ควันหลงวันสงกรานต์ปี57

ช่วงเวลา 10 โมงเช้าของวันที่ 13 เม.ย. 2557 นี้ ณ บ้านพักริมทะเลฝั่งอ่าวไทยเขตเมืองหัวไทร พวกเด็ก ๆ เตรียมที่ฉีดน้ำรูปปืนยางขึ้นไปยืนท้ายรถกะบะ สามคนและผู้เขียนนั่งไปดูแลเด็ก ๆ มีพี่เมฆของเด็ก ๆ เป็นสารถีขับรถมุ่งไปกลางเมืองหัวไทร

 

จุดที่มีคนเล่นน้ำจะตั้งถังน้ำใหญ่ ๆ ไว้ขอบทาง พอรถวิ่งไปถึงจุดแรกแล้วหยุดรถพวกเด็ก ๆ ต่างเล่นน้ำสาดใส่กันฝ่ายคนยืนข้างถนนก็ตักน้ำสาดรดคนบนหลังรถกะบะ

 

พอน้ำถูกตัวรู้สึกเย็นมากก็น้ำแข็งก้อนใหญ่อยู่ในถังนั้นแล ทีนี้พอลงสะพานไปในตลาดจุดเล่นน้ำสงกรานต์มามากขึ้นเราเล่นน้ำสงกรานต์ช่วงเช้าราวชั่วโมงครึ่งจึงวกกลับบ้านดูด้วยสายตามีคนออกมาเล่นน้ำสงกรานต์ประมาณ 100 คนได้

 

พอบ่ายสามโมงเศษพวกเด็กรบเร้าอยากไปเล่นสาดน้ำสงกรานต์อีกเลยจัดให้ คราวนี้พอไปถึงกลางเมืองหัวไทรเจอผู้คนมาเล่นน้ำสงกรานต์ประมาณหมื่นคนได้รถจอดกันติดกลางถนนมองไปเต็มไปด้วยคนมาเล่นน้ำสงกรานต์มีร้องรำทำเพลงเปิดตู้เพลงทั้งเต้นทั้งร้องบางคนยกขวดเหล้าชูขึ้นร้องเพลงบ้างพวกหนุ่ม ๆ เอาแป้งป้ายหน้าสาว ๆ

 

เราติดอยู่ในถนนนั้นเกือบ 2 ชั่วโมง พวกเด็ก ๆ สนุกสนานมาก แต่เราก็ยังงั้น ๆ ระวังภัยให้เด็ก ๆ เติมน้ำในกระบอกฉีดน้ำให้เด็ก ๆ และนั่งคิดเปรียบเทียบว่าสงกรานต์ในยุคที่ตนเป็นเด็กกับยุคนี้มันช่างต่างกันไปไกลเสียจริง ๆ ราวกับยุคนี้ไม่ใช่ประเพณีสงกรานต์แต่เป็นประเพณีสาดน้ำแข็งและสาดน้ำใส่สีกันไปเสียแล้วแล.

[แสงแห่งความดี...]

ส่งความสุขให้อาจารย์ยูมิ ในเทศกาลวันแห่งความสุขของตรอบครัว นะครับ

[ยูมิ]

สวัสดีครับ คุณแสงแห่งความดี ขอให้มีความสุขในเทศกาลวันแห่งครอบครัวเช่นกันนะครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

อาจารย์สบายดีไหมครับ

หายเงียบไปครับ

[ยูมิ]

พึ่งแวบมาอ่านครับ อาจารย์ขจิต ฝอยทอง