ภาษาหรือคำต่าง ๆ ผู้คนเรานี่ช่างสรรหา สร้างคำ เขาเรียนว่า บัญญัติศัพท์ ก็เพื่อสื่อความหมายให้เป็นที่เช้าใจ ความหมายเหล่านั้น ผู้สื่อจะสื่อสารยามไหน แลเพื่อให้ผู้รับเข้าใจด้วยประการใดนั้น สุดแท้แต่กาลเทศะ หากผิดจังหวะคำดี ๆ ประโยคหรือศัพท์ดี ๆ อาจถุกแปลความหมายไป จนทำให้มิตรภาพที่เคยมีอยู่ต้องจืดจาง หรือกลายเป็นเรื่องบาดหมาง หรือถึงขั้นเลือดตกยางออกอาจเป็นได้ เพราะผู้คนยุครวดเร็วโลกไร้พรมแดนดูจะใจร้าย ขาดการยับยั้งชั่งคิด
หลายสัปดาห์ที่ผ่านมา เราถูกนักข่าวใหญ่ในพื้นที่ (รู้จักและเคารพแล้วยังคงเคารพอยู่เสมอ ) พี่เขาทักทาย ขณะเมื่อเราไปซื้อของที่ร้านค้าไม่ไกลจากบ้าน เขาทักทายว่า " ลูกพี่มาหรือ ? " เราเลยพูดไปในที่ลิ้นผู้ถามยังไม่ทันจะเก็บเข้าที่ว่า ผมไม่มีลูกพี่ หากหมายถึงท่านนี้ ( ไม่ขอระบุชื่อ ) เขาเป็นผู้หลัก ผู้ใหญ่ เคยดำรงตำแหน่งสูง เขาไม่ใช่ลูกพี่ผม ได้ตอบไปอีกว่า พี่คนคุ้นเคยกับคำว่าลูกพี่ ผมเองไม่คุ้นเคย เพราะผมเคยเคารพทุกคนไม่ว่ายากดีมีจน ไม่นิยมการแบ่งฝ่าย แบ่งชั้นวรรณะ ผู้ถามเลยสะดุ้ง ก็โถ!!! มาถามแบบนี้ได้ ปากเราก็เราหากพี่เขาสวนมาก็คงจะหลบไม่ทัน คงเป็นกรรมของเรา (ทำอย่างไรได้ล่ะสัญชาตญานเราเป็นแบบนี้) เห็นอะไรไม่ชอบมาพากล ไม่เก็บไว้เป็นต้องโต้แย้งไว้ ผู้พูดจะได้มีสติ ( ไม่ถึงกับเปลี่ยนมิตรเป็นศัตรูเพราะอ่านทางดูทิศเป็น )
ไม่มีความเห็น