เรื่องเล่าระหว่างวันที่ ๑๐ - ๑๕ มีนาคม ๒๕๕๗

๑๖ มีนาคม. ๒๕๕๗

เรียน. เพื่อนครู ผู้บริหารและผู้อ่านที่เคารพรักทุกท่าน

วันจันทร์ที่๑๐มีนาคม. ๒๕๕๗. เช้านี้ใช้เวลากับการดูงานก่อสร้างเพราะช่างกำลังก่ออิฐฉาบปูนชั้นล่างส่วนชั้น๒และชั้น๓เทพื้นเสร็จแล้วเหล็กโครงหลังคามากองพร้อมเชื่อมตามแบบ. ได้พบผู้รับจ้างและช่างคุมงานจึงทำความเข้าใจเกี่ยวกับแบบแปลนและจุดก่อสร้างจริง.  เที่ยงกลับไปกินขนมจีนที่ห้องสโมสรที่ฝ่ายเลขานุการที่หาซื้อมาจากร้านไม่มีชื่อแห่งหนึ่งบ่ายนั่งทำงานต่อเนื่องกันไปจนเย็น

 

วันอังคารที่๑๑มีนาคม๒๕๕๗. เช้าเดินทางไปโรงเรียนชุมชนบัวแก้วเกษรเพื่อรับมอบอาคารเรียนจากองค์การบริหารส่วนจังหวัดปทุมธานี  เป็นอาคารเรียน๔ชั้นใต้ถุนโล่งแต่ถูกต่อเติมเป็นห้องทำงานเต็มพื้นที่  เป็นประธานประกอบพิธีสงฆ์ไปพลางก่อนเพราะท่านนายกชาญติดภารกิจมาช้าหลังการรับมอบเจ้าภาพชวนกินโต๊ะจีนร่วมกัน

 . บ่ายกลับเขตมีประชุมคณะกรรมการกลั่นกรองย้ายผู้บริหาร  เป็นการเขียนคำร้องเพิ่มเติมเพราะมีตำแหน่งว่างจากการย้ายไปเขตมัธยมศึกษา. เชิญกรรมการขึ้นไปประชุมที่ห้องทำงานชั้น๓ใช้เวลาสั้นๆเพราะผู้ขอย้ายมีคุณสมบัติครบถ้วนที่สำคัญไม่มีคู่แข่ง.

 

วันพุธที่๑๒มีนาคม. ๒๕๕๗. บ่ายประชุมกรรมการรับสมัครสอบแข่งขันเพื่อบรรจุและแต่งตั้งเป็นครูผู้ช่วย. ให้ท่านรองฯสมมาตร  ชิตญาติและผอ.กลุ่มบริหารงานบุคคลชี้แจงกรรมการรับสมัครเพราะจะมีปัญหาให้ต้องวินิจฉัยทุกครั้งประการแรกเรื่องหลักฐานที่ต้องนำมาใข้ในวันสมัครคนที่มีฉบับจริงหมดปัญหาแต่บางรายมีหนังสือรับรองวุฒิแต่จะเป็นปัญหากรณีวันสำเร็จการศึกษาอาจออกมาหลังวันรับสมัครวันแรก. เรื่องใบประกอบวิชาขีพครูก็มีปัญหาเคร่งครัดบ้างผ่อนผันบ้างจากคุรุสภาที่อาจแตกต่างไปจากประกาศรับสมัคร. วิชาเอกก็ต้องตีความต้องนับหน่วยกิต. เจ้าหน้าที่จึงต้องศึกษาให้ละเอียดเพื่อรักษาสิทธิของผู้รับสมัครตามที่เขามีคุณสมบัติอยู่จริง. การหลอกลวงตกเบ็ดก็ต้องป้องกันทั้งทางตรงและทางอ้อม  ใครแอบอ้างหลอกลวงอย่าไปเชื่อเด็ดขาดไม่มีใครช่วยใครได้ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน

 

วันพฤหัสบดีที่๑๓มีนาคม. ๒๕๕๗. เช้าไปเปิดประชุมการพัฒนาผู้บริหารสถานศึกษาที่โรงเรียนอนุบาลปทุมธานี  นายกชาญ. พวงเพ็ชรมาพบปะผู้บริหาร๑๐นาทีสมทบสนับสนุนกิจกรรมเพิ่มเติมห้าหมื่นบาท. วิทยากรที่ให้ความรู้ในวันนี้จากก.ค.ศ.และสำนักงานศาลปกครองเป็นกฎหมายปกครองที่ใช้ในชีวิตราชการของพวกเรา. กลับไปทำงานที่ห้องจนบ่ายต้องแก้ปัญหาการรับนักเรียนโรงเรียนยอดนิยมที่มีความคลาดเคลื่อนจากประกาศรับสมัครและการขอรับการบริจาคในยามหน้าสิ่วหน้าขวานแบบหมูไปไก่มาซึ่งหายไป๔ปีแล้วทำท่านะกลับมาใหม่อาจจะเป็นความรู้เท่าไม่ถึงการณ์แต่ก็ส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงหน่วยงานหากความผิดสำเร็จก็มีโทษทั้งวินัยและอาญาการบริหารโรงเรียนขนาดใหญ่จึงต้องรอบรู้รอบคอบและมีความรับผิดชอบสูงกว่าปกติหลายเท่าเป็นตายยังไงก็อย่ากินทุเรียนทั้งเปลือก  เย็นเตรียมจัดกระเป๋าเดินทางประมาณ๒๐.๓๐น. เต้ยมารับที่บ้านไปส่งขึ้นรถที่หน้าสำนักงานเป็นการพาผู้บริหารสถานศึกษาไปพัฒนาและศึกษาดูงานในภาคเหนือขบวนรถบัส๓คันออกจากเขตเวลา๒๒นาฬิกามุ่งหน้าเขื่อนภูมิพลอำเภอสามเงาจังหวัดตาก. มีผู้บริหารขาดกิจกรรมหลายรายนัยว่าต้องไปขึ้นโรงขึ้นศาลบางคนต้องเลี้ยงแม่ยายบางคนติดกิจกรรมหน่วยงานนอกสังกัดและบางคนขาหักต่างๆนานาหลังการปฏิรูปการศึกษาโรงเรียนเป็นฐานก็เหมือนเสือปล่อยรวมกลุ่มรวมพวกยากเต็มที  ผอ.เขตก็เป็นอย่างนี้เหมือนกันแต่เลขาธิการกพฐ. คนปัจจุบันถึงลูกถึงคนเลยไม่มีใครกล้าเบี้ยวเดินออกนอกแถว

 

วันศุกร์ที่๑๔มีนาคม. ๒๕๕๗ไม่หลับเพราะที่นั่งไม่สบายมาแวะกินข้าวต้มเวลาประมาณตี๒ที่อำเภอพยุหคีรีจังหวัดนครสวรรค์จากนั้นก็หลับๆตื่นจนถึงตลาดห้าสิบปีสามเงาหน้าเขื่อนภูมิพลมีตลาดเช้าแม่ค้าพ่อค้าเริ่มวางของขายกันแล้วมีของกินของใช้ในครัวเป็นส่วนใหญ่ได้ใส่บาตรพระ๔รูปด้วยขนมพื้นบ้านฟ้าสางสว่างแล้วเขื่อนเปิดให้เข้าไปสันเขื่อนเพื่อลงเรือรอยัลไดมอนด์เดินทางทวนน้ำขึ้นไปเหนือเขื่อนใช้เวลา๑วัน๑คืนพรุ่งนี้จะขึ้นบกที่อำเภอลี้จังหวัดลำพูนเรือมี๓ชั้นแบ่งเป็นสัดส่วนทั้งห้องพักห้องอาหารที่พักผ่อนอาหารการกินจัดทุกมื้อในเรือแวะให้ขึ้นไปศึกษาดูงานวัฒนธรรมเป็นระยะๆมาหน้านี้น้ำลดลงมากหากน้ำมากสามารถขึ้นไปถึงดอยเต่าเชียงใหม่สภาพอากาศร้อนจัดมีหมอกควันปกคลุมตลอดเส้นทางพวกเราเข้าไปนั่งคุยกับคนขับเรือมีเรดาห์แสดงรายละเอียดใต้น้ำสำหรับเส้นทางเดินเรือกิจกรรมในเรือเป็นการรวมกลุ่มพูดคุยแนวทางพัฒนาโรงเรียนตามกลุ่มสนใจ. ไม่ได้ไปเติมเนื้อหาอะไรให้มากนักเพราะตั้งใจจะให้ผู้บริหารกวาดขยะออกจากสมองเสียบ้างพอเกิดที่ว่างจะได้คิดบรรจุสิ่งใหม่ๆลงไปให้การบริหารโรงเรียนเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดี  ได้รับข้อความจากผู้หวังดีบอกว่าผู้บริหารโรงเรียนบางรายวันๆไม่ทำงานเอาแต่เล่นLine คุยกันเขากล่าวหาค่อนข้างแรงสุดๆอุต๊ะๆบอกพิกัดมาพร้อมเลยขอเตือนว่าให้เพราๆลงหน่อยข้อความที่ใช้ก็พึงระมัดระวังสังวรกันบ้างเดี๋ยวจะเกยตื้นเสียก่อน. กลางคืนอากาศลำน้ำปิงในหุบเขาเย็นดีเสียแต่นอนไม่ค่อยหลับมีอาการปวดหัวตุบๆเพราะสูดหมอกควันเข้าไปมาก

 

วันเสาร์ที่๑๕. มีนาคม. ๒๕๕๗ ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวแต่เช้ามืดลงไปทานกาแฟที่ชั้น๒ของเรือประมาณ๘โมงเช้าลงเรือเล็กไปขึ้นฝั่งเพราะน้ำลดเรือใหญ่เทียบท่าไม่ได้รถบัสมาจอดคอยที่ลานจอดรถของอุทยานแห่งชาติแม่ปิงพวกเราเดินทางสู่อำเภอลี้จังหวัดลำพูนผ่านผืนป่าที่ทิ้งใบเหลือแร่ต้นรอผลิใบใหม่ยามหน้าฝนใช้เวลาชั่วโมงกว่าก็ถึงหมู่บ้านกะเหรี่ยงพวกเราไปทำบุญร่วมกับเขาที่วัดศรีเวียงชัยและวัดพระพุทธบาทห้วยต้มวันนี้เป็นวันพระคนไทยเขื้อสายกะเหรี่ยงทุกเพศทุกวัยต่างเข้าวัดทำบุญที่น่าประทับใจทุกคนถอดรองเท้าไว้ที่ประตูวัดเดินเท้าเปล่าเข้าวัดกันพวกเราไม่เคยชินเลยต้องสวมรองเท้าแต่ก็ไปทำบุญชดเชยการผิดประเพณีอันดีงามของเขา. ออกจากวัดมุ่งหน้าสู่เชียงใหม่เพราะสั่งอาหารเที่ยงไว้ที่นั่นแต่ก็เสียเวลาจนทานข้าวเอาเกือบ๑๔นาฬิการ้านอาหารชื่อข้าวเม่าข้าวฟ่างจัดสวนได้ร่มรื่นสวยงามห้องน้ำสะอาดเหมือนอยู่ในซอกหินอาหารพื้นเมืองรสชาติดีเคยตั้งใจจะจัดบริเวณสำนักงานเขตที่กำลังสร้างให้เป็นสวนป่าแบบเขาบ้างแต่คงทำได้ไม่เท่าเพราะที่ของเราเท่าแมวดิ้นตายถึงอย่างไรก็จะเลียนแบบมาทำบ้างหากยังมีโอกาสได้ทำ. 

บ่ายไปดูธารน้ำร้อนแต่สู้แดดที่ร้อนกว่าไม่ไหวเลยไม่ได้เดินลงไปดูแวะไปดูอุตสาหกรรมทำร่มและเครื่องหัตถกรรมที่บ่อสร้างได้ของเล็กๆน้อยติดมือมาบ้างเพราะอยากอุดหนุนเขา. เย็นทานอาหารจีนที่ภัตตาคารเจี่ยท้งเฮงถนนอ้อมเมืองเชียงใหม่รสจืดๆแต่ก็อร่อยคืนนี้พักที่โรงแรมพรพิงค์ใกล้ๆถนนคนเดินเหนื่อยเกินกว่าจะออกเดินได้อีกขึ้นไปนั่งชมวิวที่ชั้น๒๑ของโรงแรมเพราะเขามีร้านอาหารและดนตรีฤทธิ์ของหมอกควันถึงระดับที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพตามประกาศของหมอประมาณ๕ทุ่มเริ่มปวดหัวหนึบๆจนต้องลงไปห้องพักสู้กับอาการปวดหัวทั้งคืนทั้งที่ทานยาแก้ปวดแล้วได้รับข้อความตำหนิว่าผู้บริหารสตรีแต่งกายไม่เหมาะสมไปเข้าวัดที่ลำพูนเขาจะรู้ไหมหนอว่าผอ.เขตต้องรับภาระแม้กระทั่งการแต่งกายทั้งที่หนุ่มๆ (น้อย)ไปขอถ่ายรูปกันตึมถ่ายแล้วไม่อยู่เปล่าอัพขึ้นfacebook อวดคนแบบเรียกแขก. จนเป็นเรื่องไม่ได้ต่อว่าตำหนิอะไรใครเพราะโตๆกันแล้วพรุ่งนี้จะเดินทางกลับก่อนทางเครื่องบินเพราะมีงานด่วนต้องทำ

ส่วนคณะล่องลงมาทางลำปางตากนครสวรรค์สู่ปทุมธานี

 

คลายเครียดสักเรื่อง

คุณยายคนหนึ่งเข้าไปหาหมอในโรงพยาบาลเพียง 5 นาทีเท่านั้นเธอวิ่งออกมาจากห้องตรวจกรีดร้องไปตลอดทาง  คุณเป็นบ้าอะไรของคุณน่ะผู้อำนวยการโรงพยาบาลโวยใส่หมอหนุ่มที่ตรวจเธอพยาบาลบอกผมว่าคุณบอกเธอว่าเธอท้อง... ผู้หญิงอายุ 63 เนี่ยนะ

หมอหนุ่มหลิ่วตา "ก็แล้วเธอหายสะอึกไหมล่ะครับ"

 

 นายกำจัด  คงหนู

ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต ๑