แสวงธรรมในฝั่งลาว : หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
หลวงปู่เสาร์ ..พระอาจารย์ของหลวงปู่มั่น
ท่านอาจารย์เสาร์ กันตสีโล พาพระมั่นพร้อมด้วยสามเณรอีกรูปหนึ่งไปบำเพ็ญสมณธรรมเลียบฝั่งโขงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งข้ามไปฝั่งลาว แต่ก็ไม่พบอาจารย์ที่เก่งด้านกัมมัฏฐาน จึงย้อนมาที่เมืองท่าแขก ฝั่งซ้ายของเกาะอินโดจีน ตรงนี้เป็นป่าน่าอยู่แต่มีสิงสาราสัตว์ชุกชุม และจำพรรษาอยู่ที่นั่น
พระอาจารย์มั่นเล่าให้พระอาจารย์วิริยังค์ สิรินธโร ว่า "วันหนึ่งมีคณะอุบาสกอุบาสิกาได้นำผ้ามาบังสุกกุล ท่านอาจารย์เสาร์จะต้องการตัดจีวร เราก็ต้องจัดทำทุกอย่าง กว่าจะเย็บเสร็จ ใช้เวลาถึง ๗ วัน ยังไม่เสร็จดี ก็ทำให้เกิดกังวลใจว่า เณรก็ไข้ อาจารย์ก็ไข้ เราก็กลับมาไข้เสียอีก...ถ้าเกิดล้มตายกันเข้า ใครจะเอาใครไปทิ้งไปเผากันเล่า...
...จึงได้คิดมานะขึ้นในใจว่าบัดนี้เราไม่มีทางเลือกอื่นที่จะมาระงับเวทนานี้ เพราะยาก็ฉันแก้ไข้ไม่มีเลย มีแต่กำลังอานุภาพแห่งภาวนานี้เท่านั้น เพราะว่าเรามาอยู่ที่นี่เพื่ออบรมตนในทางเจริญกัมมัฏฐานภาวนา เราจะมาคิดส่ายไปทางอื่นหาควรไม่...แม้จะตายขอให้ตายด้วยการภาวนาไม่ต้องท้อถอยอ่อนแอ...
...ท่าจึงกำหนดพุทโธเป็นบริกรรมต่อไป ครั้นบริกรรมพุทโธๆ ก็นึกถึงคำสอนของอาจารย์ขึ้นมาว่า กายนี้เป็นที่อาศัยของจิตและเป็นทางเดินของจิต เปรียบเสมือนแผ่นดิน ย่อมมีทางน้อยใหญ่ให้เป็นที่สัญจรของหมู่สัตว์ ทุกหมู่เหล่า
...กายนี้ก็เหมือนกันย่อมเป็นที่อยู่อาศัยของจิตและเป็นที่เที่ยวไปมาของจิตฉันนั้น...ถ้าจิตมายึดถือกายนี้ว่าเป็นของตนเองอยู่เมื่อใด ย่อมได้รับความทุกข์ความเศร้าโศกเสียใจมีความเดือดร้อนวุ่นวายอยู่เป็นนิตย์"
การเจ็บไข้ได้ป่วยทำให้ทั้ง๓ท่านต้องกลับสู่ประเทศไทย...
"เมื่อหมดหนทางเพราะไม่มีใครช่วยแล้ว เรานั่งสมาธิเข้าที่อยู่โดยการเสียสละกำหนดจิตแล้วทำความสงบ ทำให้เป็นหนึ่งแน่วแน่ไม่ให้ออกนอกเป็นอารมณ์ได้เลย เพราะขณะนั้นทุกขเวทนากล้าจริงๆ ครู่หนึ่งปรากฏว่าศรีษะลั่นเปรี้ยะปร๊ะไปหมด จนเหงื่อไหลออกมาเหมือนรดน้ำ เมื่ออกจากสมาธิปรากฏว่าไข้หายไปราวกับปลิดทิ้ง นี่เป็นการระงับอาพาธด้วยธรรมโอสถเป็นครั้งแรกของเรา หลังจากพยาบาลอาจารย์ของเราแล้วก็เดินทางกลับประเทศไทย..."
...................
บันทึกต่อไป: พบรัศมีอัศจรรย์พระอุรังคธาตุ
..................
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน
1 เมษายน 2557
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (9)
"...กายนี้ก็เหมือนกันย่อมเป็นที่อยู่อาศัยของจิตและเป็นที่เที่ยวไปมาของจิต ฉันนั้น...ถ้าจิตมายึดถือกายนี้ว่าเป็นของตนเองอยู่เมื่อใด ย่อมได้รับความทุกข์ความเศร้าโศกเสียใจมีความเดือดร้อนวุ่นวายอยู่เป็น นิตย์"
คำจริงย่อมสะท้อนความเป็นจริงที่ไม่มีกาลนะครับ..
ตัวหมอเล็กเองเวลาปวดท้องหรือ เจ็บจากการโดนฉีดยาแค่ตามลมหายใจไปด้วย อาการปวดก็บรรเทาไปเยอะ จึงนำมาใช้กับลูกและคนไข้ค่ะ
แต่ยังไม่สามารถเท่าไรกับเรื่องการฝึกสมาธิและเจริญภาวนาค่ะ ขอบคุณบันทึกเล่าเรื่องดี ๆ ค่ะ
อัศจรรย์แท้ อนุโมทนาสาธุ ขอบคุณคุณพิชัยมากค่ะ
เรื่องดี ๆ ครับ สาธุ ;)...
ลูกสาวของไอดินฯ ปฏิบัติธรรมอย่างเป็นล่ำเป็นสันค่ะ ช่วงนี้ไปปฏิบัติธรรมถี่มาก เดือนที่แล้วไปถึง 3 ครั้ง แต่แม่กลับมีโอกาสปฏิบัติน้อยมาก
ขออนุโมทนาบุญกับลูกสาวของท่านอาจารย์ด้วยครับ
 |
ไอดิน-กลิ่นไม้เขียนเมื่อ หนึ่งวันที่แล้ว |
ดีจัง ได้อ่านแล้วช่วยให้มีกำลังใจในการปฏิบัติเพิ่มมากขึ้นนะครับ