าสู่จุดหมายต่อไปคือ ตลาดน้ำบ้านใหม่ พอไปถึงก็ต้องผิดหวังอีกครั้งเพราะที่จอดรถไม่มี เลยต้องขับวนกลับออกจากตัวเมืองฉะเชิงเทรามุ่งหน้า กลับบ้าน โดยมีเป้าหมายสุดท้ายคือตลาดโบราณคลองสวน

   ก่อนถึงตลาดคลองสวนมีฝนตกลงมาอย่างหนัก ทำให้ความร้อนอบอ้าวลดลงบ้าง แต่พอถึงจุดหมายฝนกับหายเป็นปลิดทิ้ง เดินเข้าตลากโบราณคลองสวนโดยสิ่งแรกคือหาข้าวกินก่อน ก่วยเตี่ยวเป็ดร้านที่ตั้งใจขายหมดแล้ว ร้านก่วยจัีบร้านที่สอง คนขายบอกหมดแล้วเช่นกัน สุดท้ายจึงได้ร้านอาหารตามสั่ง ที่เจ๊คนขายดีดลูกคิดตอนคิดเงินด้วยความคล่องแคล่ว

   ...บรรยากาศในตลาดคลองสวน

 ....เสียดายในคลองมีแต่ผักตบชวา

   ตรอกแคบๆในตลาดโบราญคลองสวน

    ออกจากตลาดคลองสวนในวันนั้นท่ามกลางฟ้าครึ้มเมฆฝนสลับกัยแสงแดดที่ร้อนจ้า ถึงบ้านที่ยังคงอบอ้าวด้วยอากาศที่ยังคงร้อนรุ่ม รอเมฆฝนบนฟ้ากลั่นกรองลงมาเป้นหยดน้ำฝนอันเย็นฉ่ำ

    ตกลงมาบ้างเถิดฝนเอ๋ย...

   พวกเรารออยู่

................ 

  

  

หมายเลขบันทึก: 569135เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2014 14:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม 2014 20:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

วันหลังไปใหม่ นะคะ ....

ข้าง ๆ บ้านคุณมะเดื่อ ฝนตกทุกบ่าย  แต่ข้ามถนนรถไฟ  ไปตกที่บ้านคุณมะเดื่อไม่ได้อ่ะนะ  หายไปสองสามวันแล้ว

ไหว้พระแล้วไปทานข้าวกัน แค่นี้ก็ชื่นใจแล้ว

ความสุขอยู่ที่ใจเราโดยแท้ครับ

เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส ดีจริงๆ ค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท