อันเนื่องมาจาก UKM 8 ที่ มน.
เช้ามืดวันนี้เป็นเวลาที่ไม่ปกติสำหรับดิฉัน เพราะเริ่มรู้สึกว่าตัวเองปวดหัวนอนดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนที่นอน เปิดดูไฟที่นาฬิกาเป็นเวลา 04.00 น. ตายละหว่าพึ่งตี 4 ทำไงเนี่ย (เพราะปกติจะตื่นเกือบๆ 7 โมงเช้า) ทั้งๆ ที่วันนี้ตั้งใจว่าจะนอนให้เต็มอิ่มฟิตร่างกายเพื่อไป UKM ที่จะต้องเริ่มเดินทางและเตรียมขนของไปในวันนี้ช่วงสาย ดิฉันเดินมาที่กระป๋องยาตัดสินใจระหว่างยาแก้เมารถ (ที่กินแล้วจะง่วงนอนเพราะอยากนอนต่อให้หลับ) กับแก้ปวดหัว แต่แล้วก้อตัดสินใจทานยาแก้ปวดหัวไป 2 เม็ด เพราะคิดทบทวนแล้วว่าถ้าดิฉันทานยาเพื่อให้หลับตอนนี้ดิฉันคงจะตื่นไม่ทันไปรับคุณอุ สคส. และท่านอ.สมนึก มวล. แน่นอน ช่วงที่ดิฉันดิ้นไปมาอยู่บนเตียงก็คิดขึ้นมาถึง UKM ว่าลืมทำสิ่งที่ควรทำไป 2 – 3 อย่าง (เล็กๆ ) จึงเดินไปหยิบกระดาษขี้นมาจดซะก่อนจะลืม และหลังจากนั้นดิฉันก็ตัดสินใจว่าคงจะไม่นอนแล้วเพราะทำนู่นนี่ก็ปาเข้าไปเกือบตี 5 เลยตัดสินเข้ามาเปิด Gotoknow เพราะคิดว่าอย่างน้อยก็คงจะไม่ได้เข้ามาอีก 2 - 3 วัน อ่านนู่นอ่านนี่แป๊บเดียวก้อตี 5 กว่าๆ แล้ว
เมื่อช่วงเย็นวันนี้ (ประมาณ 17.00 น.) หลังจากที่ทีม QAU ต่างคนต่างทำงานของตัวเองดิฉันก็นึกได้ว่าวันนี้ทั้งวันได้รับโทรศัพท์จากผู้ประสานงานแต่ละ ม. ถึงเรื่องการเดินทาง การสอบถามเส้นทาง ท่านแรกก็คือ พี่เมตตาของดิฉันเธอเร็ว เป็ด เป็นจรวดโทรมาแต่เช้าแจ้งว่ากำลังจะขึ้นรถทัวร์ซึ่งดิฉันก็ได้ให้ข้อมูลไปค่อนข้างละเอียด ต่อจากนั้นก็เป็นน้องจาก ม.มหาสารคาม และพี่จากมหิดลที่ดิฉันโทรเข้าไปถามไถ่ถึงการเดินทาง ส่วนท่าน อ. JJ ก็อยู่ระหว่างเดินทางออกมาค่ะ
ม.แรกที่เดินทางมาถึงที่พักคือ มมส. น้องที่ประสานงานแจ้งว่าจะขอเข้าที่พักก่อนเราจึงปล่อยให้ทีม มมส. ได้พักผ่อนตามอัธยาศัย
ส่วนทีมที่ 2 จาก มอ. พี่เมตตาของดิฉันมาพร้อมทีมอีก 3 ท่าน ซึ่งเป็นท่านผอ.และตัวแทนจากวิทยาเขตภูเก็ต ทั้ง 2 ท่านลงรถที่หน้า มน. แล้วเดินข้ามถนนมารอ พี่เมตตาบ่นอุบว่า พขร.รถบัสที่นี่พี่เมตตาอยากมอบโล่ให้เลย (เป็นคำประชด) ดิฉันก็ตกใจคิดว่าโชว์เฟอร์รถบัสตีนผีจนพี่เมตตาขวัญกระเจิง ..... แต่พอถามรายละเอียดเธอดันบอกว่า “ขับช้ามากกกก ไม่ทันใจเมตตาเลย” พี่เมตตาบอกว่านั่งแต่รถสายใต้ขับได้สะใจเธอน่ะค่ะ ไอ้เราก็คนเหนือเลยแก้ตัวให้ พขร. น้ำขุ่นๆ ไปว่า “แหมพี่ คนเหนือเค้าก็ต้องทำอะไรใจเย็นๆ ตามอากาศน่ะค่ะ” ตตอนที่ดิฉันขับรถออกไปรับพี่เมตตาหน้าม. ก็ไม่ทันอีกเพราะเธอได้พาทีมเดิมข้ามถนนมารอเรียบร้อยแล้ว เราเลยเข้าไปเช็คอินที่ที่พักก็พบกับทีม มอ. อีก 2 ท่านจากคณะวิศวฯ ที่เดินทางมาโดยเครื่องบินพอดีที่ที่พัก พี่เมตตาได้เอาของเข้าไปเก็บแล้วหลังจากนั้น พี่เมตตา ท่านผอ. ท่านอาจารย์แพนด้า คุณวิชิต (มมส.) ที่หอบหิ้วของฝากจากแต้วและดาวมามอบให้ดิฉันและแจ้งว่าทั้ง 2 คน มาไม่ได้เนื่องจากมีงานด่วน (น่าเสียดายจังค่ะ) ก็พากันเดินทางเข้า ม. ไปที่ห้องประชุม QAU เพื่อไปประชุมเตรียมการกับทีมท่านอ. JJ Beeman พี่บอยและท่านอื่นๆ ซึ่งเมื่อเราไปถึงทีมจาก มข. ก็มาถึงพอดี (จริงๆ แล้วดิฉันอ้ายอาย กับห้องทำงานของเราที่อยู่ติดกับห้องประชุมซึ่งห้องประชุมเป็นห้องทำงานของท่านอาจารย์วิบูลย์ซึ่งท่านได้เคลียร์แฟ้มที่รกโต๊ะไปเรียบร้อยแล้วเมื่อช่วงเย็น เพราะที่ห้องทำงานของเราตอนนี้รกมากมายค่ะ) หลังจากประชุมเสร็จซึ่งใช้เวลาไม่นานดิฉันก็พาพี่เมตตาและทีมกลับเข้าที่พัก และได้เจอกับทีมท่านอาจารย์จาก มม. 2 ท่าน กำลังเดินอยู่ในที่พักและเราก็ได้ทักทายและนัดหมายกันสำหรับเช้าวันนี้ที่จะมีรถมารับเวลา 07.45 น. ซึ่งทางพี่เมตตายืนยันว่าอยากเดินไปที่ประชุมเนื่องจากอยู่ไม่ไกลกันจากที่พักค่ะ
ดิฉันลืมเล่าไปว่า ด้วยความเป็นห่วงทีม มวล. เห็นเงียบๆ ไป ประมาณ 6 โมงกว่าดิฉันได้โทรเข้าไปหาน้องเมย์ ผู้ประสานงานว่าถึงไหนกันแล้วมาถูกมั้ย ได้ยินเสียงสดใส (มาก) ตอบกลับมาว่า “อยู่วัดใหญ่จ้า” ดิฉันแซวเธอกลับไปว่าแหมเราก็หลงเป็นห่วง เรื่องเที่ยวเนี่ยไม่ต้องห่วงเลยใช่มั้ย น้องเมย์ตอบกลับมาว่า “ใช่แล้วจ้า ไม่ต้องเป็นห่วง มวล.ซะอย่างสบายอยู่แล้ว” ดิฉันก็เบาใจเพราะท่าทางจะไม่น่าเป็นห่วงจริงๆ
ดิฉันมีความสุขจังกับเย็นวันนี้ที่ได้เจอเพื่อนๆ พี่ๆ ที่นานๆ เราจะเจอกันที บรรยากาศน่าประทับใจสำหรับดิฉัน ครั้งนี้เป็นครั้งแรกอย่างเป็นทางการที่เจอท่านแพนด้า มองไปไกลๆ เห็นท่านยืนอยู่หน้าที่พักดิฉันกำลังขับรถไปกับทีมพี่เมตตาแทบอยากจะจอดรถตรงนั้นทั้งๆ ที่ยังไม่ถึงที่จอดแล้วเข้าไปสวัสดีท่านทันที แต่โชคดีที่อดใจไว้ทันจอดรถจนเรียบร้อยก่อน ดิฉันหวังลึกๆ ในใจว่าคงไม่มีอะไรทำให้ท่านที่เดินทางมาถึงวันนี้ต้องหงุดหงิดใจ หรือถ้าหากมีดิฉันในฐานะเจ้าภาพต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ 6 โมงกว่าแล้ว ดิฉันขอตัวไปเตรียมตัวเพื่อไปรับอุ สคส. และท่านอ.สมนึก มวล. ก่อนนะคะ เค้าจะมาถึงกัน 7.55 น. เช้านี้ค่ะ
ท่านที่ไม่ได้มาอย่าลืมส่งใจไป UKM 8 ที่สุโขทัยบ้างนะคะ
ความเห็น (7)
- กลับมาถึง มมส. แล้วด้วยความสวัสดิภาพ
- ดีใจ ตื่นเต้น และ ประทับใจมากครับ ที่ได้พบ คุณตูน เป็นครั้งแรก หลังจากพบกันและติดตาม การประสานงาน และ รายงานได้อย่างยอดเยี่ยมทาง B2B กันมานานพอสมควร
- ดีใจเช่นเดียวกันที่ได้พบ คุณเมตตา ผู้ประสานงาน UKMเป็นครั้งที่ 2 หลังจากที่พบกันครั้งแรกใน UKM7 ที่มหิดล แม้ว่าจะไม่ค่อยได้พูดคุยกันมากนักเพราะ อาจจะต่าง.......(คนต่างมีงานของตัวเอง).... กันก็ตาม เราก็สื่อกันได้ด้วยใจครับ....อิอิ
- คุณธวัชคะ ตูนคิดว่าอุคงจะเก็บความประทับใจกลับไปฝากคุณธวัชแน่ๆ เลยค่ะ
- อาจารย์แพนด้าคะ ความประทับใจเริ่มขึ้นจาก Gotoknow ค่ะอาจารย์ --- ตอนพบอาจารย์ตูนเองก็ประทับใจเหมือนที่เล่าข้างบนค่ะ
- อาจารย์หายเหนื่อยจากการเดินทางรึยังคะ ขอบพระคุณสำหรับคำชม และกำลังใจค่ะ
น่าตีตัวเอง...พลาดบันทึกนี้ไปได้ไง...เธอเร็วเป็ดจรวด
ที่แท้เร็วเป็นจรวดค่ะ พี่ไม่อยากเป็นเป็ดจรวดเลย จริ้งจริง รู้มั๊ยจ๊ะว่า เขียนคำว่า พี่เมตตา ในบันทึกนี้ถึง 11 ครั้ง นี่ถ้าเป็นหนุ่มๆ พี่จะขอแต่งงานด้วยเลยจริงๆ ปวดหัวดิ้นไปดิ้นมา...น่าสงสารจังคงจะปวดมากซินะ..รักษาสุขภาพนะ...ไปว่ายน้ำ...ออกกำลังกายอย่าทำแต่งาน....เป็นห่วงค่ะ
- นึกภาพพี่เมตตาเร็วเป็น "เป็ดจรวด" ไม่ออกเหมือนกันค่ะ
- ถ้าพี่เมตตาเป็นหนุ่ม (โสด) จริงๆ คงโดนตูนขอแต่งงานไปตั้งแต่ UKM ครั้งก่อนๆ แล้วละค่ะ
- ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ และความเป็นห่วงที่ส่งมาให้เสมอนะคะ -- จุ๊บๆ --
เสียดายวันสุดท้ายของukm8 คุณตูนมีสอบประมวลผลความรู้ ก็ไม่ได้ลา และขอบคุณสำหรับเจ้าภาพ
- เสียดายเหมือนกันค่ะที่ไม่ได้อยู่ร่วมในวันปิด เลยไม่ได้พูดคุย และส่งเพื่อนๆ กลับบ้านเลยค่ะ
- คงมีโอกาสได้พบกันอีกอยู่บ่อยๆ ใน UKM ครั้งต่อๆ ไปค่ะ