...นานมาแล้ว
แรกเริ่มทำงานในองค์กรแห่งนี้ ด้วยวัยที่ใครๆก็เรียกว่าเพื่อนบ้าง น้องบ้าง และก้ชอบใจในสรรพนามนี้
...น้อง...
เวลาผ่านไปไม่กี่ปี สรรพนามเปลี่ยนคละกันไปกับคำว่าน้อง มีคำว่า
...พี่...
ก็ยังดีเป็นพี่เป็นน้อง ยอมรับกันได้...555
กาลเวลาผ่านไปไม่ยอมหยุด เช่นเดียวกันกับสรรพนามที่เปลี่ยนไป มีสรรพนามแสลงหู ที่เด็กสาวที่เริ่มคุ้นเคย เรียกตัวเราว่า
...ลุง...
ย้อนถามกลับไปด้วยอารมณ์เคืองๆว่า...เรียกพี่ได้ไหม...(เริ่มหัวเราะไม่ออก555...)
และวันเวลาไม่เคยหยุดนิ่ง กาลเวลาก็แปรเปลี่ยน เช่นเดียวกับสรรพนามที่เปลี่ยแปลงไป
...ป๋า...
สบายดีไหม...
ไปหาหมอวันไหนอีกล่ะ...
มองลอดแว่นไปที่คนเรียก ด้วยความสงบนิ่ง...และทำใจ
กาลเวลากับสรรพนามที่เปลี่ยนไป
ในอนาคตคงจะมีคำอื่นๆ มาเรียกอีกอย่างแน่ๆ
ตา
ทวด
หากอายุจะยั้งยืนยาวปานนั้น...
กาลเวลา...
กำหนดให้สรรพสิ่ง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
เป็นธรรมดาจริงๆ
.....................
7 มีนาคม 2557
พ.แจ่มจำรัส
วันหนึ่งรัฐบาลก็อยู่ไม่ได้
สวัสดีค่ะสวัสดี...คุณพี่..พ.แจ่มจำรัส..ยังไม่ยอมไปสมัครเป็น..สว...รึ เจ้าคะ
ตอนนี้ เป็นทั้งคุณพี่ คุณลุง และยังไม่สมัคร สว. ครับ แหะๆ
สังขารไม่เที่ยงแท้
ขอให้มีร่างกายแข็งแรง
มีความสุขกับการทำงานครับ
ขอบคุณทั้ง 2 ท่านครับ
คุณมะเดื่อ |
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์ |
ขอบคุณอ.ขจิต ครับ
ขจิต ฝอยทอง |