เมื่อมารับบทบาทเป็นแม่จึงได้รู้ว่า " แม่รักเรามากแค่ไหน "
ดอกไม้ทั้ง 4ชนิดที่ครูอ้อยเฝ้าทะนุถนอม หากท่านผู้อ่านเคยได้อ่านแล้วจะเข้าใจเรื่องที่จะบันทึกต่อไปนี้ได้ดียิ่งขึ้น โดยเฉพาะท่านที่ติดตามอ่านอัตตชีวประวัติของครูอ้อย ตอน " ชีวิตในวัยครองเรือน " จะคล้อยตามเรื่องนี้และมองเห็นภาพได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
อีกครั้งหนึ่งจากบันทึกเรื่อง การจัดการความรู้ : การแต่งงาน (Marriage Management) ซึ่งในเนื้อเรื่องของบันทึกนั้น ได้กล่าวว่า
" ต้องไปแอบดูกันกันและกัน ว่า " เป็นลูกเต้า เหล่าใคร " และมีสมาชิกถามครูอ้อยว่า
ทำไม ครูอ้อย จึงต้องถาม ซักถามถึงประวัติของคนที่จะมาเป็นทองแผ่นเดียวกัน
ทั้งที่ น่าจะเข้าใจกันเท่านั้นเป็นพอ...
ก็เพราะมีเรื่องหนึ่งที่พึงสังวรณ์ไว้ในบันทึกนี้ว่า..................
วันหนึ่งในวันทำงานที่ครูอ้อยได้ไปสอนหนังสือตามปกติ เสียงโทรศัพท์ได้ดังขึ้น นักเรียนก็ยังอยู่ในห้องเรียน ครูอ้อยแทบไม่ได้ยินเสียงคนที่เป็นต้นทางในโทรศัพท์สายนั้นเลย แต่มีชื่อขึ้นที่หน้าปัดที่บันทึกไว้ว่า "เอ็ดดี้"
เอ็ดดี้ เป็นชื่อเล่นของลูกสาวคนที่สอง ซึ่งเป็นดอกไม้ดอกเล็กๆที่แสนสวยของครูอ้อย
เธอไม่พูดอะไรเลย ครูอ้อยก็เฝ้าแต่ถามว่า " เป็นอะไรหรือลูก มีอะไรหรือเปล่า " ลูกก็ไม่ตอบอะไรเลย
สักครู่หนึ่ง ครูอ้อยก็แทบจะหัวใจวาย เมื่อได้ยินเสียงลูกสะอื้น ฮึก ฮึก ฮึก ครูอ้อยรีบถาม " เป็นอะไรลูก บอกแม่ซิ ใครทำอะไรลูก บอกแม่เร็ว แม่ใจจะขาดแล้ว แม่ไม่รู้เรื่องเลย " ช่วงนั้นเป็นช่วงรอยต่อชั่วโมงของนักเรียนหมดพอดี ครูอ้อยจึงได้พูดกับลูกนาน
ความรู้สึกของครูอ้อยตอนนั้น เหมือนใครมาเด็ดดวงใจไป หัวใจเต้นเร็วไม่เป็นส่ำ สุดแสนจะทรมานเมื่อได้ยินเสียงลูกร้องไห้ เหมือนใครเอามีดมากรีดหัวใจครูอ้อยก็ไม่ปาน.........
ครูอ้อยค่อยๆถาม " ถ้ายังพูดไม่ได้ ยังสะอื้นแบบนี้ แม่ไม่รู้เรื่องแน่ ลูกอยู่ไหน แม่จะไปหา บอกแม่มาเลยค่ะ แม่จะไปหา"
เสียงลูกสะอื้นไห้หนักขึ้น ครูอ้อยยังไม่หมดปัญญา ด้วยอยากรู้ว่าลูกเป็นอะไร ทำไมร้องไห้ฟูมฟายขนาดนี้
ครูอ้อยตัดสินใจพูดกับลูกว่า " เอ็ดดี้ ไปล้างหน้า บีบขี้มูกให้หมดจมูกเลยนะลูก แล้วอีก 3 นาทีแม่จะโทรกลับไปหา "
เสียงลูกตอบ "ค่ะ"
สามนาทีพอดี ครูอ้อยรีบโทรไปหาลูก ภาวนาว่า คราวนี้ต้องฟังรู้เรื่องให้ได้ ถ้าไม่ได้ครูอ้อยจะไปหาลูกทันที
และแล้วครูอ้อยก็เริ่มเปิดฉากว่า " ไหน....ดีขึ้นหรือยังคะ "
ลูกตอบ " ค่ะ " ครูอ้อยกระชั้นเข้าไป " พูดให้แม่ฟังได้แล้วใช่ไหมคะ ว่ามีอะไร เกิดะอะไรขึ้น" สักครู่หนึ่ง ก็มีเสียงเธอร่ำไห้อีกครั้ง ครูอ้อยยังไม่หมดกำลังใจ รีบบอกว่า " แม่จะไปหาลูกเดี๋ยวนี้ ถ้าลูกไม่บอกแม่ "
เท่านั้นล่ะค่ะ เสียงเหมือนฟ้าฟาดลงมาที่กลางใจครูอ้อย " เขามีเมียแล้วค่ะ...แม่ "
เท่านั้นล่ะ ครูอ้อยนับ หนึ่ง..สอง..สาม..สี่..ห้า..หก..เจ็ด..แปด..เก้า..สิบ
ครูอ้อยตอบไปอย่างเร็วว่า " ก็ดีสิลูก ให้รู้ตอนนี้ดีกว่าจะรู้ทีหลัง "
เสียงลูกร่ำไห้มาอีก อย่างเจ็บปวด
แต่คนที่เจ็บปวดมากกว่า...คือ ครูอ้อย
ครูอ้อยรู้ว่าดอกไม้ดอกเล็กๆที่แสนสวยของครูอ้อย เธอมีชะตากรรมเหมือนครูอ้อย เก่ง ปราดเปรียว แต่ไม่มีโชคในเรื่อง...ความรัก
เธอไปดูหนังประเภท Sad Movies มานั่นเอง
ท่านผู้อ่านคงเข้าใจครูอ้อยแล้วว่า..... การจัดการความรู้ : การแต่งงาน (Marriage Management)...... ทำไมครูอ้อยจึงต้องถาม
ถามไปถึงเทือกเถาเหล่ากอ.........
คุณจ๊อด
คุณไมโตคะ
ขอบคุณค่ะ คุณไมโต
http://en-light.com/V2/s/02_Season.html
น้องอ๊อบคะ ครูอ้อยขอบคุณน้องอ๊อบมากเลยค่ะ เมื่อคืนนี้กับเมื่อเช้านี้ ครูอ้อยเปิดหาน้องอ๊อบบ่อยมากเลยค่ะ คิดถึงค่ะ
สวีสดีค่ะน้องอ๊อบ