บันทึกถูกใจถูกเวลาเลยค่ะ
ตอนนี้งานรุมเร้ามาก เวลาหน่ะพอมี แต่ใจมันกังวลตลอด ห่วงโน่นห่วงนี่ และคิดว่าคงเป็นแบบนี้ไปจนกว่าจะจบ : )
ฟังๆดูกรณีอ. อาจจะลำบากเรื่องการเดินทาง ก็เอาเป็นว่า สู้ๆค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ รู้สึกดีขึ้นมากค่ะ
เมื่อคืนเครืยด กว่านี้ค่ะ ตอนนี้มานั่งตั้งสติใหม่ค่ะ คิดว่าเวลาของการเรียน course work 2 ปี ไม่นาน จะได้มีกำลังใจค่ะ
เจอเหมือนกันครับ...
สำหรับผม
อันดับหนึ่งคือครอบครัว
อันดับสองคือการเรียน
ในภาวะที่ไม่ถึงทางแยกสุดท้ายที่ต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ผมจะพยายามทำทั้งสองอย่างให้ดีที่สุด ขนานกันไป (ถ้าเป็นไปได้)
แต่ถ้าในที่สุดผมต้องเลือก ผมก็จะเลือกครอบครัว เพราะผมเลือกมันไว้เป็นอันดับหนึ่งตั้งแต่ต้นแล้วครับ..
เป้าหมายแต่ละคนถูกวางไม่เหมือนกัน ความสุขที่ต้องการก็ไม่เหมือนกัน การถ่วงน้ำหนักความสำคัญในทางเลือกต่าง ๆ ก็ไม่เท่ากัน... ความคิดเห็นต่าง ๆ ของแต่ละบุคคลอาจไม่ตรงกับอีกคน เหตุผลของคนนี้อาจไม่ใช่เหตุผลที่ดีของคนนั้น... แต่ผมเชื่อว่าทุกคนต่างก็มีเหตุผลเป็นของตัวเองครับ
ยังไงขอให้จารย์เก่งสู้ ๆ ต่อไปครับ เรียนเก่ง ๆ แล้วก็มีความสุขกับครอบครัวน่ารัก ๆ มาก ๆ ครับ
อาจารย์คะ เชื่อไหมว่า..เพื่อนของน้องนิวที่เรียนป.เอกด้วยกัน เค้าทะเลาะกับภรรยาเลยนะคะ และข่าวสุดท้ายที่ได้ยินก็คือ...เค้าแยกทางกันแล้วคะ ...นิวก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น..??? แต่นิวคิดว่า แฟนหรือสามี ในช่วงเวลาแบบนี้...น่าจะเป็นคนที่เข้าใจเรามากที่สุดนะ...ขอบคุณคะ
อิอิ...แต่นิวไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายนะคะ ที่นิวยังไม่มีทั้งแฟนและสามี...ตอนนี้นิวก็เลยทุ่มเทให้กับการเรียนได้อย่างเต็มที่คะ ....
สู้ ๆ นะคะ อาจารย์ ***** นิวจะเป็นกำลังใจให้คะ
แฟน ครอบครัว การงาน ความก้าวหน้า การเรียน คงไม่สามารถมีจุดที่จะมาบรรจบกันได้อย่างสมบูรณ์ เมื่อมันถึงเวลาต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เราคงจะไม่ได้มาเจอกันอีก ไม่รู้ว่าจะทนไปได้อีกนานเท่าไหร่ เพื่อจุดหมายอะไรในชีวิต
ถามตัวเองให้ชัดเจนก่อนว่าจบไปแล้วจะสร้างอะไรให้กับแผ่นดินไทย เราว่ามันน่าจะทำให้เก็ก มีความชัดเจนนะ ถามว่าจะจบได้มั้ยเราว่าพวกเราทุกคนจบได้ถ้ายังคงเรียนด้วยวิธีนี้นะ จริงๆ