วันนี้ที่รอคอย : สวัสดีมิตรรักแฟนเพลงของคุณมะเดื่อ 2
รุ่งอรุณของวันที่ 5 เมษา 57 เป็นวันที่จะมี 2 กิจกรรมในวันนี้ คือ
กิจกรรมช่วงเช้า กับกิจกรรมช่วงบ่ายถึงค่ำ
คุณมะเดื่อขอให้น้องกุ๊ก ลูกสาวเจ้าของบ่อปลา ช่วยไปรับ " ส.ส."
(สาว..สาว ) ทั้งสี่จากรีสอร์ท ให้มารวมกันที่บ่อปลา ซึ่งท่าน " ส.ว."
(สภาพบุรุษสูงวัย ) รออยู่แล้ว เพื่อเดินทางมุ่งสู่ด่านสิงขรตามกำหนด
ไว้
ส.ส. มาด้วยสีสันสดใส
ลุงวอ...บอก...ขอแจมความสดใสด้วย
พอทุกคนมาพร้อมกัน ท่านอาจารย์ขจิต ก็ขอให้ทุกคนไปรวมกัน ณ...
" ปรำพิธี " คุณมะเดื่อจะไม่ขึ้นไป เพราะคาดว่าจะเป็นการถ่ายภาพร่วม
กัน...แต่ทุกคนบอกว่าต้องไปด้วย....เป็นการมอบดอกไม้ " สุดคะนึง"
ให้กับคุณมะเดื่อนั่นเอง.....ขอบอกตามตรงว่า...ลืมไปแล้วจริง ๆ ไม่ได้
นึกถึงเรื่องนี้เลย ทั้ง ๆ ที่อาจารย์ขจิตบอกไว้แล้ว...แต่ความยินดี และ
ดีใจที่คุณมะเดื่อได้พบทุก ๆ คน มันเป็นความปีติยินดีที่ทำให้ลืมเรื่อง
อื่น ๆ ไปได้จริง ๆ นะ ท่านอาจารย์ขจิตขอมอบหน้าที่ให้ลุงวอเป็นผู้
แทนของโกทูโน มอบช่อดอกไม้ให้คุณมะเดื่อ ขอบคุณมาก ๆๆๆๆๆๆ
จากนั้นพวกเราจึงมุ่งหน้าไปยังตลาดด่านสิงขร ซึ่งวันนี้เป็นวันเสาร์จะ
เป็นวันที่มีตลาดนัดใหญ่ จึงพบว่า วันนี้ มีผู้คนมากหน้าหลายตากว่าวัน
ธรรมดา ซึ่งมีทั้งชาวไทย และชาวต่างชาติ
ที่จอดรถหายากมาก เพราะตลาดล่าง ตรงบริเวณที่เคยเป็นที่จอดรถ
กำลังทำการสร้างเป็นอาคารถาวรใหม่
บริเวณตลาดล่าง ซึ่งเป็นตลาดแห่งแรกของด่านสิงขร ได้รื้อถอนไป
และกำลังก่อสร้างอาคารถาวร
อาจารย์ขจิตบอกให้พวกเราฟังเพลง " จดหมายถึงพ่อ " ภาคภาษาต่าง
ประเทศ...ขับร้องโดยหนุ่มหล่อคนหนึ่ง ในแบบฉบับ วณิพก ตรงหน้ามี
เครื่องดนตรีหลายชนิด กับเต่าพิการตัวหนึ่ง...เป็นวงดนตรีที่มีนักร้อง
และนักดนตรีทั้งวง เพียงคนเดียว มีความสามารถเหลือเฟือจริง ๆ
พวกเราเดินดูร้านรวง และสินค้าตามความสนใจ ลุงวอเจอของถูกใจ..
ฝักสะบ้า
ลุงวอขอซื้อฝักสะบ้ามาหนึ่งฝัก เพื่อเอาไว้ให้เด็ก ๆ ได้ศึกษา คุณ
มะเดื่อเคยเห็นฝักสะบ้ามาหลายครั้ง ตามแหล่งท่องเที่ยวต่าง ๆ แต่ไม่
เคยทราบว่าเป็นฝักของสะบ้า
เจ้าหัวใหญ่ ๆ นี่ ลุงวอบอกว่า เป็นสบู่เลือด หรือกลิ้งกลางดง
รถสำหรับบรรทุกสิ่งของ หน้าตาแปลก ๆ ยังไม่ยืนยันว่าเป็นของ
สัญชาติใด มาด่านสิงขรก็นับครั้งไม่ถ้วนแล้ว แต่คุณมะเดื่อเพิ่งเคยเห็น
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกจ้ะ
ลงจากด่านสิงขร แล้วจึงแวะกินมื้อ (ใกล้) เที่ยง ที่ร้านอาหารครัว
ผู้ใหญ่ฉอ้อน ซึ่งอาหารรสชาติดี ราคาไม่แพง
หลังอาหาร พวกเราไปต่อกันที่ อุทยานวิทยาศาสตร์พระจอมเกล้า ณ
หว้ากอ ไปที่อาคารพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ แต่วันนี้โชคไม่ดีเลย เพราะในตัว
อาคารไฟดับ ทำให้ค่อนข้างมืด แอร์ไม่ทำงาน คงใช้ไฟสำรอง จึงพอ
มองเห็น และ ใช้พัดลมเปิดให้ความเย็นแทน .. เดินดูจนถึงชั้นล่าง ฝน
ก็ตกลงมาอย่างหนัก จึงนั่งรอให้ฝนหยุดก่อน ในใจคุณมะเดื่อ นึกเป็น
ห่วงเรื่องการจะเดินทางเข้าไปที่บ่อปลา เพราะ ถ้าที่นั่นฝนตกหนัก
เหมือนที่นี่...มีหวัง ต้องเดินลุยโคลนเข้าบ่อแทนนั่งรถเข้าไปแน่ ๆ แต่
โชคดี ที่ที่บ่อปลาฝนตกประปรายเท่านั้น ออกจากอาคารพิพิธภัณฑ์ ฯ
ก็ไปต่อที่อาคารโดมหอดูดาว ให้มิตรรักแฟนเพลงไปขึ้นชมอาคารโดม
แต่คุณมะเดื่อไม่ได้ขึ้นไป
ออกจากอุทยานวิทยาศาสตร์ ฯ ก็เลียบชายฝั่งทะเล ผ่านกองบิน 53
เข้าสู่อ่าวมะนาวอันลือชื่อ 1 ใน 3 อ่าว วันนี้ผู้คนไม่มากเท่าที่ควร ทั้งๆ
ที่เป็นวันหยุดยาว คงเป็นเพราะฝนตกเป็นปัจจัย ... เราอยู่ที่นี่กันไม่
นาน ก็เดินทางเลาะชายฝั่งทะเล ผ่านอ่าวประจวบฯ ซึ่งเป็นอ่าวที่ 2
และผ่านอ่าวน้อย อ่าวที่ 3 พร้อมกับเกริ่นตำนานนิทานตาม่องล่ายให้
มิตรรักแฟนเพลงได้ทราบคร่าว ๆ ด้วย แล้วจึงกลับ ฐานที่ตั้ง " รีสอร์ท
พันดาว" เนีื่องด้วยบ่ายโข แล้ว และไม่แน่ใจเรื่องฝนฟ้าว่าจะตกลงมา
อีกหรือไม่...ประการสำคัญ กิจกรรมใหญ่ ช่วงบ่ายถึงค่ำกำลังรออยู่จ้ะ
ความเห็น (21)
ยินดีกับรางวัลคนเก่งด้วยนะคะคุณครูมะเดื่อ ถ่ายทอดผ่านบันทึกได้เยี่ยมมาก ทำให้เห็นมิตรภาพอันอบอุ่นของสมาชิกที่ไปในวันนั้น ได้พักผ่อน ได้รับประทานอาหารอร่อย ๆ ขอบคุณสำหรับรายงานอันมีคุณค่า เล่าสรุปทุกขั้นตอนได้ครบบริบูรณ์ ได้เห็นสิ่งแปลก ๆ เช่นเต่าพิการอีกด้วย เหมือนได้ไปด้วยเลยค่ะ :)
ทีมหรรษาเชียวนะคะ
สวัสดีจ้ะอาจารย์จัน 
ทุกคนมีความสุขได้เพราะ โกทูโน ให้โอกาส และให้พื้นที่กับพวกเราจ้ะ ขอบคุณทีมงานโกทูโนทุก ๆ ท่านจ้ะ
สวัสดีจ้ะคุณกุหลาบ 
ขอบคุณสักล้านครั้งนะจ๊ะ สำหรับกำลังใจ แรงใจที่มอบให้กับคุณมะเดื่อและมิตรรักแฟนเพลงของคุณมะเดื่อทุก ๆ คน สักวันเราคงได้พบกันนะจ๊ะ
ครูหยิน 
ที่รัก เห็นภาพนี้แล้วยังเมื่อยไม่หายเลยนะเนี่ยะ...หุ หุ หุ
หวัดดีจ้ะอาจารย์ภู 
ยังไม่ครบทีมเลยนะจ๊ะ แต่ก็สุขใจ สนุกสนานมาก ๆ จ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
ชอบภาพนี้มากๆเลยค่ะ....อบอุ่นค่ะ
หวัดดีจ้ะครูนก 
เป็นภาพที่คุณมะเดื่อ...เมื่อย...สุด ๆ จ้ะ ขอบคุณจ้ะ
...น้องขจิต ยืนวางท่าทางได้สบายกว่าเพื่อนๆ นะคะ
เมื่อว่านกลับมาถึง อย่างอ่านเลยรีบอ่านก่อนแล้ววิ่งไปงานศพ ด้วยภาระกิจที่ล้นหลามจึงไม่ได้บันทึก ถึงความสามารถพิเศษของครูมะเดื่อที่เป็นมนุษย์มหัศจรรย์ ที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสามารถ ความอดทน ความมีน้ำใจ เสียสละ เสียใจค่ะ ครูหยินไม่เก่งคอม ทำอะไรสวย ๆไม่เป้นกะเค้า เหมือน อาจารย์แม่ไอดิน ครูมะเดื่อ ขอเวลาก่อนจะทำให้น่ะค่ะจ
มีรักมาฝากมีดอกไม้ในแจกัน(เขียนเมื่อสาวๆ)มาฝาก..สุดคะนึง..จริงๆ..ยินดีด้วยค่ะ...ยายธี..(คงได้พบกันอีก..สิ้นปีนี้...)
หวัดดีจ้ะท่านดร.พจนา 
อาจารย์ขจิตเป็นคน " ตรง " จริง ๆ จ้ะ 55555
ดีจ้ะครูหยิน เรื่องคอม ฯ เป็นเรื่องเด็ก ๆ ( เพราะเกิดทีหลังเราหลายปี ) เชื่อว่าอีกไม่นาน ครูหยินต้องแซงคุณมะเดื่อได้แน่ ๆ จ้ะ
ดีจ้ะยายธี 
รอ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ที่จะได้เจอกันอีกจ้ะ
สวยแปลกดี น่าสงสารเต่านะคะ ชมการไปเที่ยวอิ่มใจไปด้วยค่ะ
หวัดดีจ้ะพี่ดา 
ในภาพเป็นหอยสังข์ชนิดหนึ่งจ้ะ ตัวโตมาก เนื้อกินได้จ้ะ ขอบคุณที่มาทักทายจ้ะ
สงสารครูมะเดื่อ ทำตัวE จนเมื่อยเลย
หนูชอบภาพนี้เพราะไม่มีใครหันมาเลย นอกจากครูมะเดื่อคนเดียว
แถมยิ้มสวยซะด้วย อิๆๆ
-ขอร่วมแสดงความยินดีกับรางวัลด้วยนะครับ
-เหมาะสมที่สุดแล้วครับครู...
-น่าสนุกมาก ๆครับ..
