ฮักนะเชียงยืน 24
ซ้อมๆ
ซ้อมๆ ซ้อมเเล้วก็วิจารณ์ ซ้อมเเล้วก็ซ้อมอยู่เช่นนั้น งานนี้เป็นการซ้อมใหญ่อีกครั้ง ซึ่งการซ้อมในครั้งนี้เป็นการซ้อมในชุมชนของเด็กๆ ซึ่งในครั้งเเรกมีความคาดหวังไว้ว่าละครที่ตนเร่ไปเมื่อในครั้งที่เเล้วนั้น ถ้านำมาเปิดประเด็นในเวทีเสวนาที่กำลังจะมาถึง ทำให้ชาว้านอาจเบื่อก็เป็นได้ จึงต้องมีการเขียนเรื่องทำละครอีกหนึ่งเรื่องขึ้นมาใหม่ ที่ชื่อว่า "มหศจรรย์เดือนสาม" ซึ่งวันเดือนสามนั้นเป็นประเพณีของชาวบ้านที่กำลังจะมาถึง จึงคิดว่าจะนำละครเร่เรื่องนี้มาเปิดประเด็น โดยในครั้งนี้วันนี้ มาซ้อมกันเป็นการซ้อมรอบเเรก ซึ่งพอได้ซ้อมๆ ไปเรื่อยๆ รู้สึกว่าช้ามาก นึกขึ้นมาอีกที ละครเรื่องนี้อาจไม่ทันเวลา ต้องเกลาอีกเยอะมาก จึงจะออกเร่ได้ ละครเร่เรื่องใหม่อาจไม่ทันเวลา วันต่อมาครูท่านก็เเนะให้บอกว่า ให้เอามารวมกัน ซึ่งก็ได้คิดต่อไปในครั้งหน้า การซ้อมวันนี้เเรกๆจะเป็นการซ้อมของละครเร่เรืองที่สอง ต่อมา ก็เป็นการซ้อมในเรื่องเเรกที่ได้ลงสู่ชุมชนของตนเองไป
การซ้อมในครั้งนี้ทีเเรกๆคิดว่าจะซ้อมใหญ่ ก็กลายเป็นการซ้อมเล็กๆในชุมชน เเต่ว่าการเล็กๆนี้เริ่มใส่รายละเอียดเล็กๆน้อยๆเข้าไปด้วย หลังจากที่ซ้อมเสร็จ ก็พากันนั่นงร้องเพลงของตนองที่ชื่อได้เพลง ฮักนะเชียงยืน มากันหัดร้อง ร้องไป ร้องไป โดยที่ในครั้งนี้จะพิเศษ คือ มีเสียงกีต้าประกอบด้วยทำให้จับทำนองได้ได้ขึ้น จับจังหวะได้ง่ายขึ้น หลายๆคนเริ่มจะร้องได้
ซ้อมในครั้งนี้ เเรกๆนั้นเป็นละครสองเรื่องด้วยกัน เเต่ก็ฉุกคิดขึ้นมาว่า "การบูรณาการร่วมกัน" ก็ป็นสิ่งที่สำคัญ ที่จะช่วยได้ ช่วยย่นระยะเวลา ช่วยทำให้ง่ายต่อการเสริม ช่วยทำให้ผู้เเสดงไม่เหนื่อยมากนัก ช่วยทำทุกสิ่งทุกอย่างได้ง่ายขึ้น ด้วยสิ่งที่เรียกว่าบูรณาการนี้เองที่ทำให้เกิดเป็นละครที่เปิดเวทีเสวนาขึ้นมาด้วยการปรับเรื่องเดิม ให้เข้ากันกับประเด็นเสวนา โดยมีการเเทรกในเรื่องของ คำที่คุยกันในครอบครัว บุญประเพณีเก่าของเรา การตรวจดินของฮักนะเชียงยืนเมื่อปีที่เเล้ว มาพูดกันในละครเพิ่มขึ้นด้วย
หลังจากที่ได้ซ้อมในชุมชนไปไม่นาน การซ้อมในโรงเรียนก็เกิดขึ้นอีกครั้งโดยในครั้งนี้มีการเพิ่มตัวบทเพิ่มมากยิ่งขึ้น โดยเป็นการเพิ่มคำพูด เพิ่มบุญเดือนสาม เพิ่มข้อมูลที่เก็บได้ในปีที่เเล้วลงไปด้วย อาทิ (คำพูด) "เเม่ๆ ผมคิดว่า สารที่เราใช้อยู่ทุกๆวันนั้น มันไม่ดี ใช่ๆเเม่พ่อก็ว่าอย่างนั้น เเม่ตอบว่า จะพูดอย่างนี้ได้ยังไง ก็เพราะทำอย่างนี้ล่ะที่ทำให้เเกที่เป็นลูกของฉันเติบใหญ่มาจนทุกวันนี้ อย่ามาพูดอย่างนี้นะ) ฯ เเล้วก็มีอีกหลายๆบทที่ได้เพิ่มซึ่งการเพิ่มในครั้งนี้เป็นการเก็บรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ให้ดูมีอะไรสักอย่างในตัวของละครมากยิ่งขึ้น การซ้อมช่วงนี้เป็นการซ้อมในตอนเย็ยเหมือนกับทุกๆวัน ซึ่งเมื่อได้ซ้อมก็จะทำให้รู้สึก มีความมั่นใจเพิ่มากขึ้น มีความเชื่อเพิ่มมากขึ้น ซ้อมเเล้วก็วิจารณ์ต่อยอด โดยผู้ชม คือ พี่เลี้ยงอีกสองสามคน ครูที่ปรึกษาอีกหนึ่งคน ร่วมกันปรับให้ได้ที่ เพื่อที่จะพร้อมในวันซ้อมใหญ่ของเทศกาลละครเมืองคามในวันถัดมา.
ความเห็น (4)
_สวัสดีครับ
_เป็นกำลังใจให้ซ้อมๆๆๆนะครับ
_สู้ๆนะคร้าบ!!!
อีกแบบอย่างหนึ่งของการทำงานเป็นทีม ที่มีความสำเร็จเป็นเป้าหมาย คอยชมภาพค่ะ
ขอขอบคุณทุกท่านที่มาให้กำลังใจครับ