ฉบับที่ ๑๕ เหตุเกิดเพราะอยากรู้
เหตุเกิดเพราะอยากรู้
ผู้เขียนแนะนำหนังสือเรื่อง “เรื่องเล่าจากเขาและเธอ” หนังสือเล่มนี้ เขียนโดยเครือข่ายวิชาชีพสุขภาพเพื่อสังคมไทยปลอดบุหรี่ หนังสือเล่มนี้ออกมาในวาระที่ได้รับรางวัล “ศิลปินเพื่อสังคมไทยปลอดบุหรี่ ประจำปี” ผู้เขียนจึงอยากเล่าตัวอย่างประสบการณ์ดีๆ ของคนที่ทำงานช่วยคนเลิกบุหรี่ เพื่อเป็นกำลังใจส่งต่อ
โดยคุณปริญญา ศรีสวัสดิ์ โรงพยาบาลราชบุรี
ผม อายุ 53 ปี เป็นจิตอาสาของโรงพยาบาลราชบุรี ประธานชมรมฟ้าใสไร้ควัน โรงพยาบาลราชบุรี กรรมการโรงพยาบาลปลอดบุหรี่และเครือข่ายรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่ เมื่อก่อนผมเป็นผู้สูบบุหรี่เช่นกันสูบมา 30 กว่าปี แต่เมื่อผมเข้ามาเป็นจิตอาสา การที่โรงพยาบาลเป็นเขตปลอดบุหรี่สร้างความลำบากให้แก่ผมอย่างมาก เที่ยงปุ๊บต้องรีบออกนอกโรงพยาบาลไปสูบบุหรี่ สูบไปคิดไป เราก็เรียนออกจะสูงกว่าคนอื่นเขา ทำไมคิดไม่ได้ จะมานั่งลำบากอยู่อย่างนี้หรือ จึงตัดสินใจเลิกสูบวันนั้นเลย ก็ด้วยวิธีหักดิบยอดฮิตนี่แหละครับ ระยะแรกๆ อยากมาก สภาพแวดล้อมก็ช่างยั่วยวนใจ ใครๆ ก็สูบกันทั้งนั้น สับสนว่าเมื่อไหร่ความอยากมันจะสิ้นสุดลงสักที ผมเลิกแบบไม่มีข้อมูลใดๆ เลย ตัดสินใจเดินเข้าไปหาพยาบาลท่านหนึ่ง คุณอรวรรณ ชาครียสกุล โห...ผมช่างเลือกปรึกษาได้ถูกคนเสียจริงๆ ได้รับคำแนะนำข้อมูลจากคุณอรวรรณอยู่ครึ่งวันว่า อาการอยากของผมมาจากพยายามขับสารพิษออก มองว่าเป็นผลดีนะ 14 วัน ร่างกายจะขับสารพิษออกหมด แต่ปฏิกิริยาทางกายภาพคือ เราอยากสูบ ต้องเติมมันเข้าไปอีก นี่แหละที่เป็นผลทำให้เราล้มเหลว มาจากเรายอมแพ้ต่อความอยาก หลังจากระยะทรมานผ่านไป ร่างกายเริ่มดีขึ้น หายใจเต็มปอดขึ้น สดใสขึ้น เมื่อเลิกได้สำเร็จผมจึงได้รู้ว่าการเลิกสูบบุหรี่ไม่ได้ยากอย่างที่คิดอีกแล้ว ความที่ผมเป็นคนช่างคิด ผมมองผ่านไปถึงว่า เลิกแล้ว รู้แล้วว่าเลิกสูบนั้นไม่ยากสิ่งที่ตามมาก็คือ กลัวว่าจะกลับไปสูบอีก แล้วเลิกใหม่อีกก็ได้ ผมนำเรื่องนี้มาปรึกษาคุณอรวรรณ ได้รับการชักชวนให้เข้าศึกษาวิชาการและการเป็นวิทยากร รวมถึงการเป็นผู้ช่วยเหลือแนะนำผู้ป่วยให้เลิกสูบบุหรี่ จากวันนั้นถึงวันนี้ เข้าปีที่ 6 แล้วที่ผมได้เข้ามาทำงานรณรงค์อย่างเต็มตัว
1.เพื่อช่วยเหลือผู้อื่นที่ยังไม่รู้ภัยของยาสูบให้เลิกสูบอย่างผม
2.เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันตนเองที่จะไม่หวนกลับไป ปัจจุบันผมได้ผนึกกำลังกับเจ้าหน้าที่ แพทย์ พยาบาลของโรงพยาบาลราชบุรี
จัดตั้งชมรมฟ้าใสไร้ควัน อันเป็นการรวบรวมประสบการณ์ของผู้เคยสูบบุหรี่และเลิกได้อย่างถาวรกับวิชาการแพทย์ การพยาบาลเข้าเป็นหนึ่งเดียว เพื่อเดินหน้าอย่างเป็นเอกภาพและรูปธรรม โดยรับการสนับสนุนจากโรงพยาบาลราชบุรีและแพทยสมาคม ทั้งการสร้างแนวร่วมและผู้เลิกสูบบุหรี่ให้มากขึ้น โดยใช้ทฤษฎี “ปากเปิด เกิดคนเลิกสูบ” แนะนำไปทั่ว เน้นเปิดใจแล้วส่งต่อเข้าบำบัดรักษาที่โรงพยาบาลราชบุรีต่อไป ถูกด่า 10 คน แต่ช่วยให้เลิกได้แค่คนเดียวก็ถือว่าเป็นบุญกุศลมหาศาลเมื่อเทียบกับความทุกข์ทรมานของผู้ป่วยที่ผมได้เห็นในโรงพยาบาล นับเป็นเรื่องน้อยนิด
ถอดความโดย รติกร เพมบริดจ์ ([email protected])
27 ก.พ. 57
ความเห็น (1)
... ตามมาสนับสนุน .... "ชมรมฟ้าใสไร้ควัน" .... ขอบคุณค่ะ
