เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ตอน โรงเรียนของหนู
ฟ้าคราม ไปเรียนที่โรงเรียนเป็นวันที่ ๕ แล้วสำหรับวันนี้ (๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๗)...หนูจะร้องไห้ แต่ไม่มาก ช่วง ๓ วันแรก...พอเมื่อวันที่ ๔ คือ เมื่อวานนี้ แม่อ้อมบอกย่าว่า...หนูอ้อนให้พ่อเพรียงไปส่ง ปกติพ่อเพรียงจะตื่นสาย แต่เพื่อฟ้าคราม พ่อเพรียงตืนและขับรถไปส่งหนูพร้อม ๆ กับแม่อ้อม ๆ บอกย่าว่า..."ดูไอ้ฟ้าฯ มันมีความสุขมาก ๆ เลยแม่...ยิ้มตลอด"...เมื่อวานเป็นวันแรกที่หนูเรียนเต็มวัน ไม่กลับครึ่งวันเหมือนกับ ๓ วันแรก...
แม่อ้อมบอกว่า...ฟ้าฯ หลับกลางวันที่โรงเรียนด้วยแม่ เพราะปกติจะไม่หลับ...ย่าซื้อชุดปูนอนให้หนู ๑ ชุด เพราะหนูจะไม่ยอมนอนชุดปูนอนของคนอื่น บอกว่า...มันไม่ใช่ของฟ้าฯ...อืม...ถ้าจะจริงอย่างที่หนูพูด มันไม่ใช่ของหนู หนูจึงไม่ยอมนอน...
โรงเรียนของหนู ย่าไปดูกับปู่เรเมื่อวันที่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๗ ซึ่งย่าได้ลาพักผ่อน ๑ วัน เป็นโรงเรียนที่สะอาด กว้างขวางมาก ๆ เหมาะกับหนูที่จะได้เรียนรู้ในเบื้องต้น...ย่ากะว่าให้หนูเรียนที่นี่สัก ๒ ปี แล้วค่อยย้ายเข้าไปเรียนที่โรงเรียนในตัวจังหวัด ให้หนูได้ปรับสภาพตัวของหนูเองให้ได้ก่อน...
เป็นพัฒนาการที่เร็วมากของหนู ที่หนูสามารถปรับตัวเองได้ โดยที่ไปโรงเรียนไม่ร้องไห้ พอตกเย็นมา แม่อ้อมถามว่า พรุ่งนี้ไปโรงเรียนอีกไหม? หนูก็ตอบทันทีว่า "ไป" แสดงว่า เริ่มติดเพื่อนและรู้ว่าเป็นเด็ก ๆ ต้องเรียนหนังสือแล้ว...ย่าจะพูดกับหนูเสมอว่า...เป็นเด็กต้องเรียนหนังสือ...ถ้าหนูโตขึ้น หนูบอกย่าว่า...จะเป็นหมอ...ย่าบอกหนูว่า ถ้าต้องการเป็นหมอ...หนูต้องเรียนหนังสือและต้องอ่านหนังสือให้มาก ๆ จึงจะเป็นหมอได้...หนูก็ตกลงด้วยการพยักหน้าตอบย่า...ย่าเคยถามว่า หนูจะเรียนหนังสือไหม? หนูตอบว่า "เรียน" พร้อม ๆ กับยื่นมือมาจับมือกับย่าเป็นการแสดงอาการว่า "เราสัญญากันแล้ว"...
เวลาไปโรงเรียน หนูจะชอบอาบน้ำในตอนเช้า แล้วแม่อ้อมก็ถักเปีย ๒ ข้างบนศีรษะของหนูทุกวัน...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ความเห็น (3)
เห็นพัฒนาการดีๆของหลานฟ้าครามให้ชื่นใจนะคะ...
ช่วงแรกๆ ที่ ร.ร.ก็อนุญาตให้เด็กอนุบาลกลับบ้านได้ตั้งแต่สิบโมงค่ะ
ขอบคุณทุกท่านค่ะ และขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ