ผมสารภาพอย่างไม่น่าอายเลยที่ไม่ลังเลซื้อหนังสือเล่มนี้
เพราะผิดกับวิสัยของผม...ที่ต้องพลิกหนังสือไปมาหลายหน้าหลายตลบก่อนซื้อ
แต่เพราะหนังสือเล่มนี้...ผู้แปล คือ กัลยาณมิตรในบ้านที่อบอุ่นของผม
เป็นเหตุผลที่ไม่มีเหตุผลของผมในการซื้อหนังสือเล่มนี้กลับมาบ้าน...
ผมทิ้งหนังสือเล่มนี้ไว้เป็นสัปดาห์ เพราะต้องเรียงคิวในการอ่านหนังสือหลายเล่ม
แต่ก็แอบเข้าไปอ่านแบบหอมปากหอมคอ...และดมกลิ่นหนังสือ
จนเมื่อวานก็ได้อ่านครับ...เคยรู้สึกเหมือนผมไหมครับ
อ่านหนังสือที่เราชอบแล้วไม่อยากให้จบ...ยังฟินค้างอยู่เลย
คุณหมาเขยขวัญ แต่งโดยโยโกะ ทาวาดะ นักเขียนหญิงญี่ปุ่น แต่ปัจจุบันใช้ชีวิตในกรุงเบอร์ลินหลายปี
นักเขียนมือดีที่กวาดรางวัลมากมายระดับโลก...
และเล่มนี้เช่นกันได้รางวัล Akutagawa ค.ศ.1993
ไม่น่าแปลกใจกับการได้รางวัลเลยครับ
เพราะทุกถ้อยคำทุกบรรทัดสามารถทำให้เส้นเลือดในร่างกายของผมกระตุกเหมือนถูกไฟซ๊อตตลอดๆ
(ต้องยกเครคิตให้กับผู้แปลด้วยครับ...ที่เทียบเคียงภาษาเดิมออกมาเป็นภาษาไทยที่งดงามและแจ่มจ้า)
การปูเรื่องก็แสนประหลาดลี้ลับ...
โดยเฉพาะนิทานปรัมปราเรื่องเจ้าหญิงกับสุนัขที่แทรกเข้ามาอย่างลงตัวและชวนให้คิดต่อ...
การเดินเรื่องที่ฉับไวรวดเร็วเหนือความคาดหมาย...
ทำให้ผมติดกับดักของผู้เขียนจนโงหัวไม่ขึ้น
เนื้อเรื่องที่ไม่สามารถคาดเดาได้ล่วงหน้า...ทั้งที่เราแอบให้ทางเลือกไว้มากมาย
กับเรื่องราวคุณครูสอนพิเศษ...กับชีวิตที่แปลกประหลาด
และจู่ๆ ก็มีชายแปลกประหลาดกว่าคุณครู....แล้วก็มีเรื่องราวโยงใยกับเหตุการณ์ที่แสนยุ่งเหยิง
ราวกับเส้นด้ายที่มัดรวมกันเป็นก้อนๆ อย่างสะเปะสะปะ
ทันใดนั้นเองก็มีกรรไกรมาตัดด้ายไปมาหลายเทียว
ก่อนที่พายุแรงๆ จะพัดพาเศษเส้นด้ายปลิวหายไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น...
และในหนังสือเล่มนี้...มีเรื่องสั้นเรื่อง "หน้ากาก" ที่ให้อรรถรสไม่แพ้ "คุณหมาเขยขวัญ"
เหมาะสำหรับหนอนเรื่องสั้นมากๆ
และสำหรับผู้ที่จะพัฒนาเป็นนักเขียนเรื่องสั้นในอนาคตครับ
..............................
"คุณหมาเขยขวัญ"
ผู้เขียน : โยโกะ ทาวาดะ
ผู้แปล : มุทิตา พานิช
สำนักพิมพ์ : กำมะหยี่
พิมพ์ครั้งที่ 1 ปีที่พิมพ์ : 2557 จำนวน 107หน้า
เหมือนพี่เลย หนังสือที่ชอบจะค่อยๆอ่านทีละน้อย จะวางข้างsafety zone ของตัวเอง
อ่านแล้วอ่านอีกได้
หนังสือน่าสนุกแต่พี่ยังมีเวลาไม่พอที่จะอ่านทั้งหมด อ่านที่น้องชายเล่าน่าสนุกมาก
ทำไงดีคะ ช่วงนี้เพราะสว สูงวัยขึ้นหรือเเปล่า หนึ่งต่อมเขียนบทกวีไม่หลั่งสาร เขียนไม่ออก สองหนังสืออ่านน้อยลงเพราะสายตาสูงวัย ..มีอีกค่ะ ข้อแก้ตัวทั้งนั้น :-)
เป็นหนังสือที่น่ารักและน่าสนใจมากครับ ขอบคุณมากๆครับผม
ต้อ งหามาอ่านแล้วค่ะ
อ่านความเห็นคุณ ภูสุภา แล้วคิดเหมือนกันค่ะว่าอ่านหนังสือน้อยลง เวลาจรดปากกา ภาษาก็ไม่พรั่งพรูเหมือนเดิม
การได้อ่านบันทึกแนะนำหนังสือจากชาว G2K ก็ช่วยกระตุ้นต่อมอยากอ่านได้เหมือนกัน
แนะนำหนังสือบ่อยๆ นะคะคุณทิมดาบ
ยังไม่ีโอกาสได้อ่านเลยครับ
จะลองไปหาดูนะครับ
ขอบคุณนะคะ น่าสนุก และน่าอ่านมากค่ะ
ขอบคุรับผม คุณทิมดาบ ที่แนะนำหนังสือดีๆ ครับ
ที่บ้านมีเช่นกันครับ ซื้อมาเพราะสนใจวิธีเขียน
คุณหมอเปรียบได้เห็นภาพชัดมากครับ
</strong>
ราวกับเส้นด้ายที่มัดรวมกันเป็นก้อนๆ อย่างสะเปะสะปะ
ทันใดนั้นเองก็มีกรรไกรมาตัดด้ายไปมาหลายเทียว
ก่อนที่พายุแรงๆ จะพัดพาเศษเส้นด้ายปลิวหายไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น...