ใครเล่าจะร่ำรวย...เท่ากับอาชีพครู(ลูกศิษย์)
วันผันผ่านนาทีต่อนาที วันต่อวัน ปีต่อปี
เคยถามตัวเองทุก ๆ ว่าเมื่อไม่มีเธอ.....ครูคงเหงา
เพราะเราคือความผูกพันธ์...ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน
กิน อยู่ หลับนอน ผ่านร้อนหนาวมาด้วยกัน
วันที่เธอจากไปก็..ใจหายเหมือนกัน....
วันเวลา แห่งการเพาะเมล็ดพันธุ์...ก็สั้นลงทุก ๆ วัน
แต่ก็มีความสุข ที่มีหลายเมล็ดที่เติบโตอย่างสง่างาม
สามารถทำหน้าที่แทน...ร่มเงาที่เก่าแก่ได้
-สวัสดีครับ
-ยินดีกับวันแห่งความสำเร็จด้วยนะครับ
-เห็นภาพแล้วมีความสุขกับครู..ผู้ให้..
-ขอบคุณครับ