สรรพนาม สรรพสิ่ง สังขาร


...นานมาแล้ว

แรกเริ่มทำงานในองค์กรแห่งนี้ ด้วยวัยที่ใครๆก็เรียกว่าเพื่อนบ้าง น้องบ้าง และก้ชอบใจในสรรพนามนี้

...น้อง...

เวลาผ่านไปไม่กี่ปี สรรพนามเปลี่ยนคละกันไปกับคำว่าน้อง มีคำว่า

...พี่...

ก็ยังดีเป็นพี่เป็นน้อง ยอมรับกันได้...555

กาลเวลาผ่านไปไม่ยอมหยุด เช่นเดียวกันกับสรรพนามที่เปลี่ยนไป มีสรรพนามแสลงหู ที่เด็กสาวที่เริ่มคุ้นเคย เรียกตัวเราว่า

...ลุง...

ย้อนถามกลับไปด้วยอารมณ์เคืองๆว่า...เรียกพี่ได้ไหม...(เริ่มหัวเราะไม่ออก555...)

และวันเวลาไม่เคยหยุดนิ่ง กาลเวลาก็แปรเปลี่ยน เช่นเดียวกับสรรพนามที่เปลี่ยแปลงไป

...ป๋า...

สบายดีไหม...

ไปหาหมอวันไหนอีกล่ะ...

มองลอดแว่นไปที่คนเรียก ด้วยความสงบนิ่ง...และทำใจ

กาลเวลากับสรรพนามที่เปลี่ยนไป  

ในอนาคตคงจะมีคำอื่นๆ มาเรียกอีกอย่างแน่ๆ

ตา

ทวด

หากอายุจะยั้งยืนยาวปานนั้น...

กาลเวลา...

กำหนดให้สรรพสิ่ง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

เป็นธรรมดาจริงๆ 

.....................

7 มีนาคม 2557

พ.แจ่มจำรัส

 

 

หมายเลขบันทึก: 563396เขียนเมื่อ 7 มีนาคม 2014 11:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 มีนาคม 2014 12:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

...... ขอบคุณค่ะ ^_^


เอาชมพูเมืองเพชรมาฝาก นะคะ

วันหนึ่งรัฐบาลก็อยู่ไม่ได้

-สวัสดีครับ...ลุง..อิๆ

-ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ..

-สรรพนาม...สรรพสิ่ง...สังขาร...กาลเวลา..

-ขอบคุณครับ


สวัสดีค่ะสวัสดี...คุณพี่..พ.แจ่มจำรัส..ยังไม่ยอมไปสมัครเป็น..สว...รึ เจ้าคะ

ตอนนี้ เป็นทั้งคุณพี่ คุณลุง และยังไม่สมัคร สว. ครับ แหะๆ

หวัดดี....น้อง...พิชัย แฮ่ะ ๆ ! รับประกันว่า สำหรับพี่มะเดื่อ น้องพิชัยได้เป็น...น้อง...ตลอดกาลจ้าาาาาา

สังขารไม่เที่ยงแท้

ขอให้มีร่างกายแข็งแรง

มีความสุขกับการทำงานครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท