เมื่อช่วงเย็นวันนี้ (๒๙ มกราคม ๒๕๕๗) น้องอ้อม Line มาบอกฉันว่า..."แม่...เพรียง
ตกปลาได้ ๔ ตัววันนี้...รวมเมื่อวานอีก ๒ ตัว ได้ ๖ ตัวแล้ว แต่ยังไม่ทำอะไรหรอกนะ
ขังไว้ก่อน...รอพี่ภัครกลับมาแล้วค่อยต้มยำกินกัน"...เพราะพี่ภัครจะกลับมาบ้านในวันพรุ่งนี้
นี่คือ ความคิดของน้อง ๆ ของพี่ภัครน้องเพรียง ตกปลาเก่งมาก...ความจริงแม่ก็ไม่ค่อย
อยากให้น้องเพรียงทำบาปหรอกแต่น้องเพรียงกลับมองอีกมุมว่า...นี่คือ วิถีชีวิตของมนุษย์
นะแม่ สัตว์ต่าง ๆ เกิดมาเพื่อเป็นอาหารของมนุษย์...อืม!!! แม่ได้ฟังก็ได้แต่ "เงียบ"
ไม่สามารถโต้ตอบลูกได้...
น้องเพรียงจะมือฉมั้งมากกับเรื่อง "ตกปลา" คู่หูกับน้าต้น (น้าเขย) ชอบตกปลาพอ ๆ
กัน แต่ตรงกันข้ามกับพี่ภัครเลย ไม่สามารถเหมือนกับน้องเพรียง ถ้าเปรียบเทียบกันแล้ว
สองพี่น้องจะมีทักษะชีวิตที่แตกต่างกัน คนพี่จะวิชาการ ส่วนคนน้องจะเก่งในเรื่องการใช้
ทักษะชีวิตมากกว่า...
น้องอ้อมบอกว่า...เจ้าฟ้าครามชอบใจใหญ่เลยที่ได้ปลาช่อนตัวใหญ่ ๆ...ย่าเคยถาม
ว่า ปลามันกินเหยื่ออย่างไง...ฟ้าครามตอบย่าว่า..."มันกินดังปั๊บ!!!"...คริ ๆ ๆ รู้เสียด้วย
แม่ตัวร้ายของย่า...ฉันสังเกตเห็นว่า...เมื่อ ๕ - ๖ ปีที่แล้ว ปลาในบ่อ ตัวเล็กมาก ๆ
แต่มาปี - ๒ ปีนี้ ตัวใหญ่ขึ้น...ฉันยังจำได้ เมื่อตอนที่ฉันเป็นเด็ก ๆ ปลาช่อนตัวเท่าน่อง
ของผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่เลยแหล่ะ!!!...เนื้อปลาช่อนก็หวาน ยิ่งนำมาต้มยำด้วยแล้ว...
อร่อยมาก...แบบนี้นี่เองที่คนสมัยก่อน พูดว่า..."ในน้ำมีปลา...ในนามีข้าว"
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ...
บุษยมาศ แสงเงิน
๒๙ มกราคม ๒๕๕๗
สงสารก็สงสาร แต่ถ้าเขาไม่ได้ปฏิบัติธรรมจริงคงอ้างอะไรไม่ได้ ดังที่ท่าน ผอ.ว่า ก็ลดลงในวันสำคัญเช่นวันเกิด วันพระ..ครับ
คิดแบบน้องเพรียงก็ไม่ผิดนะคะ...คิดคนละมุมค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณ prayat ก็คงเป็นแบบที่คุณ prayat บอกนั้นแหล่ะค่ะ...
ความคืดเป็นผู้นำทางครับ.....สำหรับในกรณีนี้.
"ปลาใหญ่ กินปลาเล็ก"...ธรรมชาติ..ไม่ได้..ทะเลาะกัน..ว่า..ใครผิด....ศีล.ธรรม..นะเจ้าคะ...แต่ถ้าวันหนึ่ง..ในน้ำไม่มีปลา..ในนา..ไม่มี..ข้าว...เพราะ..เวลา..ผ่านมาตั้งจะเป็นพันๆปีแล้ว...เลยลืมๆกันไป..ว่า..มันคงมีอยู่เหมือนเดิม..อิอิ.....
.
ปลาตัวใหญ่มากเลยค่ะ อุดมสมบูรณ์ดีจัง
-สวัสดีครับ
-ปลาตัวใหญ่มาก..
-ในน้ำมีปลา..ในนามีข้าว..
-ขอบคุณครับ