ภาพต่างมุม
ภาพต่างมุมของผม เป็นภาพจำที่ผมเคยเห็นในวัยเด็กครับ เมือกว่า 30 ปี จังหวัดสงขลาได้นำก้อนหินก้อนใหญ่มาก ๆ มาหย่อนไว้ด้านหน้าเขื่อนซีเมนต์ที่สร้างขึ้นเพื่อป้องกันแหลมที่ยื่นออกมาบริเวณปากน้ำของทะเลสาบสงขลาไม่ให้น้ำทะเลเซาะหายไป ทำให้บริเวณตรงนี้ต่อมาเรียกกันว่า สวนสองทะเล เพราะฝั่งหนึ่งจะเป็นทะเลสาบสงขลา และอีกฝั่งจะเป็นทะเลอ่าวไทย แต่เมื่อก่อนผมเรียกว่า เขื่อนหัวแหลม
เมื่อก่อนบริเวณที่โยนหินไว้จะมองเห็นน้ำทะเลที่ลึกมาก สีฟ้าคราม สีเขียว มักจะมีคนนำเบ็ดมาตกปลากันตรงบริเวณปลายเขื่อนไกลริบ ๆ เสมอ และในระแวกนี้ จะมีการสร้างท่าเรือน้ำลึกไว้สำหรับการจอดเรือขนส่งสินค้าขนาดใหญ่ไว้ขึ้นหรือลงสินค้าอยู่ด้วย เวลาผ่านไปนายนับสิบสิบปี ผมกลับมาคราวนี้ กลับพบว่า บริเวณที่มีหินก้อนใหญ่นั้นกลับมีหาดทรายให้คนสามารถเดินลงไปได้ด้วย นี่อาจจะเป็นเพราะกระแสน้ำได้พัดพาดินทราบมากองสะสมไว้จนมีแผ่นดินตื้นเขินจนเห็นหาดทราย
อนาคตตรงนี้อาจจะเป็นหาดทรายไว้ให้ใครต่อใครลงไปเดินเล่นกันได้อย่างสบายใจก็เป็นได้
อย่างที่เห็นในภาพแรกของบันทึกนี้ เมื่อก่อนผมเคยเห็นคนมาเหวี่ยงแห หาปลา โดยเฉพาะปลากระบอก ซึ่งจะเห็นบ่อยตั้งแต่ชายหาดชลาทัศน์ ถึงแหลมสมิหลา และแหลมสนมาจรดด้านหลังเขื่อนแห่งนี้ ปัจจุบันก็น่าจะมีคนที่มาเหวี่ยงแห หรือทอดแหอยู่บริเวณนั้นอยู่อีก แต่สิ่งที่ผมเห็นใหม่ก็คือ มีคนมาทอดแห หรือเหวี่ยงแห บริเวณด้านหน้าเขื่อนที่มีก้อนหินกั้นน้ำ เพราะตอนนี้มีหาดทรายให้เดินลงไปได้แล้วนั่นเอง
ผมไม่ได้สนใจปลาที่เขาจับได้ว่าได้อะไรบ้าง และมีปริมาณ ขนาดเท่าไร เพราะรู้ดีว่า ปลาที่เขาต้องการคือ ปลากระบอก ตัวขนาดพอกิน แล้วก็คงได้ไม่น้อยเลยล่ะ เมื่อหมดวัน เขาก็จะเอาไปขายร้านอาหารแถว ๆ นั้น ราคาก็พอ ๆ กะในตลาดมีแต้มต่อที่ปลายังสดมาก ๆ
เห็นภาพนี้แล้ว ทำให้นึกถึงคำที่ได้ยินในสมัยเรียนตอนเด็ก ๆ ว่า เมืองไทยของเรามีความอุดมสมบูรณ์ ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ใครใคร่ค้า ค้า ใครใคร่ขาย ขาย ถ้าไม่ขี้เกียวถึงแม้ไม่ร่ำรวยก็ไม่อดตาย คำพูดนี้ยังคงยืนยันได้ด้วยภาพที่มองเห็นอยู่ขณะนี้
สงขลายังคงมีทรัพยากรประมงริมฝั่งให้จับไปกินและค้าขายได้อีกบ้าง มีชายหาดที่เป็นสาธารณะให้ใครมานั่งพักผ่อนหย่อนใจ มีพ่อค้าแม่ค้ามาทำมาค้าขายกันได้อย่างสุขสงบ และมีคนมาพักผ่อนหย่อนใจกันอย่างมีความสุข จริง ๆ ครับ
ปิดท้ายบันทึกอีกภาพที่ผมก็ไม่รู้ว่าเขาคือใคร แต่เขาก็จะเป็นภาพจำให้กับผมไปอีกจนกว่าผมจะมีโอกาสได้กลับมาอีก
ความเห็น (3)
ผมชอบปั่นจักรยานจากหาดใหญ่ไปทุ่งหวังเพื่อไปเลียบทะเลจากแถวนาทับไปถึงหาดชลาทัศน์ที่สงขลาครับ บางทีก็เลยข้ามเรือไปหัวเขาแดงแล้วค่อยปั่นกลับทางสะพานติณฯ ครับ ทะเลสงขลาสงบและสวย ทางเลียบทะเลก็รถน้อยปั่นสบายครับ
วิวสวยงามมากนะครับ
อ่านแล้วคิดถึงปลากระบอกตัวแรกที่..เขาตกได้..แล้วชาวประมงบอกเราว่าโยนเข้าใต้เตาไฟเดี๋ยวก็อร่อย..ห้าสิบปีผ่านไปยังไม่ได้พบ..อีกเลย...ที่เกาะเสม็ด..ที่เหลือแต่ทราก..เวลานี้...
สงขลาคงมีความเปลี่ยนแปลงไปเช่นกัน...เมื่อห้าสิบปีที่แล้วสงบร่มเย็น..ยังจำได้...
ขอบคุณภาพที่ถ่ายทอดความคิดถึง..ความจำในอดีต..เจ้าค่ะ...