วันอำลา...รู้ว่าต้องจากไป...รุ่นแล้วรุ่นเล่า


ใครเล่าจะร่ำรวย...เท่ากับอาชีพครู(ลูกศิษย์)

วันผันผ่านนาทีต่อนาที  วันต่อวัน ปีต่อปี

เคยถามตัวเองทุก ๆ ว่าเมื่อไม่มีเธอ.....ครูคงเหงา

เพราะเราคือความผูกพันธ์...ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน

กิน อยู่  หลับนอน  ผ่านร้อนหนาวมาด้วยกัน

วันที่เธอจากไปก็..ใจหายเหมือนกัน....

วันเวลา แห่งการเพาะเมล็ดพันธุ์...ก็สั้นลงทุก ๆ วัน

แต่ก็มีความสุข ที่มีหลายเมล็ดที่เติบโตอย่างสง่างาม

สามารถทำหน้าที่แทน...ร่มเงาที่เก่าแก่ได้

หมายเลขบันทึก: 562877เขียนเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2014 12:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2014 12:16 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

อำลาแม้อาลัย จำตัดใจต้องไกลกัน

ข้างหน้าของเธอนั้น สะพานรุ้ง...ยังรอคอย

-สวัสดีครับ

-ยินดีกับวันแห่งความสำเร็จด้วยนะครับ

-เห็นภาพแล้วมีความสุขกับครู..ผู้ให้..

-ขอบคุณครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท