บันทึก ของแม่(1)


ถึงลูกรัก

       ในวันนี้ลูกของแม่ก็โตขึ้นทุกวัน ลูกโตขึ้นมาท่ามกลางความสมบูรณ์แบบในสังคมเมือง ในทุกๆอย่าง เท่าที่แม่คนหนึ่งจะหาให้ลูกได้ เมื่อลูกเริ่มเรียนรู้ลูกก็ได้สัมผัสเทคโนโลยีและสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย เมื่อหิวก็หาอะไรกินได้จากร้านอาหารหรือห้างสรรพสินค้า ลูกโตมาท่ามกลางสังคมเมือง สังคมที่เพรียบพร้อม เช่นเดียวกับพ่อของลูก พ่อเขาเป็นผู้ชายที่เพรียบพร้อม เพราะปู่กับย่าของลูกเป็นครอบครัวข้าราชการ เขาจึงมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับพ่อและลูกของแม่ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี แต่ในวันนี้ แม่ได้เลือกทางอีกทางหนึ่งซึ่งแม่รักและอยากใช้ชีวิตที่เหลือในเส้นทางนี้ เส้นทางสายเกษตร ซึ่งจริงๆแล้วถึงแม้คุณยายของลูกจะเป็นข้าราชการ แต่คุณทวดของลูกก็เป็นชาวไรชาวนา ตั้งแต่แม่เป็นเด็ก คุณทวดก็เลื้ยงแม่แบบเด็กทั่วไปวิ่งเล่นในไรตากแดดตากลม ปีนต้นไม้ ยิงนกตกปลา เก็บยอดผักยอดไม้มาทำกับข้าว จนแม่โตคุณยาย ก็ส่งแม่มาเรียนในเมือง พอระดับมหาวิทยาลัยแม่ก็เลือกไปเรียนที่มหาวิทยาลัยทางภาคเหนือ แม่ก็ไปคนเดียว เพราะคุณยายเลี้ยงแม่มาอย่างให้ช่วยเหลือตัวเอง และสาขาวิชาที่แม่เลือกเรียนก็คือด้านเกษตร   แม่อยากให้ลูกของแม่รู้เท่าทันกับการก้าวไปอย่างรวจเร็วของโลกยุคนี้ แต่แม่ก็อยากให้ลูกของแม่เหยียบดินได้อยากเต็มเท้า ใช้ชีวิตที่เรียบง่ายได้อย่างสบาย อยู่ที่ไหนก็ได้ ลำบากได้สบายเป็น เพราะครึ่งหนึ่งในตัวลูกก็มีเลือดเกษตรอยู่ 

     ชีวิตคนเราไม่ได้มีแต่ข้างหน้าอย่างเดียวอย่าลืมมองดูที่เท้าเราด้วย ทำไมแม่ถึงอยากใช้ชีวิตชาวไร เพราะแม่เหนื่อยที่จะวิ่งตามสังคมที่พัฒนาอย่างไม่รอเรา อาชีพเกษตรเราไม่ต้องแข่งกับใคร แค่แข่งกับความขี้เกียจในตัวของเราก็พอ ถ้าเราขยันทำ ขยันใฝหาความรู้ ขยันพัฒนาตัวเอง เราก็อยู่ได้อย่างสบาย ไม่ว่าโลกจะพัฒนาไปแค่ไหน ตราบใดที่คนยังดำรงค์ชีวิตด้วยการกินอาหาร อาชีพเกษตรกรก็ยังไม่ตาย  ลูกดูอย่างในหลวงของเราสิ ท่านทรงเก่งในทุกด้าน แต่ท่านก็ทรงไม่ทิ้งเกษตรกรท่านทรงใช่ความสามรถ ในด้านวิทยาศาสตร์ สร้างฝนเทียมให้ชาวไรชาวนาได้มีน้ำใช้ทำกิน ท่านทรงคิดค้น วิธีการแก้ไขปัญหาเรื่องดิน อีกทั้งเกษตรทฤษฏีใหม่ เกษตรผสมผสาน เพื่อเป็นแนวทางให้เกษตรกรได้ใช้เป็นแนวทางในการทำกิน  

     วันนี้ลูกอาจจะยังเพิ่งเริ่มหัดเรียนรู้สิ่งต่างๆรอบตัว  แต่เมื่อรู้โตขึ้นแม่อยากให้ลูกรู้จักเรียนรู้ชีวิต ค้นหาตัวตนของลูก ก้าวให้ทันโลกแต่ไม่ลืมรากเง้าของตัวเอง ชีวิตคนเรามีเท่ากันคือ 1  แต่มันแตกต่างกันตรงที่ใครจะทำให้1ชีวิตมีค่ามากที่สุดเพียงใด เวลามันไม่มีทางหยุดเดิน โลกไม่มีทางหยุดหมุน ถ้าเราไม่เริ่มที่จะเลือกเดิน ไม่เริ่มที่จะเลือกทำ เมื่อเวลาหมดลง1 ชีวิตของเราจะไม่มีค่าอะไรเลย.................

 

                                                                            

                              รักลูกที่สุด...ดวงใจของแม่

                                                                                                                           แม่   

คำสำคัญ (Tags): #แม่
หมายเลขบันทึก: 559789เขียนเมื่อ 21 มกราคม 2014 23:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มกราคม 2014 23:54 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เด็กน้อยคนนี้น่ารักจัง หวังว่าเค้าคงจะเติบโตมาด้วยความรัก แล้วเค้าได้ประจักษ์ดังที่แม่หวังไว้

ขอบคุณค่ะคุณ Nopparat อยากให้เขาเป็นเช่นนั้นจังค่ะ


... ความรักของแม่ .. หารักใดใด เทียบเทียมได้ นะคะ

มีแม่แบบนี้...ลูกดีและมีสุขแน่ ๆ เลยค่า

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท