บันทึกความอึดอัด


บางครั้งการสื่อสารแบบตรงไปตรงมา มันก็ยาก

การทำงานเป็นทีมที่ขาดความจริงใจมันก็ยาก

หากแต่ตัวเราเองก็ไม่กล้าที่จะเปลี่ยนแปลง 

เราเองคงโทษใครหรืออะไรไม่ได้ นอกจากโทษความขลาดของตัวเอง

ความอึดอัด ความคับข้องใจ หากเมื่อเราได้ปล่อยออกไป ผลคือเราสบายใจ

แต่ภาระนั้นจะตกกับผู้อื่นต่อ แล้วจะสบายใจจริงหรือ?

เมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา ท่องมาตั้งแต่เด็กๆ แต่ทำไมเราถึงใช้มันไม่ได้จริง

คงอีกหนึ่งการเรียนรู้ที่จะต้องเรียนรู้ไว้

ในความเป็นปุถุชนคนธรรมดา อารมณ์ที่เข้ามาย่อมเป็นธรรมดา

ฝึกหัดที่จะ "รู้"  

หมายเลขบันทึก: 565007เขียนเมื่อ 31 มีนาคม 2014 10:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม 2014 10:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ฝึกรู้เท่าทันตัวเอง เท่าทันความคิด กิเลสตัวเองเป็นสิ่งสำคัญ

มาให้กำลังใจครับ

เอาผักมาฝากด้วย

เราเปลี่ยนโลก สังคม ธรรมชาติไม่ได้ แต่เราสามารถควบคุมจิตตนให้นิ่ง เพื่อจะได้เข้าข้างนอกได้ครับ..

เป็นกำลังใจให้ครับ..

บันทึกนี้น่าจะบ่งบอกถึงความมีเมตตาต่อตัวเอง บ้างแล้ว...

อาจารย์อาจต้องใช้ประสบการณ์อีกนิดหนึ่งนะคะ...สักวันพี่บุษคิดว่าอาจารย์ต้องสามารถโต้ตอบได้ดีเลยละคะ...เข้าใจค่ะ เพราะว่าสมัยอายุเท่าอาจารย์พี่ก็เป็นค่ะ :)

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท