๒/๕/๒๕๕๗
************
ภาพกิจกรรมเคลียร์พื้นที่ปลูกป่า
เมื่อวานได้มีหัวหน้าคุ้มหมู่บ้านหรือคณะกรรมการหมู่บ้าน บ้านแพะ หมู่ ๑๕ นำโดยผู้ใหญ่สุพรรณ์ ชอบธรรม พาลูกบ้าน เจ้าหน้าที่สวนรุก(มาช่วย๓ท่าน) และผู้มีจิตอาสา(อย่างหลานชายผม)เข้าร่วม เคลียร์พื้นที่หรือเตรียมพื้นที่เพื่อที่จะได้ปลูกป่าในวันข้างหน้า ทีมงานทั้งหมดเมื่อผมลองเช็คดูแล้วได้ ๑๙ คน ทั้งเสียม มีดถาง เครื่องตัดหญ้า เลื่อยเครื่องสำหรับตัดไม้ท่อนใหญ่ๆ เข้าพื้นที่เพื่อที่จะช่วยกันแผ้วถาง เผาบางส่วน และที่ยังไม่แห้ง ก็ได้มีการนัดหมายกันว่า อีกประมาณ ๑ อาทิตย์ พวกเราจะมาระดมพลังกันอีกครั้ง ทุกคนเห็นด้วย...
ผมได้เข้าไปร่วมด้วยทั้งเหนื่อยทั้งสนุกคงไม่อาจจะอธิบายอะไรได้มาก ได้เห็นความสามัคคี ความเอาใจใส่ ความรักเอื้อเฟื้อต่อกัน ความสนุกสนาน และเห็นความอุดมสมบูรณ์ของป่า(เดิม)กับลำห้วยที่ไม่น่าเชื่อว่าแห่งเดียวจะมีปลากั้งหลายตัวขนาดนี้ ให้ภาพได้เล่าเรื่องราวด้วยตัวของมันเองก็แล้วกัน...
ก่อนลงงานมีโชว์เล็ก ๆ ก่อนว่า ป่านี้เคยมีความอุดมสมบูรณ์มาก่อนมาก...
ผู้ช่วย ผญบ.ผู้ห้าวหาญด้านการปราบปราม
พี่หนานกล้า ตัวเล็กใจใหญ่ อีโต้ก็ใหญ่ ซ้ายมหากาฬ...
แปลงนี้ถามผู้รู้แล้วว่ามีพื้นที่ประมาณ ๕ ไร่
ช่วงพักเที่ยง...กำลังรอลุงหนานแก้ว ลุงสมคิดคนทำกับข้าวและนำมาส่งพวกเรา
แตงโมแก้หิวกันไปก่อนก็แล้วกันนะ...วันนี้พี่หนานเหงื่อออกมากในรอบหลายปี เหนื่อย แต่ก็สุขใจ...
ล้อมวงกินข้าว วันนี้กินข้าวกันอร่อยมาก เหงื่อไหลเต็มหน้าตลอดเวลา
ด้านหลังผู้ตัดคือต้นมะไฟ มีสองต้น...ดังภาพที่ถ่ายใกล้ ๆ ด้านบน
ช่วงพักเหนื่อย...ดูสายตาแต่ละคนสิครับ...หลานชายสุดหล่อหนุ่มอายุน้อยในทีม ไม่ถอยเหมือนกัน
นายแบบมะไฟ ผักบอนหอมและผักไม่รู้จัก
แปลงใหม่
แปลงนี้ประมาณ ๒ ไร่ ลุงหวินหัวหน้าทีม พวกเราตั้งชื่อให้ท่านว่า "ราษฎรอาวุโส"
ลุงสำราญ เจ้าหน้าที่สวนรุก ลุยไม่เลิกทั้งวันเหมือนกัน...
ผู้ใหญ่คอยตรวจตราและดูแลความเรียบร้อย
เลิกงานตอนเย็นแล้วหาปลากั้งกันดีกว่า ลุงหนานทศ ดาวตลกประจำทีม มือฉมังจับปลากั้ง...
แอ่งน้ำเล็ก ๆ ที่เดียวมีปลากั้งอยู่ตั้งหลายตัว
ลุงหนานแก้ว พ่อครัวคนเก่ง
หันหน้าเข้าหากันดีกว่า หันหลังให้กันนะครับ
ป่าสงวนแห่งชาติ ยังไม่มีใครยำเยงเลย ลุยฟันกันอย่างเดียว มันน่าจริง ๆ นะ...
รวมพื้นที่โดยประมาณในครั้งนี้ได้ ๘ ไร่ เคลียร์พื้นที่ในวันนี้ยังไม่เสร็จเรียบร้อยทั้งหมด ได้ประมาณ ๗ ไร่ นัดพบกันอีกครั้งอาทิตย์หน้าครับ
ค่าใช้จ่ายมอบให้ลุงถวิล โกยทรัพย์ เป็นคนจัดการ ไม่แน่ใจว่าหมดไปเท่าไหร่ คงไม่เกิน ๒ พันบาท งานนี้ไม่มีค่าแรง มีแต่ค่ากินอย่างเดียวครับ...
ขอขอบคุณทุกท่าน ขอขอบคุณผู้สนับสนุนการสร้างบุญปลูกป่าในครั้งนี้ร่วมกันด้วยใจอันเปี่ยมพลังของการทำดีเพื่อชาติบ้านเมืองครับผม_/l\_
ขอชื่นชมค่ะ คุณพี่หนาน...เยี่ยมมาก ๆ ค่ะ
ได้ทำงานด้วย
ได้กินอาหารป่าด้วย
สุดยอดๆๆๆๆ
ขอขอบคุณ อ.บุษย์ มากนะครับที่ให้คำชื่นชม...ผมจะถือเป็นน้ำทิพย์ชะโลมใจที่จะผลักดันให้เป็นกำลังที่จะนำไปต่อสู้กับปัญหาอุปสรรคที่พบเจอต่าง ๆ ในการทำโครงการครั้งนี้...และจะแปลงเป็นกำลังที่จะเอาไว้แผ้วถางหญ้าในวันต่อไปก่อนวันปลูกจริงครับ...งานนี้ไม่ได้รับงบประมาณจากหน่วยงานใดเลย...คงเป็นเพราะขาดความเชื่อมั่นในการบริหารประเทศของรัฐบาล หน่วยงานหรือองค์กรต่าง ๆ ก็ต้องเซฟตัวเองเช่นกัน...
ขอขอบคุณอาจารย์บุษยมาศอีกครั้งครับ.
ขอขอบคุณอาจารย์ขจิต อีกท่านที่ให้กำลังใจ แสดงความเห็นเชิงบวกด้วยดีตลอดมา...พวกเราจะช่วยกันสร้างป่าที่สมบูรณ์ขึ้นมาอีกครั้งคอยดูต่อไปเรื่อยๆ นะครับ อาจจะใช้เวลาอย่างน้อยน่าจะ หลัง ๓ ปีไปแล้ว งานนี้เป็นโครงการระยะยาวหรือน่าจะตลอดชีวิตของพวกเราที่ดำเนินการกันในครั้งนี้(เท่าที่คุยกันไว้)...
ขอขอบคุณน้ำใจจากอาจารย์ขจิต กัลยาณมิตรที่สนับสนุนการทำงานให้ราบรื่นไปได้ด้วยดีทุกท่านครับผม.
"ป่าอยู่ได้เมื่อไม่มีคน...คนอยู่ไม่ได้เมื่อไม่มีป่า" คำคมจาก อาร์ทติสแห่งโกทูโนว์ท่านหนึ่ง คุณยายธี คุณยายน่ารักมาก ให้ทั้งข้อคิด แง่คิด คำคม คำชม และคำแซว แต่ผมก็แปลงเป็นกำลังใจทั้งหมดแหละครับ...หากไม่รักไม่ชอบคงไม่เข้ามาให้กำลังใจหรือเตือนสติ...คุณยายคงห่วงเรื่องการทำลายธรรมชาติไปในขณะเดียวกัน ผมเข้าใจนะครับ เรื่องปลากั้งหากเราจับด้วยมือ อย่างไรก็ยังเหลือครับ แต่หากใช้เครื่อง หรือ "หม้อต๊อด" ยังไงก็หมดครับ พูดคุยกันในกลุ่มอยู่เหมือนกันว่า "อย่าไปเอาของเขามาหมดนะ เอาไว้ให้มันขยายพันธุ์บ้าง" คนจับเขาบอกว่า "ตราบใดที่น้ำในลำห้วยไหลตลอดเวลา ไม่ต้องกลัวว่าจะขาดปลากั้ง นี่ขนาดมีน้ำอยู่แอ่ง(โหม้ง)เดียว ยังได้ขนาดนี้เลย" ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกันครับ.
ขอบคุณคุณยายธีอีกครั้งครับผม _/l\_ ไหว้สา ๆ
ขอขอบคุณกำลังจากจากทุกท่านที่มอบให้ ขอบคุณผู้อ่านที่เข้ามาเปิดดูและอ่านเรื่องราวเล็ก ๆ ของชุมชนเล็กๆ แห่งหนึ่งในเมืองไทย และขอขอบคุณท่านที่ให้กำลังทรัพย์สนับสนุนอยู่เงียบๆ เป็นอย่างสูงด้วยนะครับผม _/l\_
แวะมาขอขอบพระคุณ..อีกครั้งเจ้าค่ะ...เรื่องกินๆ..เคยถามชาวบ้านที่มา..ช้อนหอยปูปลา..ในป่าปลูกที่เมืองกาญน์..ก็เจอคำตอบแบบนี้เหมือนกีัน..ว่า..เดี๋ยวน้ำแห้งมันก็ตาย..จับไปกินก่อน..มันตาย..จะหวงไว้ทำไม...๕๕๕...
ขอชื่นชมด้วยคนนะคะ แม้จะเหน็ดเหนื่อย ทุกคนมีรอยยิ้มบนใบหน้า .. อนุโมทนาค่ะ
ขอขอบคุณ ยายธี อีกครั้งเช่นกันครับที่ให้ความสนใจ ติดตามความเห็นเพิ่มเติม...
ขอขอบคุณคุณกุหลาบ มัทนา กัลยาณมิตรที่น้ำใจงามเอื้อเฟื้อเผื่อใจ ใจบุญใจกุศล ให้ความรักให้ความรู้อย่างไม่คิดที่จะปิดบังกับกัลยาณมิตร ผู้อ่าน และโกทูโนว์อย่างจริงใจด้วยดีตลอดมา...ขอบคุณในหลาย ๆ สิ่ง หลาย ๆ อย่างที่มอบให้พี่หนานมาเป็นอย่างสูงนะครับ รวมทั้งกิจกรรมการปลูกป่าในครั้งนี้ด้วย ขอบคุณมากครับผม _/i\_
มาอีกรอบ
สังเกตว่ามะไฟป่าดกมาก
ไม่ทราบว่าเปรี้ยวไหมครับ
ที่บ้านผมเปรี้ยวตาปิด
555