สังคมวัตถุนิยมกำลังกลืนกินชีวิตส่วนใหญ่ของเรา
ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยอดเขายิ่งห่าง ยิ่งมีคนใกล้ชิดน้อยลง เปรียบคนเรายิ่งหวังสูง ยิ่งขึ้นภูเขายิ่งห่างเหิรคนใกล้ตัวมากออกไปทุกที
กระผมว่าสังคมในทุกวันนี้ยิ่งเป็นสังคมวัตถุนิยมมากขึ้น ยิ่งมีความต้องการ เเต่ความความต้องการนี้เป็นความต้องการของตัวเองใช่หรือ เป็นความต้องการที่อยากมีเหมือนคนอื่น ผมมีความคิดว่าทำไมคนสมัยนี้ถึงมีความต้องการเกินความจำเป็นของตนเองมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนสมัยผมเด็กๆ เล่นกับเพื่อน เล่นดีดลูกเเก้วเล่นซ่อนเเอบ ไปเที่ยวก็ปั่นจักรยานวิ่งเล่นตามท้องนา จับปูจับปลา เเต่เด็กสมัยนี้ ตื่นมา อัฟสเตตัส นั่งรถไฟฟ้า ไปเที่ยวห้าง ซื้อของเเพงๆกิน kfc ผมก็ได้เเต่คิดว่าเป็นไปตามยุคสมัยเเต่ผมก็ยังเเอบเห็นเด็กบ้านนอกยังใช้ชีวิตที่เเตกต่างกันออกไป
ยุคสมัยทุนนิยม คำนี้ผมว่าใช้ได้กับตอนนี้เลย หากคุณไม่มีเงินคุณไม่มีความสุข ผมว่าคนส่วนใหญ่หลายคนคิดเช่นนี้ หากคุณมีเงินคุณคือคนที่มีความสุข ใช่ไหม??? เเต่ผมกลับคิดว่าหากไม่มีเงินคุณก็มีความสุขได้ ถ้าคุณไม่คิดที่จะต้องการอะไรที่มากมาย หากเราไม่มีเงินหรือมีเงินน้อยเราไม่หวังที่จะกินของหรูๆกินมาม่ากับครอบครัวสักมื้อเเต่เราพอใจกับส่ิงที่เรามี เรามีครอบครัวพร้อมหน้ามีที่อยู่ที่ไม่ใหญ่โตมีเวลาที่ได้อยู่ร่วมกันมีความคิดที่พอเพียงผมว่าเราคงมีความสุขครับ
ไม่ต้องมีเหมือนใคร มีความสุขกับสื่งที่เรามี พอใจกับตนเอง ไม่ต้องตามใคร มองคนรอบข้าง ใส่ใจกับรายละเอียดรอบข้าง เเละที่สำคัญเป็นคนดี ผมว่าเท่านี้ชีวิตก็ไม่ต้องหนาว
ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา บินเท่าที่เราปีกเราบินเเล้วไม่เหนื่อยล้า ค่อยบินเพื่อสร้างกำลังของปีกเรา เเละบินให้ได้ด้วยปีกของตนเอง
เปลี่ยนคลิปให้เป็น EPISODE ด้วยครับ ...