มหัศจรรย์ใจเมตตาสู่ใจบริสุทธิ์ - เด็กพิเศษ

สืบเนื่องมาจาก เม่ื่อเธอมาหาหมออาสานะ... หลังจากที่ดร.ป่วยก็เคลื่อนย้ายร่างกายอวบอั๋นขับรถยังไม่ได้เท่าไร จึงเปลี่ยนวิธีการช่วยเหลือเด็กที่มีความต้องการพิเศษทางกิจกรรมบำบัด ผมเลยจิตอาสาเปิดบ้านให้ผู้ปกครองที่นัดหมายแล้วสามารถมาหาผมที่บ้านได้ในวันเสาร์

บ่ายนี้คือ น้อง อ. ที่ผมดูแลในโครงการหมออาสามาหานะเธอ ตั้งแต่ 9 เดือน (เมื่อ พ.ย. ปี 2553) จนบัดนี้เกือบ 4 ขวบ พบว่า กิจกรรมบำบัดที่ประเมินและออกแบบการพัฒนาเด็กทางระบบจิตประสาทและการเคลื่อนไหวที่ละเอียดสามารถทำให้น้องลดอาการเกร็งกระตุกจากสมองพิการได้ใน 6 สัปดาห์ และใช้เวลาอีก 12 สัปดาห์ในการลดอาการเกร็งงอของแขน-มือและการลดอาการเกร็งเหยียดของขา อย่างไรก็ตามน้องยังคงมีอาการอ่อนแรงของคอและลำตัว ซึ่งระหว่างนี้ก็ส่งต่อให้อาจารย์กายภาพบำบัดทางเด็กด้วย ส่วนดร.ป๊อป ก็นัดหมายมาประเมินและฝึกสอนคุณแม่ให้เข้าใจในการกระตุ้นทักษะการเคี้ยวกลืนอาหาร (ข้าวนิ่มและเต้าหู้) ได้ดีขึ้นจากอาทิตย์ที่แล้ว 30% น้องเริ่มสบฟันและบดอาหารที่ปรับให้มีผิวสัมผัสมากขึ้น ตอนเล็กๆเคยกระตุ้นกลไกป้องกันอาการสำลักและการหายใจที่สัมพันธ์กับการกลืนไว้ไปแล้ว 70% ที่ดีขึ้นใน 12 สัปดาห์ข้างต้น ทำให้น้องขับถ่ายได้บ้างโดยไม่ต้องสวน แต่ยังมีอาการสำลักจากการดื่มน้ำผลไม้ จึงแนะนำการจัดคอที่ตั้งและใช้ช้อนวางโดยไม่เท แต่เน้นให้น้องเม้มริมฝีปากเองอย่างช้าๆ และปรับน้ำผลไม้ปั้นกับเนื้อผลไม้อื่น เช่น น้ำส้ม 2 ซีซี บวก น้ำแอ๊บเปิ้ลข้น 5 ซีซี มีการเรียงลำดับจากน้ำผลไม้ก่อนเริ่มอาหาร (นวดขยับลิ้นและฟันบ้าง) ตามด้วยกับข้าวและข้าวนิ่ม แต่ละคำไม่เกิน 1/2 ของช้อนเล็ก และจัดท่าป้องกันอาการสำลัก นัดหมายอีกครั้งใน 2 อาทิตย์ข้างหน้า เพื่อดูทักษะการกลืนของเหลวและการใช้ฟันกับลิ้นในการสื่อสาร

อีกราย คือ น้อง พ. มาจากชลบุรี อายุเข้า 5 เดือนครึ่ง หลังจากกระตุ้นการทำงานของตา การกลืนนม การลดเกร็งกล้ามเนื้อแขน-ขา-คอจากความผิดปกติของระบบประสาทอัตโนมัติ ก็มีความก้าวหน้าคือ เกร็งกระตุกลดลง 30% และตากระตุกลดลง 40% วันนี้ได้เพิ่มท่าทางการผ่อนคลายกล้ามเนื้อตามลำดับส่วนในท่านอนตะแคงช่วงสะโพกถึงเข่า กับ ช่วงไหล่ถึงสะโพก กับ การสั่นมือระหว่างปอดและท้อง โดยสังเกตการเปิดปากได้ดี การกลืนน้ำลายได้ดี การหายใจได้ดี และกล้ามเนื้อแขนขาไม่แข็งเกร็ง รวมทั้งมีการจับนั่งขัดสมาธิให้กระตุ้นระหว่างคิ้วให้กลอกตา (ไม่ใช้ไฟฉายใดๆ) แล้วบังคับคอหันหน้าตรง พร้อมสังเกตอาการกระตุกที่ลดลงที่ตาและแขนใน 10 วินาที รวมทั้งจัดท่าทางการกลืนนมพร้อมการกระตุ้นกล้ามเนื้อการกลืนเป็นจังหวะจนกลืนนมหมดและหายใจดี ส่วนกลืนน้ำในปริมาณที่น้อยและจับคอตั้งตรง ที่ผมเพิ่งค้นพบได้อย่างมหัศจรรย์โดยต้องทำการบ้านต่อไป คือ การกระตุ้นสั่นใบหูสองข้าง 20 ที แล้วค่อยๆ เคาะไล่อากาศจากก้นสู่คอด้านหลัง สลับกับ บริเวณปอด ก็พบว่า ทำให้น้องเค้าอ้าปากร้องเสียงดัง (ไม่ใช่การร้องไห้ใดๆ) นัดหมายอีกครั้งใน 2 อาทิตย์ข้างหน้า

ความมหัศจรรย์ส่วนหนึ่งที่ผมเรียนรู้ได้จากเด็กพิเศษที่มีใจบริสุทธิ์ทั้งสองท่านนี้ คือ การฝึกใจที่เมตตาของผมและคุณแม่ของน้องทั้งสองขณะใช้มือสัมผัสร่างกายของน้องทั้งสองด้วยความนิ่ง สงบ มีสมาธิ ปล่อยวาง และภาวนาว่า "น้องต้องดีขึ้นๆๆๆ" ซึ่งเด็กพิเศษรับรู้ด้วยความนิ่ง มองสบตาบ้าง ไม่ร้องไห้ และค่อยๆ ทำตามที่ใจผมต้องการให้ร่างกายของน้องสั่งการได้เป็นธรรมชาติมากที่สุด

และนี่คือตัวอย่างที่ผมได้ใช้ประสบการณ์จากการเรียนรู้กิจกรรมบำบัดจิตสังคม จิตประสาทสรีรวิทยา และ Neuro-Linguistic Programming ได้อย่างน่าสนใจครับผม

เขียนใน GotoKnow โดย กิจกรรมบำบัดจิตสังคม
ใน กิจกรรมบำบัดศึกษา

คำสำคัญ (Tags): #เด็กสมองพิการ#กิจกรรมบำบัด#จิตประสาทสรีรวิทยา#การพัฒนาเด็ก

หมายเลขบันทึก: 563940เขียนเมื่อ 15 มีนาคม 2014 16:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 มีนาคม 2014 11:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน