นั่งครวญคิดคำนวนใคร่ครวญครุ่น
ภูมิปัญญาความรู้กรุ่นกระจ่างใส
ความรู้มีคนดีมากใช่ยากใด
นำสิ่งดีออกมาใช้ประโยชน์ชน
ผมเฝ้าสังเกตเมื่อหยิบโมเดลปลาทูของผู้รู้มาพิจารณา งานของผมคือการเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรมเพื่อให้บังเกิดขึ้นแก่เยาวชนกลุ่มหนึ่งเท่าที่กำลังความสามารถจะมีอยู่ ทำได้เพียงใดก็เพียงนั้น แค่ไหนก็แค่นั้น ไม่ทุ่มเทสุดตัวและไม่ปล่อยปละละเลย กิจกรรมใดบ้างที่จะสร้างความคิดที่ดีเชิงคุณค่าได้ กิจกรรมนั้นควรเป็นกิจกรรมที่กลุ่มเป้าหมายกระทำได้ไม่ยากและเกิดความรู้สึกบางอย่างที่เป็นคุณค่าทางจริยธรรม เห็นว่า โมเดลปลาทูน่าจะเป็นอีกเทคนิคหนึ่งนั้นก็คือ
หัวปลา ได้แก่ เป้าหมายที่ตั้งไว้ เช่น อะไรคือความดี อะไรคือสิ่งที่ควรจะทำอาจหมายถึงความซื่อตรง ความมีวินัย
ตัวปลา ได้แก่ การระดมความคิดในกลุ่มที่จะต้องเดินร่วมกันเพื่อหาข้อยุติที่เสมอกันหรือใกล้เคียงกันในการสร้างพลังความดี ประเด็นคือ เราจะทำอย่างไรให้เป้าหมายนั้นสัมฤทธิ์ผล (มรรควิธี)
หางปลา ได้แก่ ฐานพลังความรู้ที่มีอยู่ในตัวบุคคล อันเป็นความรู้คิดในเชิงสร้างสรรเช่น ความรู้คิดที่ตรงกันข้ามกับการเอาเปรียบคน ความรู้คิดที่ตรงกันข้ามกับกดขี่ข่มเหงคน ความรู้คิดในการพึ่งพาตนเองก่อนพึ่งพาผู้อื่น
น่าจะมีความเป็นไปได้เพียงใด เรามาดูกัน...................................
ไม่มีความเห็น